Η δεύτερη μέρα μας βρήκε βεβαίως πιο ξεκούραστους. Ξυπνήσαμε πρωί πρωί με μεγάλη όρεξη να ανακαλύψουμε το νησί της Λέσβου.
Όπως πάντα ξεκινήσαμε με ένα καλό πρωινό! Στην βεράντα του ξενοδοχείου μας μας πλησίαζαν γατάκια αλλά και τα σπουργίτια εδώ είναι πιο ξεθαρεμένα, μέχρι και στην διπλανή μας καρέκλα έρχονταν και κάθονταν!
Καλημέρα λοιπόν και μια όμορφη μέρα ξεκινάει... Το πρόγραμμα που φτιάξαμε για την δεύτερη μέρα έλεγε να ξεκινήσουμε τις εκδρομές με πρώτη στάση το Σιγρί όπου βρίσκεται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Απολιθωμένου Δάσους της Λέσβου.
Στο δρόμο μας συναντήσαμε πολλές μονάδες αιολικής ενέργειας...
Ένα από τα πολλά μοναστήρια του νησιού, (εδώ η Ιερά Μονή Υψηλού) που συναντήσαμε στο δρόμο μας:
Κάναμε μια στάση λίγο πριν το Σιγρί για να το απολαύσουμε από ψηλά. Όπως βλέπετε το Σιγρί προστατεύεται από το νησάκι που βρίσκεται ακριβώς απέναντί του, τη Νησιώπη ή Μεγαλονήσι. Το όνομα του χωριού προέρχεται από την ιταλική λέξη siguro που θα πει ασφαλής και είναι το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι του νησιού. Βρίσκεται δε στο δυτικότερο μέρος της Λέσβου.
"Η διαδρομή της Λάβας", πινακίδα που μας ενημερώνει τι αξίζει να επισκεφθούμε στο Σιγρί. Να αναφέρω εδώ ότι στο δυτικό μέρος του νησιού η βλάστηση είναι πιο αραιή - σε αντίθεση με την πολύ πυκνή και πλούσια βλάστηση της κεντρικής και ανατολικής Λέσβου - και θυμίζει λίγο η εικόνα το ηφαίστειο της Σαντορίνης.
Με το που φτάσαμε στο Σιγρί πήγαμε αρχικά στο Μουσείο του Απολιθωμένου Δάσους. Δίπλα στο μουσείο υπάρχει σε μια στροφή αυτός ο πολύ όμορφος ανεμόμυλος:
Και μπαίνουμε αισίως στο Μουσείο το οποίο είναι ίσως το ωραιότερο που έχω επισκεφθεί στη χώρα μας, τόσο όσον αφορά τις εγκαταστάσεις όσο και τα εκθέματα αλλά και την συμπεριφορά των υπευθύνων!
Η είσοδος του Μουσείου
Ένας απολιθωμένος κορμός δέντρου δίπλα στην είσοδο του μουσείου
Με το που μπήκαμε και κόψαμε τα δύο εισιτήρια (5 ευρώ το άτομο) ο κύριος στο ταμείο μας έδωσε πολλά ενημερωτικά φυλλάδια για το ίδιο το μουσείο αλλά και για διάφορα άλλα μουσεία του νησιού καθώς και ένα ολόκληρο βιβλίο-οδηγό για τα αξιοθέατα και την ιστορία κάθε δήμου της Λέσβου που ήταν ισάξιο του οδηγού Explorer που είχα αγοράσει (και μάλιστα πιο πρόσφατο, του 2009)! Και όλα αυτά εντελώς δωρεάν!! Κατόπιν αν και ήμασταν μόνο εμείς οι δύο εκείνη τη στιγμή στο μουσείο μια κοπέλα μας έβαλε σε μια πρώτη αίθουσα με καρέκλες και μας έκανε ολόκληρη παρουσίαση με προτζέκτορα όπου μας εξήγησε με ένα πολύ ωραίο βιντεάκι με animation και εικόνες πως προέκυψαν τα απολιθωμένα δέντρα. Πριν από περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια λοιπόν τα δέντρα αυτά είχαν ύψος εκατό μέτρα (!). Κάποια στιγμή στο δυτικό μέρος του νησιού εξερράγη ένα ηφαίστειο και στη συνέχεια επήλθε παγετός, με αποτέλεσμα τα δέντρα να διατηρηθούν σε διάφορα σημεία και να απολιθωθούν. Όταν τελείωσε η παρουσίαση η κοπέλα μας οδήγησε στις δύο αίθουσες και μας έκανε μια μίνι ξενάγηση λέγοντάς μας δύο λόγια για το τι πρόκειται να δούμε στο μουσείο πριν μας αφήσει να απολαύσουμε τα εκθέματα με την ησυχία μας. Μακάρι όλοι οι εργαζόμενοι στα μουσεία να είχαν αυτό το πάθος και να φέρονταν στους επισκέπτες κατ'αυτόν τον τρόπο! Εύγε και μπράβο!
Στο μουσείο υπάρχουν εκθέματα όχι μόνο από τη Λέσβο, αλλά και από όλη την Ελλάδα και από διάφορα άλλα μέρη του κόσμου. Παραθέτω ενδεικτικά κάποιες φωτογραφίες...
"Λειασμένη τομή απολιθωμένου δέντρου από το απολιθωμένο δάσος της Αριζόνας, Η.Π.Α, με εντυπωσιακούς χρωματισμούς. Ηλικία 225 εκατομ. έτη"
Απολιθώματα φύλλου δρυός! Λες και είναι ζωγραφισμένα!
Αυτήν την φωτογραφία δεν υπήρχε περίπτωση να μην την βάλω! Μου θυμίζει την πρώτη ταινία του Superman εκεί που πάει στη σπηλιά! Το ορυκτό που βλέπετε είναι Σελινίτης.
"Εκμαγείο απολιθωμένης κάτω γνάθου του γιγάντιου δεινοθηρίου, της οποίας οι ενάμιση μέτρου χαυλιόδοντες είναι οι μεγαλύτεροι χαυλιόδοντες δεινοθηρίου στην Ευρώπη"
Να και κάτι από τα μέρη μου! Αντίγραφο κρανίου ανθρωποειδούς του είδους του "ανθρώπου της Χαΐδελβέργης", σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής (αν δεν έχετε πάει αξίζει πάρα πολύ να το επισκεφθείτε!!!)
Δίπλα ακριβώς στο μουσείο υπάρχει ένα μεγάλο πάρκο όπου βρίσκονται εκτεθιμένοι απολιθωμένοι κορμοί δέντρων στο σημείο ακριβώς όπου βρέθηκαν. Κάναμε και εκεί μια μικρή βόλτα πριν αποχωρήσουμε από το χώρο του μουσείου:
Στη συνέχεια κάναμε μια αυτοκινητάδα ώσπου βρεθήκαμε σε κάτι χωράφια οπότε και αποφασίσαμε να γυρίσουμε πάλι προς το κέντρο του Σιγρίου για να επισκεφθούμε το κάστρο. Εκεί μέσα στα χωράφια συναντήσαμε και αυτο το περίεργο σκιάχτρο-αρκουδάκι χεχε:
Η είσοδος του κάστρου του Σιγρίου. Πρόκειται για το νεώτερο κάστρο του νησιού το οποίο κατασκευάστηκε από τους Τούρκους το 1757 και διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση.
Η θέα του χωριού από το κάστρο
Άποψη του κάστρου το οποίο είναι φρούριο μικρών διαστάσεων, τετράγωνο στην κάτοψη και διαθέτει τέσσερις οχυρωματικούς πύργους στις γωνίες του.
Παράθυρο στη θάλασσα
Άλλη άποψη του κάστρου με το Σιγρί στο βάθος
Μια από τις πιο αγαπημένες μου φωτογραφίες τραβηγμένες από το κάστρο! Πέτυχα μέχρι και τον γλάρο στη μέση της φωτογραφίας! :)
Η πολύ όμορφη πέτρινη κατασκευή από πιο κοντά
Το σχήμα αυτό που υπάρχει δίπλα στην κύρια πύλη του κάστρο χαρακτηρίστικο της τουρκικής κατασκευής
Αυτά τα "ολίγα" ως πρώτη στάση της δεύτερης μέρας. Μετά το Σιγρί περνάμε από την Ερεσσό, πηγαίνουμε στην Πέτρα για να καταλήξουμε στη "βάση" μας, τον Μόλυβο. Μείνετε συντονισμένοι για το τρίτο μέρος! ;)
Καταπληκτικό και αυτό το οδοιπορικό. Θα πάω κάποια στιγμή στην Μυτιλήνη, εξάλλου όπως γνωρίζεις εκεί διαμένει και αγαπητός φίλος και διάσημος blogger ο οποίος γκρινιάζει πολύ! :)
ReplyDeleteΣε ευχαριστώ πολύ Νίκο!
ReplyDeleteΟι συμβουλές του Γκρινιάρη ήταν πολύτιμες και τις είχα εκτυπώσει σε mail. Θα αναφερθώ σε μελλοντικά ποστ αναλυτικά, ειδικά 2-3 μέρη που πρότεινε και πήγαμε ήταν φανταστικά! :)
Στο απολιθωμένο δάσος πήγες; Εγώ όποτε περνάω από εκεί κάνει τόσο ζέστη που το ξανασκέφτομαι και έτσι ακόμα δεν έχω πάει!!!
ReplyDeleteΕπίσης, να σημειώσω για τους επίδοξους επισκέπτες του Σιγρίου, οι ταβέρνες εκεί φημίζονται για τους ψαρομεζέδες τους αλλά και για αστακομακαρονάδα ή μακαρονάδα με θαλασσινά.
Παρεμπιπτόντως, υπάρχει και πλοίο που δένει στο λιμάνι του Σιγρίου, νομίζω από Θεσσαλονίκη.
Επίσης, επειδή είδα οτι περάσατε, δεν ξέρω αν πήγατε, αλλά μην παραλείψετε να επισκεφτείτε την Άντισα με την ωραία πλατεία της και τα καφενεία κάτω από τα δέντρα.
ReplyDeleteΓκρινιάρη, στο απολιθωμένο δάσος δεν πήγαμε ακριβώς λόγω της ζέστης και της τεράστιας έκτασής του. Είδαμε αρκετούς κορμούς απωλιθωμένων δέντρων όμως στο μουσείο και στο πάρκο δίπλα του, πιστεύω πήραμε ένα καλό δείγμα του τι υπάρχει στο δάσος.
ReplyDeleteΣτο Σιγρί δεν καθήσαμε για φαγητό, έχω όμως να αναφέρω άλλα ωραία μέρη όπου φάγαμε επίσης πολύ νόστιμα! ;)
Στην Άντισα δεν πήγαμε. Τι να πρωτοδείς σε 5 μέρες! :)
Το απολιθωμένο δάσος αξίζει σίγουρα να το επισκεφτεί κανείς. Αρκεί να φτάσετε νωρίς το πρωί γιατί μετά η ζέστη απλώς δεν παλεύεται :-)
ReplyDeleteΑχ το Σίγρι με τα ψάρια του. Αναμνήσεις!
Καταπληκτικό το οδοιπορικό! Μπράβο στους υπεύθυνους του μουσείου - σπάνια μπαίνεις σε ελληνικό μουσείο και φεύγεις εντυπωσιασμένος από τη συμπεριφορά των υπαλλήλων. Οι φωτογραφίες πολύ ωραίες, το αρκουδάκι ειδικά όλα τα λεφτά!!
ReplyDeleteΤο δοχείο που λέει καλημέρα, τι ακριβώς είναι;;
ReplyDeleteΚίτσοΜίτσο δεν είχαμε κουράγιο να διασχίσουμε τόσο μεγάλη έκταση και οι μέρες μας ήταν περιορισμένες. Πήραμε ένα καλό δείγμα από την επίσκεψη στο μουσείο. Είχαμε να δούμε πολλά ακόμα πράγματα.
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ Σοφία μου! Όντως η συμπεριφορά της υπαλλήλου ήταν αξιομνημόνευτη και είπα αμέσως ότι θα το γράψω στο μπλογκ! Το αρκουδάκι όντως πολύ πλάκα! Όσο για το δοχείο ήταν για να βάζεις τα σκουπιδάκια από το πρωινό, πολύ όμορφο! :)
Αυτό το δεινοθηρίο, μου θύμισε μία θεια μου μη-χειρότερα! Ζούπερ εντυπώσεις, μύρισε σάμερτάιμ η οθόνη μου.
ReplyDeleteΧαχα Πιγκουίνο! Χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ! Έπεσαν πολλά μαζεμένα τώρα και δεν έχω προλάβει να ετοιμάσω τα επόμενα αλλά ελπίζω τις προσεχείς μέρες να τα καταφέρω! Stay tuned! ;)
ReplyDelete