Ήρθε η ώρα λοιπόν και για το 2ο μέρος της βόλτας. Οι φωτογραφίες είναι πολλές γιατί δυσκολεύτηκα να διαλέξω ποιες ν'αφήσω απ'έξω. Καθεμιά που έβλεπα μου αρχόταν αμέσως ιδέα και για κείμενο από κάτω. Ίσως θα έπρεπε να κάνω και 3ο μέρος για να χωριστούν, αλλά τις είχα κάνει ήδη upload και ποιος κάθεται τώρα να χωρίζει...
Πάμε λοιπόν! Φεύγοντας από το Πάρκο του Φωκά περπάτησα στην παραλία προς τον Λευκό Πύργο. Η σκέψη ήταν να φτάσω ως τον Λευκό Πύργο και να γυρίσω μετά, αλλά η ζέστη ήταν μεγάλη οπότε με το που πέρασα το Μακεδονία Παλλάς έκανα στροφή και πήρα τον δρόμο της επιστροφής.
Πάμε λοιπόν! Φεύγοντας από το Πάρκο του Φωκά περπάτησα στην παραλία προς τον Λευκό Πύργο. Η σκέψη ήταν να φτάσω ως τον Λευκό Πύργο και να γυρίσω μετά, αλλά η ζέστη ήταν μεγάλη οπότε με το που πέρασα το Μακεδονία Παλλάς έκανα στροφή και πήρα τον δρόμο της επιστροφής.
Οι γνωστές πλέον ομπρέλες από διάφορες γωνίες.
Αυτός ο γλάρος μου έκανε εντύπωση! Ήταν τεράστιος! Δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τόσο μεγάλο γλάρο. Πλησίασα όσο μπορούσα για να μην φύγει. Όταν πλησίασα πιο κοντά και πέταξε, το άνοιγμα των φτερών του ήταν σίγουρα πάνω από μέτρο!
Να και μία στάση για το τραινάκι που σας είχα πει στο post για την έκθεση βιβλίου.
Τα παγκάκια τελείως άδεια. Άλλοτε έβλεπες ζευγαράκια να κάθονται και να αγναντεύουν την θάλασσα ή παρέες να κάνουν χαβαλέ. Τόσο πια έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής μας που μόνο για καφέδες είμαστε; Σε όλο το μήκος της παραλίας μόνο μερικούς ηλικιωμένους είδα να κάθονται ή να διαβάζουν την εφημερίδα τους. Σε ένα σημείο ένας άστεγος έχει πιάσει ένα παγκάκι και το έχει κάνει κανονικά σπίτι. Έχει βάλει και νάυλον μπροστά για να προστατεύεται από το κρύο ή την ζέστη. Όχι η ωραιότερη εικόνα για την όμορφη κατά τα άλλα παραλία μας!
Οι ομπρέλες από κοντά.
Η εκκλησία του Κυρίλλου και του Μεθοδίου που σας είχα αναφέρει στο πρώτο μέρος.Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από ένα δεύτερο πάρκο (με την κλασσική σημασία της λέξης, όχι παιδική χαρά όπως το πάρκο του Φωκά) λίγο μετά το πάρκο του Φωκά. Είναι ένα δημοτικό πάρκο που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια (δεν θυμάμαι ακριβώς πόσα χρόνια, αλλά πρέπει να είναι αρκετά). Δεν είχα μπει ποτέ. Μου θύμισε μικρογραφία αγγλικού πάρκου. Και όταν λέμε μικρογραφία εννοούμε πολύ μεγάλη μικρογραφία! Μου άρεσε ιδιαίτερα το παρκάκι αυτό. Βρήκα μεγάλη δροσιά κάτω από τα μεγάλα δέντρα, απόλαυσα το συντριβανάκι και την πέτρινη βρυσούλα, όλα ήταν όμορφα! Και εδώ όμως ψυχή! :(
Βγαίνω από το πάρκο και παίρνω οριστικά τον δρόμο για το σπίτι μου. Έχω στο μυαλό μου εδώ και καιρό όμως να κάνω μια-δυό στάσεις πρώτα για να φωτογραφήσω κάποια κτίρια που τα θεωρώ εντυπωσιακά και ήθελα να σας τα δείξω.
Το λαογραφικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης
Άδεια και τα γηπεδάκια του μπάσκετ.
Αυτό το κτίριο είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Πολύ παλιά (όταν ήταν μαθητές οι γονείς μου) ήταν σχολείο. Τώρα όπως πιθανόν να μπορείτε να δείτε στην φωτογραφία αν ζουμάρετε είναι "Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης - Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης". Υποθέτω ότι κατά καιρούς πρέπει να λαμβάνουν χώρα εκθέσεις εκεί μέσα.Εδώ τελειώνει και η βόλτα μου. Ελπίζω να απολαύσατε τις φωτογραφίες και τις περιγραφές όσο και εγώ! :)
Μου φαινεται οτι πρεπει να επισκεφθω τη Θεσ/κη συντομα!Πολυ ομορφες φωτογραφιες,ειδικα αυτη με τις ομπρελες!
ReplyDeleteΝα την επισκεφθείς armia, αξίζει! Πάντως έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όταν μένεις σε μια πόλη την γνωρίζεις λιγότερο απ'ό,τι αν την επισκεφθείς ως τουρίστας ή αν την ζήσεις ως φοιτητής. Την θεωρείς δεδομένη και γνωρίζεις πολύ καλά την γειτονιά σου αλλά ως εκεί. Ειδικά όταν ήμουν φοιτήτρια η τύχη τα έφερε έτσι που έκανα αποκλειστικά παρέα με κορίτσια από άλλες πόλεις και γνωρίζανε περισσότερα "στέκια" και περισσότερες περιοχές από εμένα που την ζω 26 χρόνια!
ReplyDeleteΓια αυτό και εγώ με τις βόλτες μου προσπαθώ να την ανακαλύψω και να την αγαπήσω από την αρχή, αν και η συγκεκριμένη πόλη δεν έχει βγει και ούτε και πρόκειται ποτέ να βγει από την καρδιά μου! Την λατρεύω!
Πολύ ωραίο το φωτορεπορτάζ σου. Να΄σαι καλά να ξαναπάς και να μας δείξεις κι άλλες πλευρές της Θεσσαλονίκης!
ReplyDeleteΈχω μια πολύ κολλητή φίλη από τη Θεσσαλονίκη και μου έχει στείλει φωτογραφία που κάθεται με την παρέα της στα κόκκινα παγκάκια (προ αμνημονεύτων, εννοείται). Την έχω στο άλμπουμ :-)
Οι ομπρέλες είναι όλα τα λεφτά!
Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε Σοφία! :)
ReplyDeleteΩραία η περιήγηση και οι φωτογραφίες. Μου άρεσε που το πάρκο ήταν δίπλα στη θάλασσα και συνδυαζόταν το πράσινο με το γαλάζιο!
ReplyDeleteΚοίτα, γενικά το καλοκαίρι οι Έλληνες δε μένουμε σε μια πόλη, ξεχυνόμαστε σε παραλίες. Ακόμα κι αν δουλεύουμε, θα προτιμήσουμε να πεταχτούμε για ένα μπανάκι το απόγευμα παρά να πάμε βόλτα στο πάρκο. Τώρα που το σκέφτομαι, τη φράση "βόλτα στο πάρκο" δεν την είχα χρησιμοποιήσει ποτέ μέχρι φέτος. Ίσως το χειμώνα που ο κόσμος είναι στην πόλη οι περιοχές αυτές να έχουν κόσμο. Αυτό μένει να μας το αποδείξεις εσύ σε μερικούς μήνες. Σημείωσέ το.
Είπες κάτι, τόσο έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής που μόνο για καφέδες είμαστε... Ήταν πάρα πολύ εύστοχο νομίζω, και μας κυνηγάει τους Έλληνες ακόμα και στο εξωτερικό. Τις περισσότερες φορές το κύριο μέλημά μας για να ξεσκάσουμε είναι να πάμε για καφέ ή για ποτό. Κάπου. Οπουδήποτε. Ντυνόμαστε, βαφόσαστε, ετοιμαζόμαστε, για να πάμε να πιούμε έναν καφέ. Σντουπ. Έχω βρει μια βόλτα στο ποτάμι ή στο πάρκο ή έστω σε κεντρικούς δρόμους με μαγαζιά πολύ πιο διασκεδαστική από το να πάω να πιω έναν καφέ ή ένα ποτό. Anyway, μπορεί να είναι και παραξενιά μου.
Και εγώ αυτής της άποψης είμαι και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Γκρινιάρη! Καφέ και ποτό και μουσική μπορείς να τα απολαύσεις και στο σπίτι σου. Μια βόλτα όμως έξω είτε στην παραλία, είτε σε κάποιο πάρκο είτε ακόμα και στα μαγαζιά είναι αναζωογονητική! Γεμίζεις εικόνες και χρώματα και μυρωδιές! :)
ReplyDeleteΑυτό το πάρκο άκρως εντυπωσιακό... αν και μια ζωή ο χώρος ήταν τόσο περιφραγμένος νόμιζα ότι κάνουν πυρηνικές δοκιμές εκεί μέσα ή κάτι άλλο top secret:) Εκτός κι αν είναι κάτι πιο καινούριο και μπέρδεψα τα μπούτια μου ολίγον τι με τα πάρκα:)
ReplyDeleteΕγώ πάντως όλο παππούδες θυμάμαι στα κόκκινα παγκάκια, φαίνεται τους αρέσει να ζουν επικίνδυνα:)
Πάντως οι φωτογραφίες σου όλα τα λεφτά για να είμαι ειλικρινής!
Α, ναι μόλις είδα εκείνη την φωτογραφία με το σήμα για το τρενάκι της παραλίας σκέφτηκα "Μην περιμένεις να αλλάξει το σήμα άμα γίνει στάση μετρό εκεί..." :)
Και τα κτίρια στη γύρω περιοχή πανέμορφα.Απλά μια ζωή ο κεντρικός δρόμος που τη διασχίζει είναι περισσότερο ένα πέρασμα παρά ένα μέρος που σταματάς για να απολάυσεις κανένα δύο αξιοθέατα της περιοχής που αξίζουν τον κόπο. Σε όλες τις επισκέψεις μου στην πόλη αν και περνούσα από εκεί δεν μπήκα ούτε μια φορά σε ένα από αυτά τα κτίρια, ούτε καν κοντοστάθηκα...
Την καλημέρα μου!
Χαίρεται σε όλους!
ReplyDeleteΤο θέμα βόλτα στο πάρκο με έχει προβληματίσει πολλές φορές ειδικά όταν στην οικογένεια προστέθηκε και το μπεμπόνι και φυσικά το καρότσι του. Αυτά τα δύο πάνε πακέτο!
Το να πάω για καφέ δεν είναι και η πρώτη μου προτεραιότητα αλλά πού αλλού να πας;;; Ειδικά με το καρότσι. Τα πάρκα στην Ελλάδα είναι είδος υπό εξαφάνιση δυστυχώς. Και όσα υπάρχουν είναι βρώμικα και εγκαταλειμένα.
Το απόγευμα άκουσα στην τηλεόραση ότι το Ελληνικό (πρώην Αεροδρόμιο) θα γίνει τελικά μητροπολιτικό πάρκο.Και ειλικρινά σας λέω τέτοια χαρά είχα καιρό να πάρω.. Ακόμα και αν δεν μένω στην Αθήνα.
Είχα καιρό να κάμω τη συγκεκριμένη βόλτα. Σε ευχαριστώ που με πήρες από το χεράκι.
ReplyDeleteΧαίρομαι που γράφω σε αυτό το θέμα.
ReplyDeleteΘα μου πείτε που το ξετρύπωσα από το 2007?
Κατά έναν ανεξήγητο τρόπο έψαχνα για φωτογραφίες του λαογραφικού μέσα από το Google.
Αν με γνώριζε αυτός που θα με διάβαζε τώρα θα κοιτούσε με ένα παράξενο βλέμμα λέγοντας τι στο καλό κοιτάζει αυτός τέτοια πράγματα.
Άμα του έλεγα ότι ήθελα να δω ποιο είναι αυτό το κτήριο γιατί κάνοντας βόλτα στην παραλία μου τράβηξε την προσοχή θα με μουτζονε για την βόλτα
Τελικά και η βόλτα μου αρέσει στην παραλία και να βλέπω επίσης αυτά τα κτήρια που με τραβούν την προσοχή
Υδροχόε, η Θεσσαλονίκη έχει πάρα πολύ όμορφα κτίρια, αρκεί κάποιος να κοιτάζει λίγο προσεκτικότερα, να είναι λίγο παρατηρητικός και να μην τον "τρώει" το άγχος και το τρέξιμο της καθημερινότητας που μας κάνει να χάνουμε τα ωραία πράγματα που βρίσκονται γύρω μας!
ReplyDelete