Tuesday, 23 November 2010

Το Παραμύθι της Αλκυόνης

Το Παραμύθι της Αλκυόνης της Γουέντυ Γουέμπ το είχε προτείνει η Κουκουβάγια στο μπλογκ της και το βρήκα ενδιαφέρον. Το έψαξα σε αρκετά βιβλιοπωλεία αλλά δεν το έβρισκα πουθενά. Πρόκειται για πολύ καινούριο βιβλίο, κυκλοφόρησε μόλις τον Ιούλιο. Τελικά η τύχη μου χαμογέλασε και βρέθηκα με μια απόδειξη αλλαγής βιβλίου από ένα γνωστό βιβλιοπωλείο στο οποίο και το βρήκα αμέσως χωρίς να χρειαστεί να το παραγγείλω!


Λίγα λόγια για την υπόθεση: Η Χάλλι Τζέιμς λαμβάνει μια μέρα ένα γράμμα από μια γυναίκα που ισχυρίζεται ότι είναι η μητέρα της την οποία η ίδια θεωρούσε νεκρή από τότε που ήταν 5 χρονών. Το γράμμα εσωκλείεται σε ένα μεγαλύτερο φάκελο ενός δικηγόρου που της αναφέρει ότι η μητέρα της δυστυχώς απεβίωσε. Στην αρχή αμφιβάλει αν είναι αλήθεια, αλλά μια φωτογραφία που υπάρχει στον μικρό φάκελο με το γράμμα με την ίδια παιδάκι και μια γυναίκα την κάνει να έχει δεύτερες σκέψεις.

Η Χάλλι μεγάλωσε με τον πατέρα της ο οποίος της είχε πει ότι η μητέρα της πέθανε σε μια πυρκαγιά στο παλιό τους σπίτι και αυτή η ανάμνηση είχε γίνει πραγματική για την Χάλλι αν και δεν συνέβη ποτέ. Άραγε και η μητέρα της πίστευε ότι η ίδια και ο πατέρας της ήταν νεκροί;

Μια επίσκεψη στον άρρωστο από Αλτζχάιμερ πατέρα της επιβεβαιώνει, σε μια στιγμή διαύγειας, τους φόβους της Χάλλι. Δυστυχώς όμως την επόμενη μέρα πεθαίνει και δεν προλαβαίνει να μάθει περισσότερα. Έτσι αποφασίζει να πάει στο "Νησί του Μεγάλου Μανιτού" σε μια από τις "Μεγάλες Λίμνες" από όπου προερχόταν το γράμμα του δικηγόρου για να μάθει την αλήθεια.

Όταν φτάνει εκεί, ανακαλύπτει ένα μέρος σχεδόν ξεκομμένο από τον πολιτισμό. Δεν υπάρχουν αυτοκίνητα, οι πάντες μετακινούνται με κάρα με άλογα σαν σε άλλη εποχή και τα κινητά δεν πιάνουν! Σαν σκηνικό ταινίας του Χόλυγουντ!

Η υποδοχή των περισσότερων κατοίκων δεν είναι θερμή και η πρωταγωνίστρια θα μάθει σύντομα τον λόγο που οδήγησε τον πατέρα της να την πάρει μακριά από αυτό το μέρος. Θα ανακαλύψει την ιστορία των προγόνων της, από αυτήν της προγιαγιάς της ως την ιστορία της ίδιας και γιατί δεν θυμόταν καθόλου το μέρος όπου έζησε τα 5 πρώτα χρόνια της ζωής της. Παράλληλα θα ερωτευτεί και θα έρθει αντιμέτωπη με διάφορους κινδύνους που παραμονεύουν.

Η γνώμη μου: Το βιβλίο είναι πολύ περιγραφικό, έχει πολλές εικόνες που σε βοηθούν να φανταστείς ένα σκηνικό βγαλμένο από ταινίες θρίλερ! Περιλαμβάνει πολλά κλισέ ταινιών τρόμου: στόρια να ανοιγοκλείνουν, κοσμήματα να εξαφανίζονται και να ξαναεμφανίζονται, τηλεοράσεις που μια είναι αναμένες και μια κλειστές, μια παλάμη να φαίνεται στην πόρτα του ντουζ από τον ατμό! Αν το βιβλίο το έβλεπα σε ταινία ίσως να φώναζα "άντε βρε χαζή μαζεψέ τα και φύγε"! Διαβάζοντας το βιβλίο όμως βλέπεις τις σκέψεις της ηρωίδας, τα συναισθήματά της και καταλαβαίνεις γιατί κάνει όσα κάνει. Έχει διαφορά! Τα 2/3 του βιβλίου μου άρεσαν πολύ, όταν όμως πήρε υπερφυσική τροπή σε κάποιο σημείο λίγο με έχασε. Πάντα, ακόμα και στις ταινίες τρόμου που ξέρω ότι έχει να κάνει με φαντάσματα, θέλω στο τέλος να υπάρχει μια λογική εξήγηση. Όπως και να'χει το βιβλίο το διάβασα σε χρόνο ρεκόρ μέσα σε δυο μέρες.

Έχω ήδη πιάσει το επόμενο, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο όμως, και όπως διαπίστωσα έχει πάρα πολλούς χαρακτήρες για αυτό ίσως η επόμενη ανάρτηση να καθυστερήσει κάπως.

ΥΓ. Ο πρωτότυπος τίτλος είναι The Tale of Halcyon Crane.
ΥΓ1. Αντιγράφω από το εσωτερικό του εξώφυλλου λίγα λόγια για τη συγγραφέα: "Η Wendy Webb μεγάλωσε στη Μινεάπολη κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος επί σχεδόν δύο δεκαετίες, γράφοντας στα πιο σημαντικά έντυπα της περιοχής. Τώρα ζει στο υπέροχο λιμάνι του Ντούλουθ στη λίμνη Σουπίριορ, μαζί με το σύζυγό της, το φωτογράφο Steve Burmeister, το γιο της Μπεν και το σκύλο τους, το τεράστιο μαλαμούτ Τούντρα. Ετοιμάζει το επόμενο μυθιστόρημά της."

Καλή ανάγνωση!

7 comments:

  1. OK, μπήκε στη λίστα των υποψηφίων μόλις τελειώσω αυτό που διαβάζω. Κατέβασα 50 σελίδες sample από το iBooks να το αξιολογήσω. Ευχαριστώ!

    ReplyDelete
  2. Γειά σου Αντώνη! Αν το διαβάσεις περιμένω και τις δικές σου εντυπώσεις! :)

    Ποιό διαβάζεις τώρα;

    ReplyDelete
  3. Τελικά υπήρχε λογική εξήγηση για τα υπερφυσικά φαινόμενα ή απλώς, όπως λες, ήταν συμβολισμοί των αισθημάτων της ηρωίδας?

    ReplyDelete
  4. Όχι Μερόπη, αν και δεν θέλω να βάζω spoilers έχει να κάνει με τα φαντάσματα κάποιων προγόνων της ηρωίδας. Δεν θα πω περισσότερα όμως. Απλά με χάλασε λίγο ότι είχε να κάνει με φαντάσματα. Προσωπικά θα προτιμούσα να υπήρχε κάποια λογική εξήγηση με συνομωσίες και συμφέροντα στο τέλος. Ωστόσο δεν μετανιώνω που το διάβασα! :)

    ReplyDelete
  5. Δεν σου άρεσε, ε; Τότε να μην σου προτείνω το "Ο Τούρκος στον κήπο" ή το "Ο θείος Τάκης" (και τα δυο του Ξανθούλη), γιατί κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος! Εμένα πάντως με φτιάχνει όλο αυτό το μεταφυσικό, που δεν εξηγείτε και που αφήνει κάτι να πλανάτε στην ατμόσφαιρα!
    Καλό βράδυ Δανάη μου!

    ReplyDelete
  6. Σοφία, δεν είπα ότι δεν μου άρεσε, ίσα ίσα! Είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα και ήταν πραγματικά γεμάτο εικόνες που προκαλούσαν την φαντασία! Απλά θα περίμενα να είναι διαφορετικό το τέλος. Αν μου έβαζε μια συνομωσιούλα στη μέση θα το ευχαριστιόμουν πολύ περισσότερο! Όπως προείπα δεν το μετάνιωσα που το διάβασα και χαίρομαι που το πρότεινες! :)

    ReplyDelete
  7. Ένα υπέροχο βιβλίο ...!

    ReplyDelete