Thursday 29 April 2010

Stromae - Alors On Danse

Το τραγούδι της ημέρας για σήμερα είναι ένα τραγούδι που το άκουσα πρώτη φορά χθες στο ραδιόφωνο και μου κόλλησε από την πρώτη στιγμή! Είχα να κολλήσω με γαλλικό χορευτικό κομμάτι από το Encore Une Fois του Sash! ! Δεν μου συμβαίνει συχνά να ακούσω ένα κομμάτι και να μου αρέσει τόσο πολύ από την πρώτη ακρόαση! Ίσως έχει να κάνει ότι έδωσα και βάση στα λόγια όταν το πρωτοάκουσα! Συν του ότι η μουσική κατά τη γνώμη μου είναι πολύ ξεσηκωτική!

Σας παρουσιάζω λοιπόν το βίντεο κλιπ του Alors On Danse:


Lyrics:

Alors on danse... (X3)

Qui dit etude dit travail,
Qui dit taf te dit les thunes,
Qui dit argent dit depenses,
Qui dit credit dit creance,
Qui dit dette te dit huissier,
Oui dit assis dans la merde.
Qui dit Amour dit les gosses,
Dit toujours et dit divorce.
Qui dit proches te dis deuils car les problemes ne viennent pas seul.
Qui dit crise te dis monde dit famine dit tiers- monde.
Qui dit fatigue dit reveille encore sourd de la veille,
Alors on sort pour oublier tous les problemes.
Alors on danse... (X9)
Et la tu t'dis que c'est fini car pire que ca ce serait la mort.
Quand tu crois enfin que tu t'en sors quand y en a plus et ben y en a encore!
Ecstasy dis probleme les problemes ou bien la musique.
Ca t'prends les tripes ca te prends la tete et puis tu prie pour que ca s'arrete.
Mais c'est ton corps c'est pas le ciel alors tu t'bouche plus les oreilles.
Et la tu cries encore plus fort et ca persiste...
Alors on chante
Lalalalalala, Lalalalalala,
Alors on chante
Lalalalalala, Lalalalalala

Alors on chante (x2)
Et puis seulement quand c'est fini, alors on danse.
Alors on danse (x7)
Et ben y en a encore (X5)


Και για όσους δεν γνωρίζουν γαλλικά σας ετοίμασα μια μετάφραση των στίχων του τραγουδιού για να καταλάβετε το (επίκαιρο) νόημα του. Το τραγούδι περίεχει αρκετή αργκώ και χρειάστηκε μερικές εκφράσεις να τις αναζητήσω στο ίντερνετ:

Λοιπόν χορεύουμε
Λοιπόν χορεύουμε

Όποιος λέει σπουδές λέει δουλειά
Όποιος λέει δουλειά σου λέει λεφτά
Όποιος λέει λεφτά λέει έξοδα
Όποιος λέει πίστωση λέει απαίτηση
Όποιος λέει χρέος σου λέει (δικαστικό) κλητήρα
Ναι λέει καθισμένος στα σκατά
Όποιος λέει αγάπη λέει παιδιά
λέει πάντα και λέει διαζύγιο
Όποιος λέει συγγενείς λέει πένθος αφού τα προβλήματα δεν έρχονται από μόνα τους
Όποιος λέει κρίση σου λέει κόσμος λέει πείνα λέει τρίτος κόσμος
Όποιος λέει κούραση λέει ξύπνημα ακόμα κουφός από την προηγουμένη
Λοιπόν βγαίνουμε για να ξεχάσουμε όλα τα προβλήματά μας
Λοιπόν χορεύουμε!

Και εκεί λες ότι τελείωσε αφού χειρότερο από αυτό θα ήταν ο θάνατος
Και νομίζεις τελικά ότι τα καταφέρνεις, όταν δεν υπάρχουν πια, ε λοιπόν έχει κι άλλα!
Το Έκσταση λέει πρόβλημα, τα προβλήματα ή η μουσική
Σε ανακατεύει, σου παίρνει το κεφάλι κι έπειτα παρακαλάς να σταματήσει
Αλλά είναι το σώμα σου δεν είναι ο ουρανός λοιπόν δεν κλείνεις πια τα αυτιά σου
Κι εκεί φωνάζεις ακόμα πιο δυνατά κι επιμένει
Λοιπόν τραγουδάμε...
Λαλαλαλαλαλα λαλαλαλαλαλα
Λοιπόν τραγουδάμε
Λαλαλαλαλαλα λαλαλαλαλαλα

Λοιπόν τραγουδάμε
Κι έπειτα μόνο όταν τελειώσει, λοιπόν χορεύουμε
Λοιπόν χορεύουμε
Κι όμως έχει κι άλλο!

Sunday 25 April 2010

Noodle Bar τώρα και στην ανατολική Θεσσαλονίκη!

Όπως έχω αναφέρει επανειλημένως σε ποστ μου στο παρελθόν το Noodle Bar στην Στρατηγού Καλλάρη στο κέντρο είναι από τα αγαπημένα μου εστιατόρια και το επισκέπτομαι τακτικά. Εγώ μένω στην ανατολική Θεσσαλονίκη και βλέποντας πολλά καταστήματα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και να μένουν άδεια ευχόμουν κάποιο από αυτά να γίνει Noodle Bar. Χθες που κάναμε βόλτα από το κέντρο στην παραλία έπεσε το μάτι μου από μακριά σε μια τέντα Noodle Bar! Και ναι, είναι αλήθεια! Στην αρχή της Ανθέων, στη στάση Γεωργίου, ακριβώς δίπλα από τα Goody's ανοίγει Noodle Bar και μάλιστα σε ένα μαγαζί που είναι αρκετά μεγαλύτερο από εκείνο του κέντρου! Πλέον θα μπορώ να απολαμβάνω τις αγαπημένες μου γεύσεις χωρίς να χρειάζεται να κατεβαίνω στο κέντρο!


Saturday 24 April 2010

Νούφαρα!

Σήμερα ο εμπορικός σύλλογος Θεσσαλονίκης είχε αποφασίσει να πεζοδρομήσει τους μεγάλους δρόμους του κέντρου, κυρίως την Τσιμισκή και την Μητροπόλεως, προκειμένου να μπορούν οι καταναλωτές να κυκλοφορούν άνετα και να τονωθεί η αγορά του κέντρου. Από τους δρόμους αυτούς θα περνούσαν μόνο τα λεωφορεία. Η ιδέα αυτή αρχικά μου άρεσε και ήθελα να κατέβω για να ζήσω την εμπειρία μιας βόλτας στο κέντρο χωρίς αυτοκίνητα, χωρίς διπλοπαρκαρισμένα και τροχονόμους να σφυρίζουν, χωρίς φασαρία!

Έτσι και έγινε. Μπήκαμε στο λεωφορείο για να κατεβούμε στην Τσιμισκή. Πολλά blogs και sites είχαν γράψει για το γεγονός αυτό εδώ και μέρες, επομένως πίστευα ότι θα έχουν παρθεί και τα κατάλληλα μέτρα από τους τροχονόμους και την δημοτική αστυνομία ώστε η πρόσβαση στην Τσιμισκή να γίνεται εύκολα. Αμ δε! Με το λεωφορείο διασχίσαμε άνετα όλη τη Βασιλίσσης Όλγας αλλά είχαμε μπλοκαριστεί μπροστά στο δημαρχειακό μέγαρο για κανένα εικοσάλεπτο. Με τα πολλά καταφέραμε και μπήκαμε στην Τσιμισκή και εφόσον ήμασταν τόση ώρα μέσα στο λεωφορείο, κατεβήκαμε στη Χ.Α.Ν.Θ. για να κάνουμε βόλτα. Περπατήσαμε ως την Αριστοτέλους και η διαπίστωση μου είναι ότι ναι μεν είχε κόσμο αλλά πολύ λιγότερο από άλλες φορές όταν η κίνηση των αυτοκινήτων γίνεται "ομαλά". Τελικά η κίνηση αυτή δεν ήταν και τόσο εύστοχη! Και δεν φταίει ο σύλλογος!

Όσο ήμασταν μποτιλιαρισμένοι στο Δημαρχείο και οι οδηγοί είχαν αγανακτήσει αφού από τρεις μεριές προσπαθούσαν να πάνε στον προορισμό τους, σκεφτόμουν το πόσα έχει περάσει αυτή η δύστυχη πόλη που τόσο αγαπώ. Αν πριν από 20 χρόνια που είχε αρχίσει η κατασκευή του μετρό είχε ολοκληρωθεί και δεν είχαν φαγωθεί τόσα πολλά χρήματα, αυτό που έγινε σήμερα πιθανόν να είχε και μεγαλύτερη επιτυχία.

Επιπλέον αυτή η απόφαση θα έπρεπε να είχε και χαρακτήρα γιορτής. Να έβαζαν μουσικούς στον δρόμο, να γίνεται ευχάριστη η βόλτα. Αντιθέτως ήταν ένα συνηθισμένο Σάββατο απλά χωρίς αυτοκίνητα. Λες και αν περπατάς στη μέση της Τσιμισκή θα μπεις πιο εύκολα σε ένα μαγαζί να ψωνίσεις κάτι! Ειλικρινά ώρες ώρες απορώ με τη νοημοσύνη και τον τρόπο σκέψης ορισμένων!

Επίσης, δεύτερος λόγος για τον οποίο ήταν άστοχη η κίνηση της πεζοδρόμισης είναι η επιλογή της συγκεκριμένης ημέρας. Σήμερα είναι ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδος και περίπου 25.000 Θεσσαλονικείς έχουν κατεβεί στην Αθήνα για να τον παρακολουθήσουν. Σίγουρα αρκετοί θα επέλεξαν μια απόδραση στη Χαλκιδική, επομένως κάτι τέτοιο θα έπρεπε να είχε από τη μια καλύτερη οργάνωση και από την άλλη να είχε γίνει κάποια άλλη μέρα.

Αφού η βόλτα δεν ήταν τελικά καθόλου αυτό που περίμενα και δεν με ευχαρίστησε, όταν φτάσαμε στην Αριστοτέλους κατεβήκαμε στη λεωφόρο Νίκης και αποφασίσαμε να γυρίσουμε παραλιακά. Ο καιρός επίσης συμπλήρωνε το σουρεάλ σκηνικό. Όταν κατεβήκαμε είχε συννεφιά, όταν φτάσαμε στην Αριστοτέλους έβγαλε ήλιο και όσο περπατούσαμε στην Νέα Παραλία είχε ήλιο, συννεφιά και για λίγο και ένα ψιλόβροχο!

Άλλες φορές τέτοια μέρα στην παραλία περπατάνε πάρα πολλοί άνθρωποι. Η πεσμένη κίνηση ήταν αισθητή ακόμα και σε αυτό το μέρος της πόλης. Μου άρεσε όμως που ήταν ήρεμα και χάρηκα εν τέλει τη βόλτα.

Όταν φτάσαμε στο πάρκο με τα νούφαρα διαπίστωσα ότι ήταν πολύ ανθισμένα και έβγαλα αρκετές φωτογραφίες. Ήταν και ο σκοπός που κάνω και αυτό το ποστ. Κάτι που ξεκίνησε με ταλαιπωρία τελείωσε με όμορφες εικόνες! Τα λατρεύω τα νούφαρα! Ελπίζω να σας αρέσουν οι φωτογραφίες που τράβηξα:














Αυτή είναι ίσως και η πιο αγαπημένη μου!

Τις φωτογραφίες αξίζει να τις δείτε μεγαλύτερες! Κάντε κλικ στην καθεμιά χωριστά για να τις δείτε στο κανονικό τους μέγεθος! :)

Friday 23 April 2010

Ορθογραφία και greeklish

Στο θέμα της ορθογραφίας έχω αναφερθεί και παλιότερα στο blog μου. Όπως είχα αναφέρει τότε, δίνω μεγάλη σημασία στην ορθογραφία και τη σωστή σύνταξη των προτάσεων.

Σχετικά με το αν τα greeklish επηρεάζουν ή όχι τον τρόπο γραφής των νέων έχουν γραφτεί άπειρες γραμμές και έχουν γίνει αναλύσεις επί αναλύσεων από γλωσσολόγους και ψυχολόγους.

Εγώ θέλω αρχικά να αναφερθώ στην ορθογραφία και στα greeklish ξεχωριστά.

Θα ξεκινήσω από την ορθογραφία λοιπόν χωρίς να τη συσχετίσω με τα greeklish. Ως εκπαιδευτικός (για όσους δεν το γνωρίζουν είμαι καθηγήτρια γαλλικών) διαπιστώνω ότι οι μαθητές μου κάνουν συχνά λάθος στη γραφή μιας λέξης. Δεν ελέγχω τακτικά το τετράδιο όπου γράφουν τις άγνωστες λέξεις τους, αλλά μερικές φορές περνάω από δίπλα τους για να δω κυρίως αν έχουν γράψει σωστά την γαλλική λέξη και συνειδητοποιώ ότι η μετάφραση στα ελληνικά είναι ανορθόγραφη. Αυτό που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι η αντίδρασή τους όταν το λέω, η οποία είναι "ε σιγά, δεν πειράζει". Ύστερα από αυτό μπορεί να διορθώσουν το λάθος χωρίς όμως να δώσουν μεγάλη σημασία ή και να αφήσουν την λέξη γραμμένη έτσι ανορθόγραφα.

Χθες έκανα μάθημα σε ένα αγοράκι τετάρτης δημοτικού και έκανε ένα λάθος στη σύνταξη. Όταν του εξήγησα ότι η σύνταξη στα γαλλικά είναι η ίδια με τα ελληνικά και του έδωσα το παράδειγμα στα ελληνικά και μετά στα γαλλικά, γύρισε και μου είπε "α για αυτό λένε ότι πρέπει να ξέρεις καλά τη γλώσσα σου για να μπορέσεις να μάθεις μια ξένη γλώσσα"! Μου έκανε εντύπωση που ένα τόσο μικρό παιδί είχε την ωριμότητα να πει αυτή τη φράση.


Δεύτερο σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι ότι τα σημερινά παιδιά δεν έχουν μάθει καθόλου να χρησιμοποιούν το λεξικό. Εγώ ως μαθήτρια - από το δημοτικό ακόμα - είχα το λεξικό σαν δεξί μου χέρι. Δεν μπορούσα να διανοηθώ να κάνω μια άσκηση στα αγγλικά ή στα γαλλικά, να μην καταλαβαίνω το νόημα μιας πρότασης εξαιτίας μιας άγνωστης λέξης (εκτός αν έβγαινε νόημα από τα συμφραζόμενα) και να μην ανοίξω το λεξικό για να μου λυθεί η απορία της σημασίας της εκάστοτε φράσης. Έχουν έλλειψη περιέργειας; Βαριούνται; Δεν ενδιαφέρονται; Δεν μπορώ να το καταλάβω. Περιμένουν να έρθουν στο μάθημα και να τους πει η δασκάλα τι σημαίνει κάτι που δεν καταλαβαίνουν, έτοιμο φαΐ δηλαδή!

Για μένα η γλώσσα, είτε πρόκειται για τη μητρική είτε για ξένη, είναι κάτι το μαγικό, σαν ένα κουβάρι που πρέπει κάθε φορά να ξεδιαλύνεις, σαν ένα γρίφο που πρέπει να λύσεις και δεν πρέπει να προσπερνάς τα μικρά προβλήματα που ίσως σου δημιουργεί χωρίς να προσπαθήσεις να τα κατανοήσεις. Μόνο έτσι βελτιώνεις τις γνώσεις σου και προχωράς μπροστά.

Προσωπικά ακόμα και στα ελληνικά αν κάποια στιγμή θέλω να γράψω μία λέξη και δεν είμαι απόλυτα σίγουρη για την ορθογραφία της θα ανοίξω το ερμηνευτικό λεξικό για να επιβεβαιώσω τον τρόπο γραφής.

Και θα περάσω τώρα στο δεύτερο μέρος αυτού του post, τα greeklish.

Όταν πήγαινα στην έκτη δημοτικού (πίσω στο 1991) ο δάσκαλος που είχα μας είχε πει ότι θα έρθει μια εποχή που θα γράφουμε τα ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες και μας είχε γράψει κατ'αυτόν τον τρόπο μια πρόταση στον πίνακα. Τότε μου είχε φανεί υπερβολικό και εξωπραγματικό αυτό και είχα πει αποκλείεται να γράψουμε ποτέ έτσι! Πόσο προφητικός ήταν! Τότε μάλιστα δεν υπήρχε ούτε το ίντερνετ ούτε οι υπολογιστές όπως τους γνωρίζουμε σήμερα.

Όταν το 1999-2000 γνώρισα το ίντερνετ εξοικιώθηκα και εγώ με την γραφή αυτή. Απλά έγραφα τις λέξεις αντί με ελληνικούς χαρακτήρες με λατινικούς, μένοντας πιστή στην ηχητική απόδοσή τους. Για το θήτα αρχικά χρησιμοποιούσα το 8 για να είναι οπτικά όσο πιο κοντά θα μπορούσε στην ελληνική λέξη και να μην υπάρχει σύγχυση στο "th"= τη με το "th"=θ. Στην πορεία όμως έμαθα και συνήθισα το θήτα να το γράφω με τον δεύτερο τρόπο. Ομοίως για το ωμέγα πατούσα το "w" κ.ο.κ.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά αντιλαμβάνομαι ότι ακόμα και τα greeklish έχουν εξελιχθεί και δεν είναι όπως τα είχα γνωρίσει. Βλέποντας σχόλια μαθητών μου σε διάφορες φωτογραφίες στο Facebook πραγματικά πλέον είναι πολύ δύσκολο να διαβάσεις τι γράφουν. Αφαιρούν εντελώς τα φωνήεντα από τις λέξεις, για το σίγμα αντί για "s" χρησιμοποιούν το "c", στις μονοσύλλαβες λέξεις βάζουν μόνο το πρώτο γράμμα κλπ.

Μερικά μικρά παραδείγματα:

" e kl dn c eipa k tpt" = "ε καλά δεν σου είπα και τίποτα"

"k gw cgpw azelfh pcixh mmm" = "κι εγώ σ'αγαπώ αδελφή ψυχή μου"

"9ec n c paro ena tetio ct gene9lia mac? " = "θέλεις να σου πάρω ένα τέτοιο στα γενέθλιά μας;" (γιατί τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει το 9=θ αντί του 8=θ που οπτικά είναι πιο κοντά μου είναι πραγματικά ανεξήγητο!)

Και αυτά ήταν από τα σχετικά εύκολα!!

Όλα τα παραπάνω είναι σκέψεις που κάνω εδώ και πολύ καιρό και ήθελα να τα αναρτήσω για να συζητήσουμε αυτά τα σημεία με όλους εσάς. Πραγματικά με ενδιαφέρει η άποψή σας και ελπίζω να βγει μια εποικοδομητική συζήτηση από αυτό το post!



Wednesday 21 April 2010

I Drove All Night (Roy Orbison vs Cyndi Lauper vs Celine Dion)

Το I Drove All Night οι μικρότεροι σε ηλικία θα το γνωρίζετε κατά πάσα πιθανότητα με τη φωνή της Celine Dion. Εμείς οι λίγο μεγαλύτεροι όμως το πρωτογνωρίσαμε με αντρική φωνή και συγκεκριμένα με αυτήν του Roy Orbison:




Στο βίντεο κλιπ πρωταγωνιστούν ο Jason Priestley (ο γνωστός Brandon από το Beverly Hills 90210) και η Jennifer Connelly (την οποία γνωρίσαμε από το A Beautiful Mind). Δυστυχώς το embed στο YouTube ήταν μπλοκαρισμένο, μπορείτε όμως να δείτε το επίσημο κλιπ εδώ.

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε το 1987 όμως κυκλοφόρησε από τον ίδιο το 1992 όταν έγινε επιτυχία το 1989 με τη φωνή της Cyndi Lauper:


Πολλά χρόνια μετά και μάλιστα το 2002 η Celine Dion αποφάσισε να το ξαναδιασκευάσει και χρησιμοποιώντας τη διασκευή της Cyndi Lauper να δώσει στο τραγούδι έναν πιο σύγχρονο ήχο:


Προσωπικά και οι τρεις εκδοχές του τραγουδιού μου αρέσουν. Εσείς ποιά προτιμάτε; :)

Lyrics:

I had to escape
The city was sticky and cruel
Maybe I should have called you first
But I was dying to get to you
I was dreaming while I drove
The long straight road ahead,uh huh yea

Could taste your sweet kisses
Your arms open wide
This fever for you is just burning me up inside

I drove all night, to get to you
Is that alright?
I drove all night
Crept in your room
Woke you from your sleep
To make love to you
Is that alright?
I drove all night

What in this world
Keeps us from falling apart?
No matter where I go I hear
The beating of our one heart
I think about you
When the night is cold and dark, uh huh yea
No one can move me
The way that you do
Nothing erases this feeling between me and you

I drove all night, to get to you
Is that alright?
I drove all night
Crept in your room
Woke you from your sleep
To make love to you
Is that alright?
I drove all night

I could taste your sweet kisses
Your arms open wide
This fever for you is just burning me up inside
I drove all night to get to you
Is that alright?
I drove all night
Crept in your room
Is that alright?
I drove all night

Tuesday 20 April 2010

Malta - Part 3 - Valletta - Hastings Gardens

Το τρίτο μέρος του ταξιδιού μας στη Μάλτα θα είναι σύντομο και θα αποτελείται κυρίως από φωτογραφίες και χωρίς πολλά λόγια. Μετά από την επίσκεψη στους κήπους Μπαράκα και μια περιπλάνηση στο κέντρο της Βαλέτας σειρά είχαν οι κήποι Hastings που έχουν θέα στο νησάκι Μανοέλ.

Μπαίνοντας στους κήπους το πρώτο πράγμα που συναντάμε είναι τα ανθισμένα δέντρα με τα όμορφα μοβ λουλουδάκια...


Και προχωράμε για να απολαύσουμε τη θέα...


Διακρίνουμε διάφορα σκάφη και καραβάκια...



Το μεγάλο ογκώδες κτίριο που διακρίνεται αν θυμάμαι καλά είναι κάποιο νοσοκομείο.


Το πολύχρωμο κτίριο πάνω στο λόφο είναι το Πανεπιστήμιο της Μάλτας.



Για λίγο απομακρύνθηκα από το γκρουπ και τράβηξα τις παρακάτω φωτογραφίες που είναι και οι αγαπημένες μου. Σε πρώτο πλάνο οι κίτρινες μαργαριτούλες και με την επιλογή macro να φαίνεται λίγο θαμπό το φόντο με τη θέα...

Monday 19 April 2010

Unboxing Logitech Marathon Mouse M705 (+ Review)


Το ποντίκι που χρησιμοποιούσα τα τελευταία χρόνια είναι το Μicrosoft Wireless Notebook Optical Mouse 4000:

Όσο καιρό το χρησιμοποιούσα ήμουν απολύτως ευχαριστημένη και δεν είχα κανένα παράπονο. Τις τελευταίες 2-3 μέρες όμως σε διάφορες φάσεις το usb ανταπτοράκι δεν κάνει καλή επαφή μέσα στη θύρα usb και πρέπει να το κουνάω αριστερά δεξιά μέχρι να ανάψει το λαμπάκι του και να μπορέσω να χρησιμοποιήσω το ποντίκι. Ίσως να χτυπήθηκε κάπου και κάτι να χάλασε, αλλά δεν γινόταν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και πήρα την απόφαση να αγοράσω ένα νέο ποντίκι.

Μετά από μια μικρή αναζήτηση και έρευνα στο internet κατέληξα στο Marathon Mouse M705 της Logitech.

Το συγκεκριμένο ποντίκι έχει εγγύηση 3 ετών πράγμα πολύ σημαντικό.

Το κουτί περιλαμβάνει - πέρα του CD με τους drivers - και δύο αλκαλικές μπαταρίες Duracell (το παλιό μου έπαιρνε μόνο μία) αλλά στο βάρος δεν έχει διαφορά. Η αίσθηση του είναι εκπληκτική! Πολύ smooth! Το υπέροχο είναι ότι για τα επόμενα 3 χρόνια δεν θα χρειαστεί να αλλάξω μπαταρίες. Πηγαίνοντας στα settings του, έχει ένδειξη που λέει ότι οι μπαταρίες μου θα κρατήσουν 1095 μέρες!

Επίσης όπως βλέπετε και στην πάνω φωτογραφία το usb ανταπτοράκι είναι πάρα πολύ μικρό, δεν προεξέχει και δεν χρειάζεται καν να το αφαιρεί κανείς όταν μετακινεί το laptop του. Επιπλέον, αν κάποιος επιθυμεί να προσθέσει κάποιο ακόμα περιφερειακό της Logitech (mouse, keyboard) χρησιμοποιεί το ίδιο usb adapter και δεν χρειάζεται να συνδέσει δεύτερο.


Βλέποντας το ποντίκι από πιο κοντά παρατηρούμε ότι στο πλάι έχει δύο κουμπιά για εύκολο back / forward navigation στις σελίδες του browser καθώς και ένα τρίτο κουμπάκι στο κάτω μέρος (εκεί που φαίνεται η γραμμούλα στη φωτογραφία) το οποίο μπορείτε να επιλέξετε από τα settings το τι θέλετε να κάνει μεταξύ των εξής επιλογών:
  • Application switcher (αντί να κάνετε alt - tab στο πληκτρολόγιο)
  • Document flip
  • One-touch search (κάνοντας highlight μια λέξη ή φράση σε μια σελίδα και πατώντας το κουμπί κάνει search στην μηχανή αναζήτησης που έχετε επιλέξει)
  • Zoom reset
  • Play / Pause
  • Keystroke assignment
  • Other
Ορίστε και ένα screenshot από τα settings:

Ακόμα, στο πάνω μέρος έχει την ροδέλα όπως όλα τα ποντίκια, αλλά πίσω της έχει όπως βλέπετε ένα κουμπάκι το όποιο αν το πατήσουμε κάνει φοβερά γρήγορο scroll down / up!

Γυρνώντας το ποντίκι ανάποδα τώρα, διαπιστώνουμε ότι από την κάτω μεριά του δεν έχει το κόκκινο laser φωτάκι που είχε το microsoft mouse μου, αλλά έχει ένα on - off διακόπτη, πολύ χρήσιμο για εξοικονόμιση ενέργειας.

Αν σκέφτεστε να αγοράσετε νέο ποντίκι το συστήνω ανεπιφύλακτα! Η τιμή του είναι στα 49,20 ευρώ, αλλά αξίζει τον κόπο εφόσον δεν θα χρειαστεί να αντικαταστήσετε μπαταρίες για τα επόμενα 3 χρόνια και τα κουμπιά που προσφέρει είναι πολύ βολικά.

Friday 16 April 2010

Malta - Part 2 - Valletta - Center

Συνεχίζοντας την περιήγηση μας στη Βαλέτα κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο της μαλτέζικης πρωτεύουσας και απαθανατίζουμε με τη φωτογραφική μας μνημεία και γωνιές που μας έκαναν εντύπωση...

Το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου.

Το ελληνικό στοιχείο έντονο σε κάποιο άλλο κτίριο...

Η βιβλιοθήκη της Βαλέτας στην κεντρικότερη πλατεία όπου υπάρχει η καφετέρια Cordina από το 1837 και στην οποία καθήσαμε όπως θα δείτε παρακάτω.

Μια άλλη μεγάλη πλατεία δίπλα από την προηγούμενη (της βιβλιοθήκης) όπου υπήρχαν συντριβάνια στο δάπεδο. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια! Το κτίριο πίσω με τους κίονες δωρικού ρυθμού δεν γνωρίζω τι είναι.

Το θέατρο Μανοέλ το οποίο είναι ένα από τα πιο παλιά διατηρημένα κλειστά θέατρα στην Ευρώπη. Χτίστηκε το 1731 από τον Μεγάλο Μαγίστρο Manoel de Vilhena.



Σε πολλές γωνιές κτιρίων ξεπρόβαλαν εντυπωσιακά αγάλματα Αγίων ή Αγγέλων όπως βλέπετε στις δύο προηγούμενες φωτογραφίες.

Άλλο στενάκι με θέα στη θάλασσα.

Αυτό το πιτοειδές πουγκί το οποίο είναι γεμιστό με τυρί είναι μαλτέζικη σπεσιαλιτέ που λέγεται qassatat. Ήταν πολύ νόστιμο!

Πήραμε και ένα σάντουιτς και περιμέναμε να μας φέρουν μισή μπαγκετούλα αλλά μας έφεραν αυτό το τεράστιο πιάτο με συνοδεία τσιπς. Το σάντουιτς, την πίτουλα, τις δύο σοκολάτες βιενουά και ένα μπουκαλάκι νερό τα πληρώσαμε γύρω στα 15 ευρώ. Γενικώς τα πάντα στη Μάλτα ήταν πολύ φθηνά!


Φωτογραφίες από τον κεντρικό πεζόδρομο της Βαλέτας όταν έχει ξεκινήσει για τα καλά η κίνηση. Όταν μπήκαμε στην πόλη στις 8:00 το πρωί δεν υπήρχε ψυχή, ενώ τώρα προς το μεσημεράκι πολύς κόσμος πηγαινοερχόταν.

Και μια τελευταία φωτογραφία από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη με τον μεγάλο τρούλο του από μακριά. Θα τον δούμε από κοντά καθώς και το πολύ εντυπωσιακό και πλούσιο εσωτερικό του σε προσεχές ποστ.

Συνεχίζεται...

Monday 12 April 2010

Malta - Part 1 - Valletta - Barrakka Garden

'Οπως κάποιοι σωστά μαντέψατε από το προηγούμενο quiz ο προορισμός μας για το φετινό Πάσχα ήταν η Μάλτα. Πριν περάσω στην περιγραφή του πρώτου μέρους του ταξιδιού να αναφέρω μερικές επιγραμματικές πληροφορίες για την χώρα:

  • Η επίσημη ονομασία της χώρας είναι "Δημοκρατία του Αρχιπελάγους της Μάλτας" και αποτελείται από εφτά νησιά από τα οποία τα τρία μεγαλύτερα μόνο κατοικούνται: η Μάλτα, το Γκόζο (ή Γκότσο) και το Κομίνο, ενώ τα τέσσερα μικρότερα - Κομινότο, Φίλφλα και νησιά του Αγίου Παύλου - είναι ακατοίκητες βραχονησίδες.
  • Λόγω της στρατηγικής θέσης της Μάλτας στη μέση της Μεσογείου Θάλασσας πέρασαν από το νησί πάρα πολλοί κατακτητές.
  • Η επίσημη γλώσσα είναι τα μαλτέζικα που είναι ένα μείγμα ιταλικών και αραβικών, χρησιμοποιώντας όμως το λατινικό αλφάβητο. Επίσημη γλώσσα είναι και τα αγγλικά και δεν υπήρχε κανείς που να μην τα μιλάει. Εκτός από τις ονομασίες των δρόμων, παντού σε εστιατόρια, μαγαζιά και μουσεία τα πάντα ήταν γραμμένα στα αγγλικά.
  • Η Μάλτα μπήκε στη ζώνη του ευρώ το 2008 οπότε και το ευρώ αντικατέστησε την μαλτέζικη λίρα. Σε πολλά μέρη ήταν ακόμα γραμμένες οι τιμές και με την λίρα και με το ευρώ όπως γινόταν όταν αφήσαμε πίσω κι εμείς τη δραχμούλα μας.
  • Όσον αφορά τα αυτοκίνητα είναι δεξιοτίμονα, προφανώς λόγω της αγγλικής κυριαρχίας.
  • Το νησί είναι σε έκταση σχεδόν όσο το 1/5 της Ρόδου, αλλά είναι πολύ πιο πυκνοκατοικημένο (με περίπου 413.000 κατοίκους) και σου δίνει την αίσθηση ότι είναι πολύ μεγαλύτερο απ'ό,τι είναι στην πραγματικότητα καθώς έχει πολλά πράγματα να δει κανείς.
  • Τα κύρια έσοδα της χώρας προέρχονται από τη ναυτιλία, τον τουρισμό και την κτηνοτροφία.
  • Οι Μαλτέζοι είναι φανατικοί καθολικοί. Δεν επιτρέπεται το διαζύγιο και απαγορεύονται αυστηρώς οι εκτρώσεις.
  • Έχουν πολύ καλή σχέση με τους Λιβύους και έχουν επενδυθεί πολλά λιβυκά χρήματα στη Μάλτα.
  • Στην Μάλτα έχουν γυριστεί πάρα πολλές γνωστές ταινίες και χολιγουντιανές υπερπαραγωγές όπως το Εξπρές του Μεσονυχτίου, το Νησί των Κουρσάρων, ο Κόμης Μόντε-Κρίστο, ο Μονομάχος, ο Μέγας Αλέξανδρος, η Τροία, αλλά και το πολύ πρόσφατο Agora. Όσον αφορά άλλου είδους ταινίες εκεί έχουν γυριστεί επίσης ο Ποπάυ του 1980 με πρωταγωνιστή τον Robbie Williams (υπάρχει δε και το χωριό του Ποπάυ στη Μάλτα το οποίο θα σας παρουσιάσω σε επόμενο ποστ), ο Πινόκιο του 2002 με τον Ρομπέρτο Μπενίνι, το Swept Away του 2002 με τη Μαντόνα και άλλες πολλές...
Και περνάμε στο κυρίως μέρος της περιγραφής...

Ξημερώματα Μεγάλης Πέμπτης προς Μεγάλη Παρασκευή ήμασταν στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης. Η πτήση μας με Air Malta ήταν στις 6:50 το πρωί και μιάμιση ώρα αργότερα προσγειωνόμασταν στη Μάλτα.

Επειδή ήταν ακόμα πολύ νωρίς το πρωί - όπως και σε όλα τα ταξίδια που έχουμε κάνει ως τώρα - μας πήγαν κατευθείαν για μια πρώτη ξενάγηση καθώς τα δωμάτια στα ξενοδοχεία να παίρνουμε συνήθως στις 2:00 το μεσημέρι.

Αρχική μας στάση ήταν η Βαλέτα, η πρωτεύουσα της Μάλτας. Η πρώτη εικόνα που είδαμε ήταν τα χαρακτηριστικά κίτρινα μαλτέζικα λεωφορεία με την πορτοκαλί λωρίδα:



Το τέρμα των λεωφορείων βρίσκεται εκτός των τειχών της Βαλέτας καθώς εντός των τειχών οι περισσότεροι δρόμοι είναι πεζοδρομημένοι και αυτοκίνητα επιτρέπονται μόνο σε συγκεκριμένες οδούς. Στη Βαλέτα μπαίνουμε από τη μεγάλη επιβλητική πύλη και αντικρίζουμε την πόλη των ιπποτών που αποτελεί άλλο ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco.


Ο ναός της Αγίας Αικατερίνης, ο παλαιότερος ναός της πόλης.


Το Προεδρικό Μέγαρο.


Στενός μακρύς κατηφορικός και ανηφορικός δρόμος που οδηγεί στην θάλασσα, στην άλλη μεριά της πόλης.


Το πρώτο μέρος που επισκεφθήκαμε ήταν ο κήπος Μπαράκα (Barrakka Garden) που προσφέρει μια εκπληκτική θέα στις τρεις πόλεις που βρίσκονται απέναντι από τη Βαλέτα. Εδώ δεν θα γράψω πολλά λόγια αλλά θα σας αφήσω να απολαύσετε τις φωτογραφίες:

Ο κήπος με το καταπράσινο χορτάρι και τα όμορφα λουλουδάκια στη μέση και στην άκρη τα κανόνια.

Λατρεύω τις φωτογραφίες όπου ο ήλιος λαμπιρίζει στη θάλασσα.


Άποψη ενός τμήματος της Βαλέτας από τους κήπους.


Καραβάκια πηγαινοέρχονται...



Ένα μεγάλο κρουαζιερόπλοιο.





Για να μην γίνουν τεράστια τα ποστ και κουράσουν θα σταματήσω το πρώτο μέρος εδώ και θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος, επίσης από τη Βαλέτα, με περισσότερες φωτογραφίες από το κέντρο της.