Το Παραμύθι της Αλκυόνης

Το Παραμύθι της Αλκυόνης της Γουέντυ Γουέμπ το είχε προτείνει η Κουκουβάγια στο μπλογκ της και το βρήκα ενδιαφέρον. Το έψαξα σε αρκετά βιβλιοπωλεία αλλά δεν το έβρισκα πουθενά. Πρόκειται για πολύ καινούριο βιβλίο, κυκλοφόρησε μόλις τον Ιούλιο. Τελικά η τύχη μου χαμογέλασε και βρέθηκα με μια απόδειξη αλλαγής βιβλίου από ένα γνωστό βιβλιοπωλείο στο οποίο και το βρήκα αμέσως χωρίς να χρειαστεί να το παραγγείλω!

Λίγα λόγια για την υπόθεση: Η Χάλλι Τζέιμς λαμβάνει μια μέρα ένα γράμμα από μια γυναίκα που ισχυρίζεται ότι είναι η μητέρα της την οποία η ίδια θεωρούσε νεκρή από τότε που ήταν 5 χρονών. Το γράμμα εσωκλείεται σε ένα μεγαλύτερο φάκελο ενός δικηγόρου που της αναφέρει ότι η μητέρα της δυστυχώς απεβίωσε. Στην αρχή αμφιβάλει αν είναι αλήθεια, αλλά μια φωτογραφία που υπάρχει στον μικρό φάκελο με το γράμμα με την ίδια παιδάκι και μια γυναίκα την κάνει να έχει δεύτερες σκέψεις.

Η Χάλλι μεγάλωσε με τον πατέρα της ο οποίος της είχε πει ότι η μητέρα της πέθανε σε μια πυρκαγιά στο παλιό τους σπίτι και αυτή η ανάμνηση είχε γίνει πραγματική για την Χάλλι αν και δεν συνέβη ποτέ. Άραγε και η μητέρα της πίστευε ότι η ίδια και ο πατέρας της ήταν νεκροί;

Μια επίσκεψη στον άρρωστο από Αλτζχάιμερ πατέρα της επιβεβαιώνει, σε μια στιγμή διαύγειας, τους φόβους της Χάλλι. Δυστυχώς όμως την επόμενη μέρα πεθαίνει και δεν προλαβαίνει να μάθει περισσότερα. Έτσι αποφασίζει να πάει στο "Νησί του Μεγάλου Μανιτού" σε μια από τις "Μεγάλες Λίμνες" από όπου προερχόταν το γράμμα του δικηγόρου για να μάθει την αλήθεια.

Όταν φτάνει εκεί, ανακαλύπτει ένα μέρος σχεδόν ξεκομμένο από τον πολιτισμό. Δεν υπάρχουν αυτοκίνητα, οι πάντες μετακινούνται με κάρα με άλογα σαν σε άλλη εποχή και τα κινητά δεν πιάνουν! Σαν σκηνικό ταινίας του Χόλυγουντ!

Η υποδοχή των περισσότερων κατοίκων δεν είναι θερμή και η πρωταγωνίστρια θα μάθει σύντομα τον λόγο που οδήγησε τον πατέρα της να την πάρει μακριά από αυτό το μέρος. Θα ανακαλύψει την ιστορία των προγόνων της, από αυτήν της προγιαγιάς της ως την ιστορία της ίδιας και γιατί δεν θυμόταν καθόλου το μέρος όπου έζησε τα 5 πρώτα χρόνια της ζωής της. Παράλληλα θα ερωτευτεί και θα έρθει αντιμέτωπη με διάφορους κινδύνους που παραμονεύουν.

Η γνώμη μου: Το βιβλίο είναι πολύ περιγραφικό, έχει πολλές εικόνες που σε βοηθούν να φανταστείς ένα σκηνικό βγαλμένο από ταινίες θρίλερ! Περιλαμβάνει πολλά κλισέ ταινιών τρόμου: στόρια να ανοιγοκλείνουν, κοσμήματα να εξαφανίζονται και να ξαναεμφανίζονται, τηλεοράσεις που μια είναι αναμένες και μια κλειστές, μια παλάμη να φαίνεται στην πόρτα του ντουζ από τον ατμό! Αν το βιβλίο το έβλεπα σε ταινία ίσως να φώναζα "άντε βρε χαζή μαζεψέ τα και φύγε"! Διαβάζοντας το βιβλίο όμως βλέπεις τις σκέψεις της ηρωίδας, τα συναισθήματά της και καταλαβαίνεις γιατί κάνει όσα κάνει. Έχει διαφορά! Τα 2/3 του βιβλίου μου άρεσαν πολύ, όταν όμως πήρε υπερφυσική τροπή σε κάποιο σημείο λίγο με έχασε. Πάντα, ακόμα και στις ταινίες τρόμου που ξέρω ότι έχει να κάνει με φαντάσματα, θέλω στο τέλος να υπάρχει μια λογική εξήγηση. Όπως και να'χει το βιβλίο το διάβασα σε χρόνο ρεκόρ μέσα σε δυο μέρες.

Έχω ήδη πιάσει το επόμενο, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο όμως, και όπως διαπίστωσα έχει πάρα πολλούς χαρακτήρες για αυτό ίσως η επόμενη ανάρτηση να καθυστερήσει κάπως.

ΥΓ. Ο πρωτότυπος τίτλος είναι The Tale of Halcyon Crane.

ΥΓ1. Αντιγράφω από το εσωτερικό του εξώφυλλου λίγα λόγια για τη συγγραφέα: "Η Wendy Webb μεγάλωσε στη Μινεάπολη κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος επί σχεδόν δύο δεκαετίες, γράφοντας στα πιο σημαντικά έντυπα της περιοχής. Τώρα ζει στο υπέροχο λιμάνι του Ντούλουθ στη λίμνη Σουπίριορ, μαζί με το σύζυγό της, το φωτογράφο Steve Burmeister, το γιο της Μπεν και το σκύλο τους, το τεράστιο μαλαμούτ Τούντρα. Ετοιμάζει το επόμενο μυθιστόρημά της."

Καλή ανάγνωση!

The Island - Victoria Hislop

Το τέλος της ανάγνωσης του Σκέψου Έναν Αριθμό συνέπεσε με την αρχή της σειράς Το Νησί στο MEGA. Το βιβλίο Το Νησί της Βικτώρια Χίσλοπ το είχα διαβάσει πρόπερσι το καλοκαίρι. Σας παραπέμπω λοιπόν στο αντίστοιχο ποστ για να μη ξαναγράψω τα ίδια.

Με το που άρχισε η σειρά ήθελα απεγνωσμένα τα το ξαναδιαβάσω. Θυμόμουν βέβαια σε γενικές γραμμές την υπόθεση, αλλά οι λεπτομέρειες μου διέφευγαν, έχουν περάσει και δύο χρόνια εξάλλου! Καθώς το είχα διαβάσει στα ελληνικά τότε, βρήκα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να το διαβάσω αυτή τη φορά στα αγγλικά. Το αγόρασα όταν είχε ήδη προβληθεί το πρώτο επεισόδιο και μέχρι το τρίτο το είχα τελειώσει! Ένας από τους λόγους που αποφάσισα πάλι να το διαβάσω ήταν για να κάνω φυσικά και μια σύγκριση της σειράς με το βιβλίο, να δω κατά πόσο πιστά το ακολουθεί. Στο πρώτο επεισόδιο παρουσιάζει την Αλέξις να τσακώνεται με τη μαμά της, να παίρνει μια φωτογραφία και να πηγαίνει στην Πλάκα και να συναντάει τη Φωτεινή ενώ εγώ θυμόμουν πολύ καλά ότι η μητέρα της ήταν εκείνη που της έδωσε ένα γραμμά να πάει στη Φωτεινή. Αυτή ήταν κυρίως η αφορμή για την οποία αποφάσισα να αγοράσω το βιβλίο.

Ως τώρα είμαι πολύ ευχαριστημένη για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται τα γεγονότα στην τηλεοπτική σειρά. Έχω κάποιες μικρές ενστάσεις σε κάποια σημεία, αλλά δεν είναι τόσο ουσιαστικές. Εξάλλου η σειρά βασίζεται στο βιβλίο, φυσικό είναι κάποια πράγματα που στο βιβλίο μπορεί να αναφέρονταν απλά μια φορά σε μια παράγραφο στη σειρά να τονίζονται περισσότερο για να υπάρχει και μεγαλύτερη πλοκή.

Εξάλλου η φωτογραφία στη σειρά είναι φανταστική και οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών, από τους πρωταγωνιστές ως τον τελευταίο κομπάρσο είναι εκπληκτικές. Δεν είναι τυχαίο ότι στη φετινή τηλεοπτική σεζόν όλοι εκθειάζουν τη δουλειά που έγινε! Μακάρι στο μέλλον να δούμε και άλλα βιβλία να γίνονται αξιόλογες σειρές.

Σκέψου Έναν Αριθμό

Όταν ήμουν μικρότερη ποτέ δεν τρελαινόμουν να διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία. Ίσως γιατί στο γυμνάσιο μας έβαζαν με το ζόρι να διαβάσουμε κάποια και να κάνουμε εργασίες πάνω σ'αυτά. Ε και φυσικό είναι, όταν είσαι μαθητής και έχεις να κάνεις τόσα μαθήματα καθημερινά, να μην έχεις όρεξη να ασχοληθείς και με άλλα βιβλία.

Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει. Βλέπω ότι στους μαθητές μου αρέσει να διαβάζουν βιβλία. Σ'αυτό συντέλεσε σημαντικά η κυκλοφορία σειρών βιβλίων όπως αυτά του Χάρι Πότερ ή του Twilight.

Τους τελευταίους μήνες με έχει πιάσει μια ακατάπαυστη όρεξη για ανάγνωση μυθιστορημάτων! Από το τέλος του καλοκαιριού ως τη στιγμή που γράφονται αυτές εδώ οι γραμμές έχω διαβάσει ήδη τρία βιβλία και ετοιμάζομαι να ξεκινήσω το τέταρτο. Με το που τελειώνω το ένα σχεδόν αμέσως αρχίζω στο επόμενο. Την τελευταία φορά που πήγα στο βιβλιοπωλείο αγόρασα πέντε βιβλία, πράγμα που δεν το'χω ξανακάνει ποτέ!

Για κάθε βιβλίο που τελείωνα ήθελα να κάνω και σχετική ανάρτηση, αλλά καθώς πήγαινα στο επόμενο το αμελούσα. Σκέφτηκα τώρα λοιπόν να μιλήσω για όσα έχω διαβάσει τους 3 τελευταίους μήνες μαζεμένα!

Το πρώτο βιβλίο το αγόρασα τέλη Σεπτεμβρίου και το ξεκίνησα αμέσως. Πρόκειται για το Σκέψου Έναν Αριθμό (Think Of A Number ο πρωτότυπος τίτλος) του John Verdon.

Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν πιάνω ένα νέο βιβλίο στα χέρια μου είναι να διαβάσω τα λίγα λόγια που γράφονται στο εσωτερικό του εξώφυλλου για τον ή την συγγραφέα, έτσι ώστε να ξέρω τι είναι ο άνθρωπος που το έγραψε. Για τον John Verdon αναφέρεται: "Ο John Verdon έχει εργαστεί ως στέλεχος σε αρκετές διαφημιστικές εταιρείες του Μανχάταν, αλλά όπως και ο πρωταγωνιστής του, πρόσφατα εγκαταστάθηκε στις αγροτικές περιοχές στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Το Σκέψου Έναν Αριθμό είναι το πρώτο του μυθιστόρημα που έχει αποσπάσει ήδη διθυραμβικά σχόλια."

Λίγα λόγια για την υπόθεση: Βασικός πρωταγωνιστής είναι ένας συνταξιούχος αστυνομικός ονόματι Ντέιβ Γκάρνεϊ ειδικός στην εξιχνίαση εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί από κατά συρρόη δολοφόνους. Ο Ντέιβ έχει αποσυρθεί σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Νέας Υόρκης με τη γυναίκα του όταν δέχεται την επίσκεψη ενός παλιού συμμαθητή του, του Μαρκ. Ο Μαρκ είναι πανικοβλημένος καθώς έχει λάβει ένα ανώνυμο σημείωμα που τον καλεί να σκεφτεί έναν αριθμό και σε ένα μικρότερο φάκελο βρίσκει τον αριθμό που όντως σκέφτηκε! Το σημείωμα ήταν γραμμένο σε στίχους σαν ποιηματάκι και δεν ξέρει τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Πριν περάσει πολύς καιρός ο Μαρκ βρίσκεται δολοφονημένος και ο Ντέιβ ανακαλύπτει ότι μετά τον Μαρκ έχουν γίνει ακόμα δυο δολοφονίες που έχουν κοινά στοιχεία με αυτήν του παλιού του συμμαθητή. Έτσι αρχίζει η αναζήτηση του ενόχου!

Η γνώμη μου: Το βιβλίο έχει ωραία δομή, ρέει εύκολα και σίγουρα αν το αρχίσετε θα το τελειώσετε πολύ γρήγορα καθώς θα θέλετε να δείτε συνέχεια τι θα συμβεί στη συνέχεια. Μου αρέσουν οι ιστορίες με τους serial killers, ως τώρα σε αστυνομικές ταινίες και για πρώτη φορά διάβασα και μια σε βιβλίο! Το μόνο μείον που ίσως θα έβαζα στο βιβλίο είναι ότι δεν μας παρουσιάζει πολλούς υπόπτους και έχοντας διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία της Αγκάθα Κρίστυ υποψιάστηκα από αρκετά νωρίς ποιός μπορεί να είναι ο δολοφόνος. Για κάποιον όμως που δεν είναι συνηθισμένος σε αστυνομικά μυθιστορήματα ίσως να εκπλαγεί με την αποκάλυψη στο τέλος! Δεν θα πω περισσότερα. Αξίζει να το διαβάσετε πάντως! :)

Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1

Χθες το βράδυ πήγαμε στην avant-premiere της προτελευταίας ταινίας του Harry Potter με τίτλο Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1 (ή στα ελληνικά Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 1ο), δύο μέρες πριν βγει επίσημα στις σκοτεινές αίθουσες.

Ο κινηματογράφος ήταν τελείως γεμάτος με άτομα όλων των ηλικιών: από πιτσιρίκια που πήγαν να δουν τον αγαπημένο τους ήρωα ως και μεγάλους που πήγαν κυρίως για να δουν μια ταινία δράσης και να απολαύσουν τα διάφορα εφέ.

Η ταινία ήταν σαφώς πάρα πολύ καλύτερη από την προηγούμενη (που ήταν η έκτη στη σειρά) που δεν είχε πολύ δράση και περιοριζόταν στα φλερτ των νεαρών μάγων.

Η έβδομη στη σειρά ταινία είχε πάρα πολύ δράση η οποία μεταφερόταν σε διάφορα όμορφα τοπία! Για την υπόθεση δεν θα πω πολλά γιατί πιστεύω πολλοί θα θέλετε να τη δείτε. Θα περιοριστώ στο να πω ότι η μάχη ανάμεσα στον Χάρι και τον You-Know-Who συνεχίζεται και μάλιστα κλιμακώνεται! Η τελική αναμέτρηση θα λάβει χώρα στην τελευταία ταινία, το 2ο μέρος της ταινίας που θα βγει στους κινηματογράφους το καλοκαίρι του 2011.

Σε κάποια συγκεκριμένα σημεία η ταινία μου θύμισε το Lord of the Rings και σε άλλα το Twilight (δείτε για παράδειγμα την παρακάτω αφίσα)...

Καλή διασκέδαση σε όσους πάνε αύριο να τη δούνε! :)

Σουφλέ Σοκολάτας

Σήμερα το βράδυ είπαμε να κάνουμε για πρώτη φορά μια συνταγή για το γλυκό σουφλέ σοκολάτας που είχαμε δει παλιότερα στην εκπομπή Νηστικό Αρκούδι με τον Σταρόβα.

Η συνταγή είναι πανεύκολη και γρήγορη και με υλικά που όλοι έχουμε στο σπίτι μας. Θα χρειαστείτε:

• 250 γραμμάρια κουβερτούρα
• 100 γραμμάρια βούτυρο
• 5 αυγά
• 150 γραμμάρια αλεύρι και
• 250 γραμμάρια ζάχαρη

Αρχικά λιώνουμε την κουβερτούρα με το βούτυρο σε μπεν μαρί:

Στη συνέχεια βάζουμε τα 5 αυγά σε ένα βαθύ μπολ:

και τα χτυπάμε με το αλεύρι ώσπου να γίνει ένα ενιαίο μείγμα:

Προσθέτουμε και τη ζάχαρη και συνεχίζουμε το ανακάτεμα ώσπου το μείγμα να γίνει λείο:

Στη συνέχεια βουτυρώνουμε τα φορμάκια μας ή αν έχουμε ένα ταψί όπως αυτό:

Και τα αλείφουμε με αλεύρι, έτσι ώστε να ξεκολλήσουν εύκολα μετά τα σουφλεδάκια μας:

Στη συνέχεια το γυρνάμε ανάποδα και το τινάζουμε για να φύγει το πολύ αλεύρι.

Ρίχνουμε τη λιωμένη σοκολάτα μέσα στο μείγμα:

Και ανακατεύουμε πάλι ώσπου το μείγμα να είναι ρευστό χωρίς σβώλους:

Παίρνουμε μια βαθιά κουτάλα και γεμίζουμε τα φορμάκια:

Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στουςς 180 βαθμούς για 10-12 λεπτά. Όχι παραπάνω γιατί θα σφίξει η σοκολάτα μέσα.

Βγάζουμε ένα και το ανοίγουμε... Τέλεια! Η σοκολάτα ρέει όπως πρέπει:

Τώρα ήρθε η ώρα και για την επίσημη παρουσίαση. Σερβίρουμε στο πιάτο με παγωτό, κατά προτίμηση βανίλια και με λίγο σιρόπι σοκολάτας για μια ωραία "πινελιά":

Και απολαμβάνουμε...

Καλή σας επιτυχία!! :)

The Social Network

Από όποιον είδε το The Social Network άκουσα μόνο τα καλύτερα λόγια. Έτσι αποφασίσαμε το Σάββατο το βράδυ να πάμε στα Village για να το δούμε. Η ταινία σε κρατάει διαρκώς από την αρχή ως το τέλος χωρίς να κάνει κοιλιά. Όπως έχω ξαναπεί, πιστεύω ότι μια ταινία που βασίζεται σε αληθινά πρόσωπα και γεγονότα έχει άλλη βαρύτητα και άλλο ενδιαφέρον. Πόσο μάλλον όταν στηρίζεται στον Marc Zuckerberg, τον δημιουργό του Facebook, που είναι σήμερα μόλις 26 χρονών και έχει καταφέρει να κάνει όλον τον κόσμο να μιλάει για το δημιούργημά του, είτε θετικά είτε - πολύ συχνά - αρνητικά!

Για την ταινία σίγουρα θα έχετε ακούσει πολλά, έτσι δε θα μακρυγορήσω. Ξεκινάει με τον Μαρκ ως φοιτητή να δημιουργεί μια σελίδα στο Χάρβαρντ κατά την οποία παρουσίαζε τις φωτογραφίες φοιτητριών τις οποίες είχε "υποκλέψει" με τη μέθοδο του χάκινγκ και ζητούσε από τους επισκέπτες να βαθμολογούν την πιο "καυτή κοπέλα". Μέσα σε λίγες ώρες κατάφερε να κρασάρει τους σέρβερς του πανεπιστημίου! Όταν το έμαθαν αυτό δύο πλουσιόπαιδα από αυτές τις λέσχες που υπάρχουν στα αμερικανικά πανεπιστήμια, τον πλησίασαν και του ανέθεσαν την ιδέα να φτιάξουν μια σελίδα με τους φοιτητές, σαν online yearbook αποκλειστικά για το Harvard. Ο Μαρκ δέχτηκε και για να μη μπω σε σπόιλερς θα πω απλά ότι τελικά δημιούργησε το Facebook αφήνοντας τα δύο αδέλφια εντελώς απ'έξω.

Στις περιλήψεις της ταινίας που κυκλοφορούν αναφέρεται ότι ο Μαρκ δέχτηκε προκειμένου να καταφέρει να γίνει και αυτός μέλος μιας τέτοιας λέσχης και να προωθηθεί στην ελίτ των φοιτητών, όμως ο ίδιος ο Μαρκ δήλωσε ότι ουδέποτε ενδιαφέρθηκε στην πραγματικότητα να μπει σε μια τέτοια λέσχη.

Ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι η ταινία - αν και στηρίζεται σε αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις - βασίζεται σε βιβλίο (το The Accidental Billionaires του Ben Mezrich).

Η αφίσα της ταινίας που λέει "Δεν μπορείς να κάνεις 500 εκατομμύρια φίλους, χωρίς να κάνεις μερικούς εχθρούς" υπονοεί κυρίως τη σχέση του Μαρκ με τον καλύτερό του φίλο και συν-δημιουργό του Facebook, αλλά δεν θα πω παραπάνω για όσους δεν έχουν δει την ταινία.

Ένα στοιχείο που δε γνώριζα ήταν ότι στην πορεία μέσα στην εταιρεία του Facebook μπήκε και ο δημιουργός του Napster (τον οποίο υποδύεται ο Justin Timberlake που περίμενα να δω σε όλη την ταινία, αλλά τελικά εμφανίζεται στο δεύτερο μισό της).

Φεύγοντας από τη σκοτεινή αίθουσα δεν μπορείς παρά να έχεις την αίσθηση "μακάρι να είχα και εγώ την έμπνευση, την φαντασία και τις γνώσεις να κάνω κάτι τόσο πρωτοποριακό για το οποίο θα μιλάει όλος ο κόσμος, θα αλλάξει τον κόσμο και θα με κάνει κατά συνέπεια πολύ πλούσιο! Μια ιδέα! Μια ιδέα είναι όλο αυτό που χρειάζομαι!"

Αναρωτιέμαι... αν δεν είχε δημιουργηθεί το Facebook... αν δεν είχε δημιουργηθεί το Twitter... θα είχε εφεύρει κάποιος κάτι παρόμοιο; Θα είχε την ίδια επιτυχία; Αυτά τα άτομα είχαν την ιδέα την κατάλληλη χρονική στιγμή; Είχαν γνωριμίες; Ή ήταν απλά θέμα συγκυριών; Γιατί η ταινία αφήνει να εννοηθεί στην αρχή ότι ο Μαρκ έκανε απλά το κέφι του και στη συνέχεια μας το λέει ξεκάθαρα ότι ουδέποτε τον ενδιέφεραν τα λεφτά! (Χμμμ... ναι και εγώ αν ήμουν 26 χρονών και δισεκατομμυριούχος ίσως να μη με ένοιαζαν :P).

Όπως και να έχει η ταινία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και τουλάχιστον σε εμένα έδωσε αρκετή "τροφή για σκέψη" (όλα όσα παρέθεσα παραπάνω).

Περιμένω τα σχόλιά σας, είτε την έχετε δει είτε όχι! Αν όχι, σπεύσατε! ;)

ΥΓ. Στo official trailer ακούγεται μια πολύ ωραία διασκευή του Creep των Radiohead, το οποίο όμως δεν υπάρχει ούτε μέσα στην ταινία, ούτε στο O.S.T. της (το soundtrack της).

Buzz! Μουσικό Quiz - PS3 Game (Unboxing & Review with photos)

Πριν μερικούς μήνες είχαμε αγοράσει το Buzz Παγκόσμιο Quiz για το PS3 και είχα ενθουσιαστεί καθώς μου αρέσουν γενικώς τα παιχνίδια με ερωτήσεις γνώσεων και το συγκεκριμένο ήταν πολύ καλοφτιαγμένο αφού παρουσιάζεται σε μορφή τηλεπαιχνιδιού.

Στα παιχνίδια με ερωτήσεις γνώσεων τα πηγαίνω καλά σε συγκεκριμένες κατηγορίες ερωτήσεων. Για παράδειγμα στο Trivial Pursuit κοιτάζω να επιλέγω ερωτήσεις με θέμα τη μουσική ή ταινίες καθώς σε αυτά είμαι καλύτερη. Χειρότερη είμαι σε ερωτήσεις αθλητικές ή πολιτικές.

Η μουσική είναι το μεγάλο μου πάθος, έτσι όταν αντιλήφθηκα ότι βγήκε καινούριο Buzz με τίτλο Buzz! το απόλυτο μουσικό Quiz, θέλησα οπωσδήποτε να το πάρω!

Χθες βρεθήκαμε στο Cosmos για μια βόλτα και ως συνήθως τριγυρίσαμε μέσα στο Public. Το καινούριο Buzz! το είχε σε κάποιο σημείο, το έπαιξα για λίγο και μου άρεσε πολύ! Εκείνη τη στιγμή είχε μια κατηγορία στην οποία έδειχνε ένα βίντεο κλιπ το οποίο έπρεπε να παρατηρήσεις πολύ προσεκτικά και σου έκανε μετά τρεις ερωτήσεις πάνω στο βίντεο κλιπ του στυλ "τι χρώμα παπούτσια φορούσε ο τραγουδιστής" ή "τι κρατούσε το ζευγάρι που βρισκόταν στο βάθος".

Δεν ήθελε δεύτερη σκέψη! Αγοράσαμε το καινούριο Buzz! και πήγαμε να δούμε το The Social Network (για το οποίο θα ακολουθήσει επίσης αναλυτικό ποστ). Όταν γυρίσαμε στο σπίτι παίξαμε 3-4 παρτίδες.

Περιγραφή:

Όπως και στο παγκόσμιο quiz ο Buzz μας καλωσορίζει στο πλατώ της εκπομπής του. Εδώ αυτή τη φορά λείπει το εισαγωγικό βιντεάκι που τον δείχνει να ετοιμάζεται. Ο Buzz είναι λίγο διαφορετικός από το πρώτο παιχνίδι, κάπως σαν πιο μεγάλος. Επίσης στο νέο Buzz έχουμε και έναν δεύτερο ομιλητή, τον Γκρεγκ, που μας λέει τους κανόνες κάθε γύρου (όπως γινόταν παλιά στα τηλεπαιχνίδια του Μικρούτσικου).

Στη συνέχεια διαλέγεις ποιόν χαρακτήρα θέλεις να έχεις μέσα στο παιχνίδι και του βάζεις όποια ενδυμασία προτιμάς. Για αλλαγή διάλεξα την μπαλαρίνα:

Ο πρώτος γύρος είναι και πάλι η συγκέντρωση βαθμών και ο έκτος η τελική αντίστροφη μέτρηση. Σε όλους τους ενδιάμεσους γύρους βγάζει αριστερά στην οθόνη ένα τετράγωνο με 12 κατηγορίες (διαφορετικές κάθε φορά) και πρέπει να διαλέξεις ποια θέλεις. Οι κατηγορίες μπορεί να είναι μουσικά είδη (ποπ, ροκ, dance, alternative rock, reggae, heavy metal κλπ) ή καλλιτέχνες (πχ Bob Marley) ή "αληθινά ονόματα" ή "τυχαίες ερωτήσεις". Γενικώς υπάρχει μεγάλη ποικιλία!

Φυσικά όπως και στο παγκόσμιο quiz δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις σε κάθε γύρο: τουρτοπόλεμο, χλαπάτσα, θερμόμετρο κλπ.

Αρχικά παίξαμε το κλασσικό παιχνίδι το οποίο κρατάει περίπου μισή ώρα και ενώ έδινα τις περισσότερες σωστές απαντήσεις αφού είμαι δυνατή στη μουσική, έχασα 3 φορές στην τελική αντίστροφη μέτρηση καθώς απαντούσα πιο αργά ή σε ορισμένες περιπτώσεις οι ερωτήσεις ήταν δυσκολούτσικες.

Όταν αποφασίσαμε να το κλείσουμε είδα ότι πέρα από το κλασσικό παιχνίδι υπάρχει ένας γρήγορος γύρος που περιλαμβάνει 20 μόνο ερωτήσεις και παίζει ρόλο και η ταχύτητα. Παίξαμε έναν τέτοιο γύρο και επιτέλους κέρδισα χεχε!

Αν και εσείς είστε λάτρεις τις μουσικής, σας το συστήνω ανεπιφύλακτα. Θα διασκεδάσετε πολύ και ενδεχομένως θα μάθετε και πράγματα που δε γνωρίζατε!

ΥΓ1. Το Buzz! Το απόλυτο μουσικό quiz υποστηρίζει και το PlayStation Move. Εμείς δεν το έχουμε πάρει και παίζαμε με τα buzzers που είχαμε από το Παγκόσμιο Quiz.

ΥΓ2. Το Buzz! Το απόλυτο μουσικό quiz πωλείται και σε κουτί με 4 buzzers - ακριβώς όπως και το Παγκόσμιο Quiz - και σκέτο. Αν είχατε πάρει το Παγκόσμιο Quiz και δεν χρειάζεστε 4 έξτρα βομβητές, μπορείτε κάλλιστα να το αγοράσετε και σκέτο.

ΥΓ3. Οι περισσότερες ερωτήσεις αφορούν την ξένη μουσική σκηνή, συναντήσαμε και 2-3 όμως σχετικές με Έλληνες καλλιτέχνες.

Καλή διασκέδαση!