Friday, 31 December 2010

A Christmas Cosmos

Τις προηγούμενες μέρες οι βόλτες σε χριστουγεννιάτικα στολισμένα μέρη ήταν αρκετές. Συγκεκριμένα προχθές πήγαμε στο Mediterranean Cosmos, ενώ χθες στο κέντρο της πόλης (σε επόμενο ποστ αυτό).

Το Cosmos ήταν όμορφα στολισμένο:



Ο μικρός τυμπανιστής:





Χιλιάδες λαμπάκια κρέμονται στους διαδρόμους:


Το ρολόι πλησιάζει στις 12:00 και δίπλα η λίστα με τα ονόματα των παιδιών που ζήτησαν τα δωράκια από τον Άη-Βασίλη, πλάι στον τάρανδο:


Η φιλαρμονική του Παπάφειου μας χάρισε υπέροχες χριστουγεννιάτικες μελωδίες και κάλαντα:




Ο Άγιος Βασίλης υποδέχεται τα μικρά παιδιά στο σπιτάκι του δίπλα στο τζάκι για να ακούσει τι επιιθυμούν:




Στο εξωτερικό μέρος τα φωτάκια ήταν μαγικά!









Καλή Χρονιά σε όλους! Να τα περάσετε υπέροχα σήμερα το βράδυ! :)

Monday, 27 December 2010

A Christmas Carol

Χθες το βράδυ είδαμε επιτέλους το A Christmas Carol που ήθελα από πέρσι να το δω αλλά δεν είχε τύχει! Πρόκειται για τη γνωστή ιστορία του Charles Dickens, μεταφερμένη στην οθόνη από την Disney υπό τη σκηνοθεσία του Robert Zemeckis (που είχε κάνει φανταστική δουλειά και με το The Polar Express).


Η ιστορία μας είναι λίγο ή πολύ γνωστή και την έχουμε δει σε πολλές ταινίες. Ο φιλάργυρος και σφιχτοχέρης Σκρουτζ έχει χάσει εδώ και χρόνια το χριστουγεννιάτικο πνεύμα. Μια χρονιά λοιπόν τον επισκέπτονται τρία πνεύματα, το Πνεύμα των Περασμένων Χριστουγέννων που του δείχνει το παρελθόν του, το Πνεύμα των Φετινών Χριστουγέννων που του δείχνει το παρόν του και το Πνεύμα των Μελλοντικών Χριστουγέννων που του δείχνει τι του επιφυλάσσει η μοίρα αν συνεχίσει να είναι μίζερος και τσιγκούνης τόσο στα χρήματα όσο και στα αισθήματα.


Ο Jim Carrey δανείζει τη φωνή του στον Ebenezer Scrooge, ο Colin Firth στον ανιψιό του τον Fred (η φυσιογνωμία του δε, μοιάζει πολύ στον Colin Firth!), o Gary Oldman στον Bob Cratchit που δουλεύει για τον Σκρουτζ. Συναντάμε επίσης την Robin Wright Penn και τον Bob Hoskins σε διάφορους άλλους ρόλους.

Τα γραφικά της ταινίας είναι φανταστικά και κανείς δεν μπορεί να πει το αντίθετο! Όμως βρήκα ότι η ταινία ήταν κάπως βίαιη και δεν θα την έδειχνα αν είχα μικρό παιδί. Επίσης ενώ λατρεύω τις ταινίες κινουμένων σχεδίων για τη συγκεκριμένη μπορώ να πω ότι "πέρασε και δεν ακούμπησε". Την περίμενα πολύ πιο συγκινητική. Το τέλος το βρήκα λίγο "ψυχρό".

Φέτος δεν έτυχε να ακούσω για καμιά αξιόλογη χριστουγεννιάτικη ταινία. Αν έχετε να προτείνετε κάποια, θα χαρώ πολύ να αφήσετε αντίστοιχο σχόλιο! :)


Friday, 24 December 2010

Κάλαντα Χριστουγέννων

Αύριο είναι παραμονή Χριστουγέννων, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί λιλιπούτειοι φίλοι μας θα ξεχυθούν στους δρόμους με το τρίγωνο στο χέρι για να πουν τα κάλαντα των Χριστουγέννων. Τα κουδούνια θα αρχίσουν να χτυπούν από νωρίς και χαρούμενες φατσούλες θα ρωτάνε "να τα πούμε;" και εμείς θα απαντήσουμε "να τα πείτε - να τα πείτε!"

Και θα αρχίσουν οι φωνούλες να τραγουδούν...

Καλήν εσπέραν άρχοντες
κι αν ει - κι αν είναι ο ορισμός σας,
Χριστού τη θεία γέννηση,
να πω, να πω στ' αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βη - εν Βηθλεέμ τη πόλει,
οι ουρανοί αγάλλονται,
χαίρε - χαίρετ' η φύσις όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται,
εν φα - εν φάτνη των αλόγων
ο βασιλεύς των ουρανών
και ποι - και ποιητής των όλων.

Σ'αυτό το σπίτι που'ρθαμε
πέτρα - πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού
χίλια - χίλια χρόνια να ζήσει.


Τα παραπάνω κάλαντα είναι σε μια πιο μοντέρνα εκτέλεση. Μιας και η τεχνολογία προχωράει και οι εποχές αλλάζουν, φέτος μπορούν τα παιδάκια σας αντί για το παραδοσιακό τρίγωνο να πουν τα κάλαντα με την εφαρμογή Κάλαντα, αν έχετε iPhone, iPod touch ή iPad!

*** Και του χρόνου!! ***

Wednesday, 22 December 2010

Ω Έλατο!

Το φετινό μας έλατο...

Τη μέρα που το πήραμε, την Παρασκευή που μας πέρασε:


Και σήμερα, μόλις πριν λίγα λεπτά, με τα δώρα από κάτω:



Καλές Γιορτές! :)

Χριστουγεννιάτικη βόλτα στη Θεσσαλονίκη

Τις τελευταίες μέρες έχει τύχει να κατεβώ πολλές φορές στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και να τραβήξω αρκετές φωτογραφίες από τις πολύ όμορφα διακοσμημένες χριστουγεννιάτικες βιτρίνες και τα διάφορα στολίδια που κοσμούν την πόλη.

Αυτή τη φορά επειδή ήταν αρκετές οι φωτογραφίες είπα να προτοτυπήσω και να κάνω ένα βιντεάκι με τις φωτογραφίες επενδύοντάς τες με χριστουγεννιάτικη μουσική. Στο τέλος του βίντεο πρόσθεσα δύο βιντεάκια, το ένα με λευκές αρκούδες που κουνιούνται μέσα στη Στοά Χιρς και το δεύτερο με τον Άγιο Βασίλη που ροχαλίζει σε μια από τις βιτρίνες του Notos Galeries στην Τσιμισκή. Είχαν μάλιστα και μεγάφωνο που ακουγόταν το ροχαλιτό του αλλά καθώς μιλούσαν διάφοροι γύρω μου προτίμησα να βγάλω τον ήχο και να μείνει το τραγούδι που επέλεξα να πλαισιώνει τις φωτογραφίες.


Το τραγούδι που ακούγεται είναι το Merry Christmas Everybody των Steps.

Καλά Χριστούγεννα! :)

Monday, 20 December 2010

Σπιτικά Μελομακάρονα 2010

Το Σάββατο το πρωί αγοράσαμε το έλατό μας (το οποίο θα δείτε σε επόμενο ποστ) και την ίδια μέρα το απόγευμα φτιάξαμε μελομακάρονα. Το σπίτι μοσχομύρισε και η ατμόσφαιρα ήταν άκρως χριστουγεννιάτικη! Άφησα μια ολόκληρη μέρα τα μελομακάρονα στο σιρόπι για να ρουφήξουν όσο το δυνατόν περισσότερο και χθες το βράδυ ήταν έτοιμα στην πιατέλα για να κεράσω και κάποιους φίλους που ήρθαν επίσκεψη.

Άναψα τα κεράκια στα ρεσό και βλέπετε το αποτέλεσμα στις παρακάτω φωτογραφίες. Φυσικά αυτά δεν είναι παρά μόνο τα μισά μελομακάρονα! :)




Εύχομαι σε όλους να περάσετε ωραίες γιορτές όπως τις ονειρεύεστε με τα άτομα που αγαπάτε! :)

Edit:

Να και τα υπόλοιπα!

Friday, 17 December 2010

All Good Things

Μόλις είδαμε το All Good Things, μια ταινία γεμάτη αγωνία με πρωταγωνιστές την Kirsten Dunst και τον Ryan Gosling. Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, σε μια υπόθεση εξαφάνισης στη Νέα Υόρκη που παραμένει ως σήμερα - ύστερα από πολλές δεκαετίες - άλυτη.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως... Ο David Marks, γόνος μιας πλούσιας οικογένειας, γνωρίζει την Katie κατά τη δεκατία του '70 και την ερωτεύεται. Μετά από λίγο καιρό παντρεύονται και ενώ αρχικά μένουν σ'ένα μικρό σπιτάκι στην εξοχή, ο αυταρχικός πατέρας του τον πείθει ότι σίγουρα η κοπέλα θα προτιμούσε να ζει σ'ένα πιο ωραίο σπίτι στην πόλη. Έτσι ο David αναγκάζεται να πάει να δουλέψει για την εταιρεία του πατέρα του.

Ο David όταν ήταν μικρός είχε δει τη μητέρα του να αυτοκτονεί μπροστά στα μάτια του και υπάρχει μια πλευρά του εαυτού του που η Katie δε γνωρίζει. Η κατάσταση ανάμεσα σ'αυτόν και την Katie αρχίζει να αλλάζει όταν της δηλώνει ότι δεν θέλει ποτέ να κάνει παιδιά και ακόμα χειρότερα όταν την αναγκάζει να κάνει έκτρωση όταν αυτή θα μείνει έγγυος. Στο εξής γίνεται βίαιος απέναντί της και δε διστάζει μάλιστα να τη δείρει. Αυτή προσπαθώντας να ξαναφτιάξει τη ζωή της μπαίνει στην ιατρική σχολή, αλλά ούτε αυτό αρέσει στον άντρα της. Αν και θέλει να ξεφύγει από αυτόν δεν μπορεί καθώς δεν έχει καθόλου χρήματα και δεν μπορεί ούτε να σπουδάσει ούτε να φτιάξει τη ζωή της ούτε να χωρίσει!

Η ταινία ξεκινάει με τον David σε μεγάλη ηλικία να καταθέτει σε ένα δικαστήριο για την εξαφάνιση της Katie και σιγά σιγά ξετυλίγεται η ιστορία του.

Ο Ryan Gosling (The Notebook, Stay, Fracture) παίζει καταπληκτικά! Δείχνει ήρεμος σε όλες τις σκηνές και κρύβει έτσι τον κακό εαυτό του. Ακόμα και στις σκηνές που τον δείχνουν μεγάλο έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά στο make-up!

Όπως έχω ξαναπεί μου αρέσουν ιδιαίτερα οι ταινίες που αναφέρονται σε αληθινές ιστορίες. Η ταινία έχει πολύ σασπένς και ωραία ατμόσφαιρα και την προτείνω σε όλους όσους αρέσουν τα θρίλερ μυστηρίου.

Wednesday, 8 December 2010

In Christmas Mode...

Το φθινόπωρο πέρασε ανεπιστρεπτί, τα κίτρινα φύλλα που είχα στο background επομένως έπεσαν και στη θέση τους μπήκε μια όμορφη χριστουγεννιάτικη εικόνα! Η αρχή του στολίσματος έγινε λοιπόν με το blog μου, λέω σιγά-σιγά να κατεβάσω σήμερα-αύριο και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια από την ντουλάπα και να στολίσω και το σπίτι. Το δέντρο κατά πάσα πιθανότητα θα το αγοράσουμε μέσα στο Σαββατοκύριακο.


Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές και να τις περάσετε όπως ονειρεύεστε! :)

Tuesday, 7 December 2010

Λουκουμάδες!

Από χθες το απόγευμα είχα μια μεγάλη λαχτάρα για λουκουμάδες! Έψαξα στο ίντερνετ για συνταγή και στα διάφορα sites που είδα τα υλικά ήταν πάνω-κάτω τα ίδια, αλλά οι αναλογίες διέφεραν. Έτσι αποφάσισα να ακολουθήσω την εκδοχή της κυρίας Βέφας πιστεύοντας ότι λόγω της εμπειρίας της το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο. Και όντως ήταν πάρα πολύ ωραίοι!

Το μόνο που δεν είχα στο σπίτι ήταν η μαγιά την οποία και αγόρασα το πρωί από το σούπερ μάρκετ.

Για να φτιάξουμε τη ζύμη χρειαζόμαστε:

  • 1 κούπα χλιαρό νερό
  • 1 κούπα χλιαρό γάλα
  • 2 φακελάκια ξερή μαγιά
  • 1 κουταλιά ζάχαρη
  • 1 κουταλάκι αλάτι
  • 4 κουταλιές λάδι (εγώ έβαλα ηλιέλαιο)
  • 3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Εκτέλεση:

Διαλύουμε τη μαγιά στο νερό. Βάζουμε κατόπιν όλα τα υλικά στο μίξερ μας και τα ανακατεύουμε στη δυνατή ταχύτητα ώσπου να γίνει η ζύμη ένα ενιαίο μείγμα (1-2 λεπτά). Σκεπάζουμε με μια μεμβράνη και αφήνουμε τη ζύμη σε ζεστό μέρος για μία ώρα ώσπου να φουσκώσει. Εγώ έβαλα το μπολ του μίξερ πάνω στο καλοριφέρ και σε 40 λεπτά η ζύμη είχε ξεχειλίσει!!

Όταν φουσκώσει λοιπόν την παίρνουμε και με ένα κουτάλι ρίχνουμε λίγη λίγη σε ένα κατσαρολάκι με καυτό λάδι. Όταν πάρουν χρώμα τα αφαιρούμε και προσθέτουμε όσα θέλουμε να φάμε.



Τα σερβίρουμε ζεστά με μέλι και αν θέλουμε και κανέλα. Καλή όρεξη!!


ΥΓ. Η ζύμη που έφτιαξα ήταν πάρα πολλή και αυτή που περίσσεψε την φύλαξα στο ψυγείο. Αύριο αν θελήσω να ξαναφάω θα την βγάλω μια ώρα νωρίτερα και θα την ακουμπήσω πάνω στο καλοριφέρ ακολουθώντας την ίδια διαδικασία...

Friday, 3 December 2010

Locomondo - Δεν Κάνει Κρύο

Ενώ ο Δεκέμβριος, ο πρώτος μήνας του χειμώνα, μπήκε και επισήμως, έχουν αρχίσει σε πολλές πόλεις οι στολισμοί για τα Χριστούγεννα και στο ραδιόφωνο ακούγονται παραλλαγές χριστουγεννιάτικων τραγουδιών για να προσελκύσουν τα παιδιά (βλέπε Jumbo), εδώ ο καιρός είναι ζεστός και δεν σε προδιαθέτει καθόλου για το χριστουγεννιάτικο κλίμα που δημιουργείται λογικά πάντα τέτοια εποχή! Πιο πολύ σου κάνει αίσθηση να βάλεις αρνί να σουβλίσεις παρά να στολίσεις δέντρο, να μαγειρέψεις γαλοπούλα και να κάνεις μελομακάρονα και κουραμπιέδες!

Όπως μας τραγουδούν και οι αγαπημένοι Locomondo "Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ..."! Ειδικά φέτος είναι πολύ επίκαιρο!

Locomondo - Δεν Κάνει Κρύο




Lyrics:


Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα
Κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για να νοιώσεις
Όπως δεν ένιωσες ποτέ

Θες να πάμε μια βόλτα
Σε μια χώρα μαγική
Όπου όλοι διασκεδάζουν
Λέν’ πως είν’ και ειδικοί

Μα αν γελάσεις έχεις χάσει
Λέει ο κανονισμός
Κι αν τολμήσεις να χορέψεις
Σ’ απειλεί ο αποκλεισμός

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα
Κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για να νοιώσεις
Όπως δεν ένιωσες ποτέ

Απ’ την άβυσσο της θλίψης
Στα λιβάδια της χαράς
Είναι ένα μικρό πορτάκι
Που το πόμολο κρατάς

Τούτη η νύχτα θέλει πάρτυ
Θέλει ιδρώτα και φωνές
Όχι τρέντυ πασαρέλα
Και κουλτούρο-συμφορές

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα
Κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για να νοιώσεις
Όπως δεν ένιωσες ποτέ

Γίνε το παιδί του ήλιου
Και το γέλιο της φωτιάς
΄Κει ΄ναι η δύναμη του κόσμου
Αλυσίδες για να σπας

Ιδρωμένη αγκάλιασέ με
Η αγάπη είναι παντού
Κι αν γουστάρεις φίλησέ με
Να δω τα’ άστρα του ουρανού

Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα
Κρύο δεν έκανε ποτέ
Έλα απόψε για να νοιώσεις
Όπως δεν ένιωσες ποτέ


Αν και η Ε.Μ.Υ. υπόσχεται χιόνια, εγώ δεν το βλέπω! Ας ελπίσουμε ως τα Χριστούγεννα να πέσουν λίγο οι θερμοκρασίες μπας και καταφέρουμε να μπούμε λίγο στο κλίμα! Ούτε χαλιά ακόμα δεν έχουμε στρώσει και αν συνεχιστεί έτσι ο καιρός όταν πάρουμε έλατο θα μαδήσει γρήγορα!!

Tuesday, 23 November 2010

Το Παραμύθι της Αλκυόνης

Το Παραμύθι της Αλκυόνης της Γουέντυ Γουέμπ το είχε προτείνει η Κουκουβάγια στο μπλογκ της και το βρήκα ενδιαφέρον. Το έψαξα σε αρκετά βιβλιοπωλεία αλλά δεν το έβρισκα πουθενά. Πρόκειται για πολύ καινούριο βιβλίο, κυκλοφόρησε μόλις τον Ιούλιο. Τελικά η τύχη μου χαμογέλασε και βρέθηκα με μια απόδειξη αλλαγής βιβλίου από ένα γνωστό βιβλιοπωλείο στο οποίο και το βρήκα αμέσως χωρίς να χρειαστεί να το παραγγείλω!


Λίγα λόγια για την υπόθεση: Η Χάλλι Τζέιμς λαμβάνει μια μέρα ένα γράμμα από μια γυναίκα που ισχυρίζεται ότι είναι η μητέρα της την οποία η ίδια θεωρούσε νεκρή από τότε που ήταν 5 χρονών. Το γράμμα εσωκλείεται σε ένα μεγαλύτερο φάκελο ενός δικηγόρου που της αναφέρει ότι η μητέρα της δυστυχώς απεβίωσε. Στην αρχή αμφιβάλει αν είναι αλήθεια, αλλά μια φωτογραφία που υπάρχει στον μικρό φάκελο με το γράμμα με την ίδια παιδάκι και μια γυναίκα την κάνει να έχει δεύτερες σκέψεις.

Η Χάλλι μεγάλωσε με τον πατέρα της ο οποίος της είχε πει ότι η μητέρα της πέθανε σε μια πυρκαγιά στο παλιό τους σπίτι και αυτή η ανάμνηση είχε γίνει πραγματική για την Χάλλι αν και δεν συνέβη ποτέ. Άραγε και η μητέρα της πίστευε ότι η ίδια και ο πατέρας της ήταν νεκροί;

Μια επίσκεψη στον άρρωστο από Αλτζχάιμερ πατέρα της επιβεβαιώνει, σε μια στιγμή διαύγειας, τους φόβους της Χάλλι. Δυστυχώς όμως την επόμενη μέρα πεθαίνει και δεν προλαβαίνει να μάθει περισσότερα. Έτσι αποφασίζει να πάει στο "Νησί του Μεγάλου Μανιτού" σε μια από τις "Μεγάλες Λίμνες" από όπου προερχόταν το γράμμα του δικηγόρου για να μάθει την αλήθεια.

Όταν φτάνει εκεί, ανακαλύπτει ένα μέρος σχεδόν ξεκομμένο από τον πολιτισμό. Δεν υπάρχουν αυτοκίνητα, οι πάντες μετακινούνται με κάρα με άλογα σαν σε άλλη εποχή και τα κινητά δεν πιάνουν! Σαν σκηνικό ταινίας του Χόλυγουντ!

Η υποδοχή των περισσότερων κατοίκων δεν είναι θερμή και η πρωταγωνίστρια θα μάθει σύντομα τον λόγο που οδήγησε τον πατέρα της να την πάρει μακριά από αυτό το μέρος. Θα ανακαλύψει την ιστορία των προγόνων της, από αυτήν της προγιαγιάς της ως την ιστορία της ίδιας και γιατί δεν θυμόταν καθόλου το μέρος όπου έζησε τα 5 πρώτα χρόνια της ζωής της. Παράλληλα θα ερωτευτεί και θα έρθει αντιμέτωπη με διάφορους κινδύνους που παραμονεύουν.

Η γνώμη μου: Το βιβλίο είναι πολύ περιγραφικό, έχει πολλές εικόνες που σε βοηθούν να φανταστείς ένα σκηνικό βγαλμένο από ταινίες θρίλερ! Περιλαμβάνει πολλά κλισέ ταινιών τρόμου: στόρια να ανοιγοκλείνουν, κοσμήματα να εξαφανίζονται και να ξαναεμφανίζονται, τηλεοράσεις που μια είναι αναμένες και μια κλειστές, μια παλάμη να φαίνεται στην πόρτα του ντουζ από τον ατμό! Αν το βιβλίο το έβλεπα σε ταινία ίσως να φώναζα "άντε βρε χαζή μαζεψέ τα και φύγε"! Διαβάζοντας το βιβλίο όμως βλέπεις τις σκέψεις της ηρωίδας, τα συναισθήματά της και καταλαβαίνεις γιατί κάνει όσα κάνει. Έχει διαφορά! Τα 2/3 του βιβλίου μου άρεσαν πολύ, όταν όμως πήρε υπερφυσική τροπή σε κάποιο σημείο λίγο με έχασε. Πάντα, ακόμα και στις ταινίες τρόμου που ξέρω ότι έχει να κάνει με φαντάσματα, θέλω στο τέλος να υπάρχει μια λογική εξήγηση. Όπως και να'χει το βιβλίο το διάβασα σε χρόνο ρεκόρ μέσα σε δυο μέρες.

Έχω ήδη πιάσει το επόμενο, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο όμως, και όπως διαπίστωσα έχει πάρα πολλούς χαρακτήρες για αυτό ίσως η επόμενη ανάρτηση να καθυστερήσει κάπως.

ΥΓ. Ο πρωτότυπος τίτλος είναι The Tale of Halcyon Crane.
ΥΓ1. Αντιγράφω από το εσωτερικό του εξώφυλλου λίγα λόγια για τη συγγραφέα: "Η Wendy Webb μεγάλωσε στη Μινεάπολη κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος επί σχεδόν δύο δεκαετίες, γράφοντας στα πιο σημαντικά έντυπα της περιοχής. Τώρα ζει στο υπέροχο λιμάνι του Ντούλουθ στη λίμνη Σουπίριορ, μαζί με το σύζυγό της, το φωτογράφο Steve Burmeister, το γιο της Μπεν και το σκύλο τους, το τεράστιο μαλαμούτ Τούντρα. Ετοιμάζει το επόμενο μυθιστόρημά της."

Καλή ανάγνωση!

The Island - Victoria Hislop

Το τέλος της ανάγνωσης του Σκέψου Έναν Αριθμό συνέπεσε με την αρχή της σειράς Το Νησί στο MEGA. Το βιβλίο Το Νησί της Βικτώρια Χίσλοπ το είχα διαβάσει πρόπερσι το καλοκαίρι. Σας παραπέμπω λοιπόν στο αντίστοιχο ποστ για να μη ξαναγράψω τα ίδια.


Με το που άρχισε η σειρά ήθελα απεγνωσμένα τα το ξαναδιαβάσω. Θυμόμουν βέβαια σε γενικές γραμμές την υπόθεση, αλλά οι λεπτομέρειες μου διέφευγαν, έχουν περάσει και δύο χρόνια εξάλλου! Καθώς το είχα διαβάσει στα ελληνικά τότε, βρήκα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να το διαβάσω αυτή τη φορά στα αγγλικά. Το αγόρασα όταν είχε ήδη προβληθεί το πρώτο επεισόδιο και μέχρι το τρίτο το είχα τελειώσει! Ένας από τους λόγους που αποφάσισα πάλι να το διαβάσω ήταν για να κάνω φυσικά και μια σύγκριση της σειράς με το βιβλίο, να δω κατά πόσο πιστά το ακολουθεί. Στο πρώτο επεισόδιο παρουσιάζει την Αλέξις να τσακώνεται με τη μαμά της, να παίρνει μια φωτογραφία και να πηγαίνει στην Πλάκα και να συναντάει τη Φωτεινή ενώ εγώ θυμόμουν πολύ καλά ότι η μητέρα της ήταν εκείνη που της έδωσε ένα γραμμά να πάει στη Φωτεινή. Αυτή ήταν κυρίως η αφορμή για την οποία αποφάσισα να αγοράσω το βιβλίο.

Ως τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένη για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται τα γεγονότα στην τηλεοπτική σειρά. Έχω κάποιες μικρές ενστάσεις σε κάποια σημεία, αλλά δεν είναι τόσο ουσιαστικές. Εξάλλου η σειρά βασίζεται στο βιβλίο, φυσικό είναι κάποια πράγματα που στο βιβλίο μπορεί να αναφέρονταν απλά μια φορά σε μια παράγραφο στη σειρά να τονίζονται περισσότερο για να υπάρχει και μεγαλύτερη πλοκή.

Εξάλλου η φωτογραφία στη σειρά είναι φανταστική και οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών, από τους πρωταγωνιστές ως τον τελευταίο κομπάρσο είναι εκπληκτικές. Δεν είναι τυχαίο ότι στη φετινή τηλεοπτική σεζόν όλοι εκθειάζουν τη δουλειά που έγινε! Μακάρι στο μέλλον να δούμε και άλλα βιβλία να γίνονται αξιόλογες σειρές.


Σκέψου Έναν Αριθμό

Όταν ήμουν μικρότερη ποτέ δεν τρελαινόμουν να διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία. Ίσως γιατί στο γυμνάσιο μας έβαζαν με το ζόρι να διαβάσουμε κάποια και να κάνουμε εργασίες πάνω σ'αυτά. Ε και φυσικό είναι, όταν είσαι μαθητής και έχεις να κάνεις τόσα μαθήματα καθημερινά, να μην έχεις όρεξη να ασχοληθείς και με άλλα βιβλία.

Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει. Βλέπω ότι στους μαθητές μου αρέσει να διαβάζουν βιβλία. Σ'αυτό συντέλεσε σημαντικά η κυκλοφορία σειρών βιβλίων όπως αυτά του Χάρι Πότερ ή του Twilight.

Τους τελευταίους μήνες με έχει πιάσει μια ακατάπαυστη όρεξη για ανάγνωση μυθιστορημάτων! Από το τέλος του καλοκαιριού ως τη στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές έχω διαβάσει ήδη τρία βιβλία και ετοιμάζομαι να ξεκινήσω το τέταρτο. Με το που τελειώνω το ένα σχεδόν αμέσως αρχίζω στο επόμενο. Την τελευταία φορά που πήγα στο βιβλιοπωλείο αγόρασα πέντε βιβλία, πράγμα που δεν το'χω ξανακάνει ποτέ!

Για κάθε βιβλίο που τελείωνα ήθελα να κάνω και σχετική ανάρτηση, αλλά καθώς πήγαινα στο επόμενο το αμελούσα. Σκέφτηκα τώρα λοιπόν να μιλήσω για όσα έχω διαβάσει τους 3 τελευταίους μήνες μαζεμένα!

Το πρώτο βιβλίο το αγόρασα τέλη Σεπτεμβρίου και το ξεκίνησα αμέσως. Πρόκειται για το Σκέψου Έναν Αριθμό (Think Of A Number ο πρωτότυπος τίτλος) του John Verdon.

Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν πιάνω ένα νέο βιβλίο στα χέρια μου είναι να διαβάσω τα λίγα λόγια που γράφονται στο εσωτερικό του εξώφυλλου για τον ή την συγγραφέα, έτσι ώστε να ξέρω τι είναι ο άνθρωπος που το έγραψε. Για τον John Verdon αναφέρεται: "Ο John Verdon έχει εργαστεί ως στέλεχος σε αρκετές διαφημιστικές εταιρείες του Μανχάταν, αλλά όπως και ο πρωταγωνιστής του, πρόσφατα εγκαταστάθηκε στις αγροτικές περιοχές στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Το Σκέψου Έναν Αριθμό είναι το πρώτο του μυθιστόρημα που έχει αποσπάσει ήδη διθυραμβικά σχόλια."


Λίγα λόγια για την υπόθεση: Βασικός πρωταγωνιστής είναι ένας συνταξιούχος αστυνομικός ονόματι Ντέιβ Γκάρνεϊ ειδικός στην εξιχνίαση εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί από κατά συρρόη δολοφόνους. Ο Ντέιβ έχει αποσυρθεί σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Νέας Υόρκης με τη γυναίκα του όταν δέχεται την επίσκεψη ενός παλιού συμμαθητή του, του Μαρκ. Ο Μαρκ είναι πανικοβλημένος καθώς έχει λάβει ένα ανώνυμο σημείωμα που τον καλεί να σκεφτεί έναν αριθμό και σε ένα μικρότερο φάκελο βρίσκει τον αριθμό που όντως σκέφτηκε! Το σημείωμα ήταν γραμμένο σε στίχους σαν ποιηματάκι και δεν ξέρει τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Πριν περάσει πολύς καιρός ο Μαρκ βρίσκεται δολοφονημένος και ο Ντέιβ ανακαλύπτει ότι μετά τον Μαρκ έχουν γίνει ακόμα δυο δολοφονίες που έχουν κοινά στοιχεία με αυτήν του παλιού του συμμαθητή. Έτσι αρχίζει η αναζήτηση του ενόχου!

Η γνώμη μου: Το βιβλίο έχει ωραία δομή, ρέει εύκολα και σίγουρα αν το αρχίσετε θα το τελειώσετε πολύ γρήγορα καθώς θα θέλετε να δείτε συνέχεια τι θα συμβεί στη συνέχεια. Μου αρέσουν οι ιστορίες με τους serial killers, ως τώρα σε αστυνομικές ταινίες και για πρώτη φορά διάβασα και μια σε βιβλίο! Το μόνο μείον που ίσως θα έβαζα στο βιβλίο είναι ότι δεν μας παρουσιάζει πολλούς υπόπτους και έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία της Αγκάθα Κρίστυ υποψιάστηκα από αρκετά νωρίς ποιός μπορεί να είναι ο δολοφόνος. Για κάποιον όμως που δεν είναι συνηθισμένος σε αστυνομικά μυθιστορήματα ίσως να εκπλαγεί με την αποκάλυψη στο τέλος! Δεν θα πω περισσότερα. Αξίζει να το διαβάσετε πάντως! :)

Wednesday, 17 November 2010

Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1

Χθες το βράδυ πήγαμε στην avant-premiere της προτελευταίας ταινίας του Harry Potter με τίτλο Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1 (ή στα ελληνικά Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 1ο), δύο μέρες πριν βγει επίσημα στις σκοτεινές αίθουσες.

Ο κινηματογράφος ήταν τελείως γεμάτος με άτομα όλων των ηλικιών: από πιτσιρίκια που πήγαν να δουν τον αγαπημένο τους ήρωα ως και μεγάλους που πήγαν κυρίως για να δουν μια ταινία δράσης και να απολαύσουν τα διάφορα εφέ.

Η ταινία ήταν σαφώς πάρα πολύ καλύτερη από την προηγούμενη (που ήταν η έκτη στη σειρά) που δεν είχε πολύ δράση και περιοριζόταν στα φλερτ των νεαρών μάγων.

Η έβδομη στη σειρά ταινία είχε πάρα πολύ δράση η οποία μεταφερόταν σε διάφορα όμορφα τοπία! Για την υπόθεση δεν θα πω πολλά γιατί πιστεύω πολλοί θα θέλετε να τη δείτε. Θα περιοριστώ στο να πω ότι η μάχη ανάμεσα στον Χάρι και τον You-Know-Who συνεχίζεται και μάλιστα κλιμακώνεται! Η τελική αναμέτρηση θα λάβει χώρα στην τελευταία ταινία, το 2ο μέρος της ταινίας που θα βγει στους κινηματογράφους το καλοκαίρι του 2011.

Σε κάποια συγκεκριμένα σημεία η ταινία μου θύμισε το Lord of the Rings και σε άλλα το Twilight (δείτε για παράδειγμα την παρακάτω αφίσα)...


Καλή διασκέδαση σε όσους πάνε αύριο να τη δούνε! :)

Sunday, 14 November 2010

Σουφλέ Σοκολάτας

Σήμερα το βράδυ είπαμε να κάνουμε για πρώτη φορά μια συνταγή για το γλυκό σουφλέ σοκολάτας που είχαμε δει παλιότερα στην εκπομπή Νηστικό Αρκούδι με τον Σταρόβα.

Η συνταγή είναι πανεύκολη και γρήγορη και με υλικά που όλοι έχουμε στο σπίτι μας. Θα χρειαστείτε:

  • 250 γραμμάρια κουβερτούρα
  • 100 γραμμάρια βούτυρο
  • 5 αυγά
  • 150 γραμμάρια αλεύρι και
  • 250 γραμμάρια ζάχαρη

Αρχικά λιώνουμε την κουβερτούρα με το βούτυρο σε μπεν μαρί:


Στη συνέχεια βάζουμε τα 5 αυγά σε ένα βαθύ μπολ:


και τα χτυπάμε με το αλεύρι ώσπου να γίνει ένα ενιαίο μείγμα:



Προσθέτουμε και τη ζάχαρη και συνεχίζουμε το ανακάτεμα ώσπου το μείγμα να γίνει λείο:



Στη συνέχεια βουτυρώνουμε τα φορμάκια μας ή αν έχουμε ένα ταψί όπως αυτό:


Και τα αλείφουμε με αλεύρι, έτσι ώστε να ξεκολλήσουν εύκολα μετά τα σουφλεδάκια μας:

Στη συνέχεια το γυρνάμε ανάποδα και το τινάζουμε για να φύγει το πολύ αλεύρι.

Ρίχνουμε τη λιωμένη σοκολάτα μέσα στο μείγμα:


Και ανακατεύουμε πάλι ώσπου το μείγμα να είναι ρευστό χωρίς σβώλους:



Παίρνουμε μια βαθιά κουτάλα και γεμίζουμε τα φορμάκια:

Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στουςς 180 βαθμούς για 10-12 λεπτά. Όχι παραπάνω γιατί θα σφίξει η σοκολάτα μέσα.

Βγάζουμε ένα και το ανοίγουμε... Τέλεια! Η σοκολάτα ρέει όπως πρέπει:

Τώρα ήρθε η ώρα και για την επίσημη παρουσίαση. Σερβίρουμε στο πιάτο με παγωτό, κατά προτίμηση βανίλια και με λίγο σιρόπι σοκολάτας για μια ωραία "πινελιά":


Και απολαμβάνουμε...


Καλή σας επιτυχία!! :)