On the radio...

Το ποστ αυτό γράφτηκε στις σημειώσεις του κινητού μου πριν αρκετέεεες ημέρες! Ως γνωστόν λόγω της μικρής δεν κάθομαι σχεδόν καθόλου στον υπολογιστή (σπάνια μόνο για να περάσω φωτογραφίες, αν καταφέρω να ξεκλέψω χρόνο για να το κάνω και αυτό!). Δεν ήθελα όμως να ανεβάσω ένα "ξερό" κείμενο από το κινητό, ήθελα όπως κάνω πάντα με τις αναρτήσεις μου να το συνοδέψω με τις κατάλληλες φωτογραφίες και μουσική και περίμενα την κατάλληλη ευκαιρία που θα καταφέρω να καθίσω έστω για λίγο στο pc. Και η ώρα αυτή παρουσιάστηκε τώρα!

Αντιγράφω λοιπόν το κείμενο και το εμπλουτίζω με αυτά που είχα κατά νου...

Η αγάπη μου για το ραδιόφωνο ξεκίνησε χωρίς καν να το γνωρίζω από τα χρόνια του δημοτικού! Θυμάμαι που έβαζα κασσετούλα σε ένα παλιό ραδιοκασσετόφωνο και ηχογραφούσα τον εαυτό μου να κάνει ραδιοφωνική εκπομπή! Η φαντασία μου δεν είχε όρια: έπαιρνα το τηλέφωνο (από τα πρώτα ασύρματα τότε), το έβαζα να χτυπάει και υποκρινόμουν ότι καλεί κάποιος ακροατής. Απαντούσα με την κανονική φωνή μου και άλλαζα φωνή όταν υποτίθεται ότι ήμουν ο ακροατής! (Κάπου πρέπει να υπάρχει ξεχασμένο-σκονισμένο αυτό το ηχητικό ντοκουμέντο, χαχαχα!). Από δίπλα είχα στην άλλη υποδοχή κασσέτας κάποια κασέτα με τραγούδια και έτσι έβαζα αμέσως τα τραγούδια που ζητούσαν και αφιέρωναν οι "ακροατές" μου! ;)

Αργότερα, στο γυμνάσιο η αγάπη μου για το ραδιόφωνο έγινε μεγαλύτερη, αλλά στο λύκειο έγινε πιο συνειδητή! Πάντα ήμουν πιστή σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό (ο οποίος με τα χρόνια μπορεί να άλλαζε, είτε γιατί έκλεισε, είτε γιατί άλλαξε πολύ) από τον οποίο δεν κουνούσα την "βελόνα"! Ένα διάστημα μάλιστα είχα τέτοια τρέλα με έναν συγκεκριμένο που ρύθμιζα το hi-fi στο δωμάτιό μου να ανοίγει (σαν ξυπνητήρι) στις 8:00 που ξεκινούσαν οι παραγωγοί τις εκπομπές και δεν κοιμόμουν πριν τη μία το βράδυ οπότε και τελείωναν! Για μένα που μου αρέσει πολύ ο ύπνος και που δε μου αρέσει καθόλου μα καθόλου το πρωινό ξύπνημα, καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό! Σκέτη τρέλα!

Αγαπούσα τόσο πολύ το ραδιόφωνο και ήθελα όσο τίποτα να κάνω εκπομπή σε κάποιον σταθμό, αλλά φυσικά οι γονείς μου ούτε να το ακούσουν! Έτσι, αφού δεν κατάφερα ποτέ να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα, παρέμεινα μια πολύ πιστή ακροάτρια. Συχνά πυκνά περνούσα από τα ραδιοφωνικά στούντιο και αρκετοί παραγωγοί με είχαν μάθει! Φυσικά η τηλεφωνική επικοινωνία ήταν κάτι που δεν αμέλουσα ποτέ και με ευχαριστούσε πολύ! Άλλοτε για να πάρω μέρος σε κάποιον διαγωνισμό (και να κερδίσω κάποιο CD ή εισιτήριο για κάποια avant première) άλλοτε για να μοιραστώ κάποια είδηση και άλλοτε απλά για να μιλήσω με το άτομο που έκανε εκπομπή...

Παλιά η επικοινωνία με τους παραγωγούς ήταν πιο άμεση. Θα μου πείτε καλά που ζεις; Όλοι οι σταθμοί έχουν σελίδα στο Facebook και απαντούν στους ακροατές που αφήνουν σχόλια. Ε λοιπόν, όχι! Δεν είναι το ίδιο! Δεν ξέρω αν έχω αλλάξει τόσο πολύ εγώ ή αν έχω επηρεαστεί και από την ευκολία να αφήνεις αυτό που θέλεις να πεις γραπτώς στο Ίντερνετ, αλλά πλέον ντρέπομαι ή κωλύομαι να πάρω τηλέφωνο σε ραδιοφωνικό σταθμό. Αυτό που στην εφηβεία μου το έκανα με τόση άνεση και χωρίς δεύτερη σκέψη, τώρα θα το σκεφτώ και 2η και 3η φορά και το πιθανότερο είναι να αποφύγω την τηλεφωνική επικοινωνία.

Η μεγαλύτερη απογοήτευση και απομυθοποίηση του ραδιοφώνου ήρθε όταν πριν x χρόνια επισκέφθηκα τον νούμερο ένα ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης όπου έκανε εκπομπή μια οικογενειακή μας φίλη και νυν παρουσιάστρια στην τηλεόραση και μου έδειξε τον τρόπο που γινόταν η εκπομπή της... Μια επιτροπή διάλεγε καθημερινά τα τραγούδια τα οποία ήταν προγραμματισμένα με ποια σειρά θα παιχτούν την επόμενη μέρα, μέχρι και οι διαφήμισεις ήταν ρυθμισμένες εκ των προτέρων και ο εκάστοτε παραγωγός είχε συγκεκριμένο χρόνο που έπρεπε να μιλήσει, είτε ανάμεσα στα τραγούδια είτε μετά τις διαφημίσεις!!!

Με δυο λόγια αυτός που έκανε εκπομπή δεν είχε κανένα "λόγο" στη μουσική, δε διάλεγε αυτός τα τραγούδια! Για μένα όλη η μαγεία του ραδιοφώνου ήταν ακριβώς αυτή: η επιλογή των τραγουδιών από τον εκφωνητή! Τα playlists μας κατέστρεψαν!

Για να μην παρεξηγηθώ, εξακολουθώ να αγαπώ το ραδιόφωνο, αν και φυσικά δεν ακούω τόσο όσο παλιά ούτε όσο θα ήθελα. Ακούω πάντα στο αυτοκίνητο και πού και πού και στο σπίτι. Απλά πλέον οι 2-3 σταθμοί που μου αρέσουν παίζουν τα ίδια και τα ίδια τραγούδια, που μου αρέσουν μεν, αλλά υπάρχουν ΤΟΣΑ πολλά ακόμα που έχω χρόοοονια να ακούσω!

"Κλείνω" την ανάρτηση με ένα από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια, για ευνόητους λόγους! Πλάκα πλάκα έχω πολλά χρόνια να το ακούσω και το συγκεκριμένο, έστω και στο ραδιόφωνο! :)

Donna Summer - On The Radio

Lyrics / Στίχοι:

Someone found a letter you wrote me, on the radio

And they told the world just how you felt

It must have fallen out of a hole in your old brown overcoat

They never said your name but I knew just who they meant.

Oh, I was so surprised and shocked, and I wondered too

If by change you heard it for yourself

I never told a soul just how I've been feeling over you

But they said it really loud

They said it on the air

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

Now, now don't it kinda strike you sad

When you hear our song

Things are not the same since we broke up last June

The only thing that I wanna hear is that you love me still

And that you think you'll be comin' home real soon

Whoa oh yeah and it made me feel

Proud when I heard you say

You couldn't find the words to say it yourself

So now in my heart I know I can say what I really feel

'cause they said it really loud

They said it on the air

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio

If you think that love isn't found on the radio

Well tune right in you made find the love you lost

'cause now I'm sitting here with the man

I sent away long ago

It sounded really loud they said it really loud

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio whoa oh oh

On the radio, whoa oh oh