Τι θα κάνατε αν ήσασταν για μια μέρα Πρωθυπουργός;

Μόλις διάβασα το post του Philou στο οποίο παίρνοντας και ο ίδιος την σκυτάλη από άλλα blogs θέτει το ερώτημα "Τι θα κάνατε αν ήσασταν για μια μέρα Πρωθυπουργός;"


Δεν θα είχα ποτέ τέτοιες βλέψεις, αλλά έχω σκεφτεί πολλές φορές ποιά θεωρώ τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας μας και συνοψίζονται στα παρακάτω...

Επομένως προσωπικά αν είχα την δύναμη αυτήν για μία μέρα θα προσπαθούσα να κάνω τρία-τέσσερα πράγματα:

1. Να ενθαρρύνω με πράξεις - όπως συμβαίνει στην Γαλλία εδώ και πάρα πολλά χρόνια - τις νεαρές γυναίκες να αποκτήσουν παιδιά. Εννοώ χρηματική βοήθεια εκ μέρους του κράτους και οποιαδήποτε άλλη έμπρακτη βοήθεια χρειάζεται. Γιατί σε λίγα χρόνια με την υπογεννητικότητα που επικρατεί στην Ελλάδα θα ψάχνουμε τους Έλληνες με τα κυάλια!!

2. Άμεση βελτίωση των δρόμων, αστικών και εθνικών. Δεν μας φτάνει που δεν γεννάμε παιδιά, από τα ήδη υπάρχοντα τα μισά πεθαίνουν στους δρόμους! Παράλληλα θα προσπαθούσα με ό,τι μέσον μου ήταν δυνατόν (διαφημιστικά σποτ σε τηλεόραση και ραδιόφωνο, αφίσες, μάθημα στα σχολεία σε στύλ ενημερωτικών σεμιναρίων και όχι βαθμολογούμενου μαθήματος) να βελτιώσω όσο το δυνατόν περισσότερο την κυκλοφοριακή αγωγή των νέων, έτσι ώστε να γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους τόσο ως πεζοί όσο και ως οδηγοί!

3. Τοποθέτηση πυροσβεστικών περιπολιών σε ΟΛΑ τα δάση της χώρας ιδίως τις περιόδους που "συμπτωματικά" αρχίζουν οι φωτιές, δηλαδή Μάιο με Αύγουστο. Καθώς και άμεση αναδάσωση σε όσες περιοχές έχουν πληγεί από πυρκαγιές. Και δεν το λέω αυτό για χάρη εντυπωσιασμού εξαιτίας των άκρως φετινών καταστροφικών γεγονότων. Από τότε που με θυμάμαι σχεδόν, ΚΑΘΕ καλοκαίρι βλέπω και κάπου φωτιά. Η κατάσταση είναι ανυπόφορη. Η καταστροφή του περιβάλλοντος οδηγεί στην καταστροφή του ανθρώπου και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν κάποιοι που βάζουν πάνω απ΄όλα το χρήμα, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους μας!

4. Αναβάθμιση της παιδείας σε όλους τους βαθμούς:

α. Ειδικά για τα πανεπιστήμια, αν γινόταν θα γκρέμιζα τα κτίρια (από το ΑΠΘ έχω εμπειρία, σε αυτό αναφέρομαι) και θα έχτιζα καινούρια από την αρχή. Στα καινούρια κτίρια θα υπήρχε σχολαστική καθαριότητα, όμορφο περιβάλλον και θα απαγορεύονταν οι αφισοκολλήσεις και τα σπρέυ. Θα καταργούσα το ριμαδο-άσυλο και θα έβαζα έλεγχο σε όλες τις εισόδους ώστε μόνο οι φοιτητές ή όποιος έχει ειδική άδεια να μπορεί να εισέλθει στον πανεπιστημιακό χώρο. Θα μπορούσαν φυσικά να πάνε και επισκέπτες (πχ αν κάποιος θέλει να δει κάτι στην βιβλιοθήκη κλπ) αλλά τα στοιχεία θα κρατούνταν στις εισόδους. Οι φοιτητές θα μπορούσαν να μπουν σε όλους τους χώρους με την ηλεκτρονική φοιτητική τους κάρτα. Α! Και φυσικά θα καθιέρωνα αυτό που ισχύει σε πολλά από τα καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού: την αξιολόγιση των καθηγητών από τους φοιτητές!

β. Για τα λύκεια και τα γυμνάσια οι υποψήφιοι καθηγητές θα διαλέγονταν πολύ προσεκτικά! Και μετά την πρόσληψή τους μια φορά στο δίμηνο θα υπήρχε αιφνίδιος έλεγχος από ειδική επιτροπή. Ένα άτομο θα έμπαινε στην τάξη, θα παρακολουθούσε το μάθημα και θα το αξιολογούσε. Θα μιλούσε μετά το πέρας και με τους μαθητές για την συλλογή εντυπώσεων.

γ. Τέλος στα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία οι δάσκαλοι θα απαιτούνταν - εκτός των παραπάνω - να έχουν παρακολουθήσει ειδικά παιδαγωγικά σεμινάρια, μιας και οι ηλικίες των μαθητών είναι οι πιο κρίσιμες για την ανάπτυξη του χαρακτήρα τους.

Περιττό βέβαια να πω ότι θα προσπαθούσα να βρω ένα σύστημα για την παιδεία που να ικονοποιεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και να μην αλλάζει κάθε 2-3 χρόνια. Θα πήρχε επίσης βαθειά μελέτη για την δημιουργία νέων βιβλίων και σύγχρονων μεθόδων διδασκαλίας μέσω των οποίων ο μαθητής να μαθαίνει πραγματικά - και γιατί όχι και ευχάριστα; - και οι γνώσεις να του μένουν σε βάθος χρόνου και όχι μόνο για την βαθμοθηρία της τρέχουσας χρονιάς που διανύει!

Αυτά είχα να πω. Δίνω και εγώ με την σειρά μου την σκυτάλη σε όσους διαβάζουν το blog μου και επιθυμούν να απαντήσουν. Είτε από εδώ κάτω σε σχόλιο, είτε στο blog τους σε post.