Εφτά ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε που πάτησα για πρώτη φορά αυτό το περίφημο "Δημιουργία blog" στον blogger! Απίστευτο!
Από τότε έχουν αλλάξει πολλά! Στις 15/01/2007 δεν ήμουν ακόμα παντρεμένη, μόλις είχαμε βρει διαμέρισμα με τον καλό μου και σε λίγες μέρες θα μετακομίζαμε στη φωλίτσα που θα μας φιλοξενούσε για εφτά χρόνια και δεν είχαμε φυσικά την κουκλίτσα μας!
Εφτά χρόνια μετά, μετακομίσαμε και πάλι, στο δικό μας σπίτι αυτή τη φορά, έχουμε μια γλύκα 14,5 μηνών και - αν και υπάρχει τρομερή κούραση και χρόνος μηδέν (αυτό φαίνεται και προκύπτει και από την μη συχνή παρουσία μου στο blog μου) - η ευτυχία που φέρνει ένα παιδί και η κάθε στιγμή που ζεις μαζί του, γνωρίζεις και ανακαλύπτεις τον κόσμο από την αρχή μέσα από τα μάτια μου, είναι ανεκτίμητης αξίας!
Μου λείπει το blogging; Φυσικά! Μας λείπουν επίσης πολύ και τα ταξίδια! Αλλά επόμενο είναι οι προτεραιότητες να έχουν αλλάξει!
Προσπαθώ να κρατάω ένα μίνιμουμ διαδικτυακής επαφής με εσάς τους αναγνώστες μου, από το κινητό μου, κυρίως μέσω του facebook που τα πράγματα εκεί είναι πιο "άμεσα"!
Να ξέρετε πάντως πως είμαι "εδώ γύρω", χεχε!
Στην αντίστοιχη περσινή ανάρτηση είχα γράψει ότι ήλπιζα όταν θα χρόνιζε η μικρή μας θα είχα περισσότερο χρόνο για αναρτήσεις! Αμ πώς! Τώρα που αρχίζει να κάνει δειλά δειλά τα πρώτα της βήματα πρέπει να είσαι συνέχεια εκεί και να προσέχεις κάθε στιγμή μην πέσει και χτυπήσει!
Αν λοιπόν σας λείπουν τα ποστ σε αυτό εδώ το blog, θα πρέπει να κάνετε λίγη υπομονή ακόμα! Πόση δεν μπορώ να ξέρω, δεν κάνω σχέδια πια!
Πάντως η υπόσχεση είναι μια: δεν τα παρατάω, δεν πρόκειται να κλείσω το blog, και I'll be back!! :)
Φιλιά πολλά!
Δανάη
Χρόνια πολλά στο μπλόγκ σου. Είναι απολύτως λογικό να το έχεις παραμελήσει λίγο όταν συμβαίνουν τόσα υπέροχα στην ζωή σου. Καλή σου μέρα!
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ mahler76! :)
DeleteHappy birthday! Και σε λίγο καιρό περιμένουμε και παλι να γράφεις περισσότερο! :)
ReplyDeleteΣ'ευχαριστώ πολύ Χρήστο! Αμήν! Και αυτό το ποστ ξέκλεψα μετά βίας 10 λεπτάκια χθες για να το γράψω, και το προγραμμάτισα να ανεβεί σήμερα!
DeleteΧάπι μπέρθντεϊ του γιου,
ReplyDeleteΧάπι μπέρθντεϊ του γιου,
Χάπι μπέρθντεϊ Γκρικ ΤσαααΑΑΑαααρμ.
Χάπι μπέρθντεϊ του γιου
Να'σαι καλά και να γράφεις όσο και όποτε μπορείς!
Εμείς εδώ είμαστε να σε διαβάζουμε!
Πολλά, πολλά φιλιά!
Σας "μερσώ" πολύ αγαπητέ Πιγκουίνε (που έλεγε και η Στυλιανοπούλου!)
DeleteΕυτυχώς που έχουν μείνει και κάποιοι λίγοι και πιστοί αναγνώστες όπως εσύ και υπάρχει λόγος να επανέρχομαι όποτε βρίσκω χρόνο! ;)
Χρόνια πολλά στο υπέροχο και ενδιαφέρον blog σου!
ReplyDeleteΜε αγάπη και πολλά φιλάκια!
Ευχαριστώ πολύ! Ανταποδίδω τα φιλάκια! :)
DeleteΈτσι Δανάη! Μην καταθέτεις τα όπλα :-)
ReplyDeleteΓεια σου Σοφία! Μπαίνω κατά διαστήματα στο μπλογκ σου και βλέπω ότι από το καλοκαίρι έχεις να κάνεις και εσύ ανάρτηση. Είναι καλά ο μικρός; :)
Delete