San Gimignano, το μεσαιωνικό Μανχάτταν!

Μετά από μια σύντομη στάση στο μαγαζί με τα κρασιά, η εκδρομή μας συνεχίστηκε για το San Gimignano. Αν και μεσαιωνική πόλη, το Σαν Τζιμινιάνο διαφέρει αρκετά από τη Σιένα που διεκδικούσε την πρωτεύουσα θέση στην επαρχία αυτή. Το San Gimignano είναι χτισμένο σε λόφο και είναι πιο παραμυθένιο από τη Σιένα. Εκεί που στη Σιένα φαντάζεσαι ιππότες και πλούσιους να πηγαινοέρχονται και να υπάρχει έντονη κίνηση, στο Σαν Τζιμινιάνο φαντάζεσαι τους προύχοντες της εποχής να κάνουν τις βόλτες τους και γενικώς να υπάρχει μια πιο χαλαρή διάθεση...

Όπως και στη Σιένα, μέσα στο San Gimignano δεν επιτρέπονται τα αυτοκίνητα. Παρκάρετε εκτός των τειχών και μπαίνετε μέσα στην πόλη πεζοί.

Περνάμε την πύλη και βρισκόμαστε μέσα στην παλιά μεσαιωνική πόλη. Εδώ, αν και μικρότερο το μέρος όπως είπαμε, οι δρόμοι είναι πιο φαρδιοί και το χρώμα των τειχών και των κτιρίων πιο γκρι. Πετύχαμε και συννεφιά γεγονός που έκανε την όλη εικόνα της πόλης πιο "βαριά".

Περίτεχνη βρυσούλα, ακριβώς πριν περάσουμε την πύλη. 

Το μουσείο των βασανιστηρίων (Museo della Tortura), όπως είχα πει και στην προηγούμενη ανάρτηση εκτός από τη Σιένα υπάρχει και στο San Gimignano. 

 Στο Σαν Τζιμινιάνο υπάρχει και παράρτημα της θεολογικής σχολής της Σιένας.

Το San Gimignano έχει πάρει και την επωνυμία "μεσαιωνικό Μανχάτταν". Το γιατί μπορείτε εύκολα να το καταλάβετε από τις φωτογραφίες που ακολουθούν, κυρίως αυτές προς το τέλος! Κατά την περίοδο του Μεσαίωνα είχαν χτιστεί στην πολύ μικρή αυτή έκταση 76 ψηλοί πύργοι (!!) από τους οποίους σήμερα διασώζονται μόνο οι 14 καθώς οι υπόλοιποι καταστράφηκαν από τους βομβαριδισμούς του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Η κεντρική πλατεία του Σαν Τζιμινιάνο, Piazza della Cisterna (Πιάτσα ντελά Τσιστέρνα), με το χαρακτηριστικό πηγάδι στο κέντρο της (1287) από το οποίο πήρε και την ονομασία της.

Αυτή η φωτογραφία ειδικά μου θυμίζει λες και είναι θεματικό πάρκο και όχι πραγματικό μέρος. Μπορείς να φανταστείς την αρχοντοπούλα της εποχής με την παραδοσιακή φορεσιά της να κοιτάζει από το παράθυρό της την πλατεία! 

Η δεύτερη μεγαλύτερη πλατεία είναι ακριβώς δίπλα από την Piazza della Cisterna και είναι η Piazza del Duomo (Πιάτσα ντελ Ντουόμο), η πλατεία του Καθεδρικού ναού δηλαδή:

Μεταξύ των ιστορικών κτιρίων της πλατείας είναι και το Palazzo vecchio del Podestà (Παλάτσο Βέκιο ντελ Ποντεστά - 1239) ο πύργος του οποίου είναι μάλλον ο παλαιότερος της πόλης. 

Ο μικρός μεσαιωνικός οικισμός του San Gimignano αρχίζει να δημιουργείται το 485 μ.Χ. όταν ο Gimignano, ένας επίσκοπος από την Modena, ήρθε να διαδώσει στην περιοχή τον χριστιανισμό. Στο σημείο αυτό θα μαρτυρήσει και ολόκληρος ο οικισμός θα πάρει το όνομά του.

Το Palazzo Comunale (Παλάτσο Κομουνάλε) ή Palazzo del Popolo (Παλάτσο ντελ Πόπολο) (1288-1323), επίσης πάνω στην πλατεία του Καθεδρικού, ήταν Δημαρχείο, ενώ σήμερα στεγάζει το μουσείο της πόλης (Museo Civico).

Περπατώντας στους άνετους δρόμους της πόλης, παρά το γεγονός ότι υπάρχει έντονος τουρισμός, θα κάνετε μια άνετη βόλτα. Εδώ υπάρχουν κάθε λογής μαγαζάκια, για ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί...

 Θα βρείτε παραδοσιακά τυριά της περιοχής με πρώτο και καλύτερο το Pecorino Toscano (πεκορίνο), ένα ανοιχτό κίτρινο τυρί (σαν κασέρι) από πρόβιο γάλα.

 Παξιμάδια, κουλουράκια και κρασιά...

 Διάφορα κεραμικά βάζα και βαζάκια...

Ζωγραφισμένα πιάτα, πιατάκια, κουτάλια και άλλα...

Εργόχειρα και δαντέλες για τις πιο παραδοσιακές κυρίες, ή κουτάκια και πετσετούλες... 

Διάφορα διακοσμητικά ζωάκια ή ποτηράκια και φλυτζανάκια για τα παιδιά σας ή τα ανίψια σας... 

 Μπολ, μπολάκια, θήκες για χαρτοπετσέτες ή ρεσό...

 Διάφορα γλυκά δικής τους παραγωγής...

 Ένας χνουδωτός μας φίλος την άραξε καθώς κουράστηκε από τον πολύ κόσμο! Δεν είναι γλύκα το σκυλάκι;; :) (προσοχή να μην το περάσετε για πατάκι, χαχαχα)

 Κάρτες, καρτ ποστάλ, κονκάρδες, μαγνητάκια, αφίσες και μια πανοπλία για ντεκόρ του καταστήματος...

 Ακόμα και σαπούνια κρεμασμένα σαν σκόρδα!

Αυτό το χαρτοπωλείο μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση! Δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί τόσα πολλά σημειωματάρια τόσο όμορφα βαλμένα και οργανωμένα! Εύγε! 

Να και το αγριογούρουνο (που το ξανασυναντήσαμε πολλές φορές ως κεφάλι στην είσοδο μαγαζιών στη Σιένα) εδώ σε λούτρινο κουκλάκι. Αυτό που δεν ανέφερα ίσως είναι πως είναι ένα από τα σήματα κατατεθέντα της περιοχής γιατί από τον αγριόχοιρο φτιάχνουν εδώ ένα αλλαντικό σαν ζαμπόν, καθώς και λουκάνικα. Αν είσαι καταναλωτικό ον μπορείς να φύγεις από το Σαν Τζιμινιάνο με ένα σωρό σακούλες. Εγώ δεν είμαι, αλλά στο τέλος δεν αντιστάθηκα και αγόρασα μια ποδιά με τα χρώματα της ιταλικής σημαίας (σαν αυτή που βλέπετε από πίσω, μόνο που δεν είχε μόνο την Πίζα, αλλά και το Σαν Τζιμινιάνο και τη Σιένα και τη Φλωρεντία, όλα τα μέρη δηλαδή που επισκεφθήκαμε σ'αυτήν την εκδρομή) και παρόμοιο σκούφο μάγειρα! Είναι ιδανικά για για στολή τα καρναβάλια χεχε! ;)

Αφού κάναμε μια πρώτη βόλτα λοιπόν στο κέντρο, ανηφορίσαμε προς τον λόφο όπου και βρίσκονται τα τείχη. Ξαφνικά βρίσκεσαι στη φύση, σ'ένα πολύ όμορφο πάρκο και βλέπεις όλη την περιοχή του Σαν Τζιμινινιάνο από ψηλά!

 Γήπεδο ποδοσφαίρου για τους μόνιμους κατοίκους που σ'όλη την ευρύτερη ζώνη του San Gimignano δεν ξεπερνούν τους 6.000.

 Ελιές και τα τείχη από πίσω...

 Το Duomo από ψηλά.

 Υπέροχη πανοραμική θέα! 

 Λουλούδια που κρέμονται κυριολεκτικά από τα τείχη!

Κάποιο μοντέρνο άγαλμα...

 Για να ανεβείτε στο φρούριο έχει αρκετές σκάλες, για αυτό φροντίστε να έχετε δυνάμεις!

 Στις χαμηλότερες πλαγιές του λόφου υπάρχουν πολλά στρέμματα με ελαιώνες από τους οποίους κατασκευάζεται και το λευκό κρασί της Vernaccia (βερνάτσα).

Κυριολεκτικά είναι σαν από τη μια στιγμή στην άλλη να βρίσκεσαι σε άλλο σύμπαν! Αν και υπήρχαν τουρίστες εδώ πάνω, οι περισσότεροι περιορίζονται στο κέντρο και δεν ανεβαίνουν στο λόφο. Για αυτό και φαίνεται τόσο ειδυλλιακό το μέρος!

 Να και ο λόγος που είπαμε ότι λέγεται το San Gimignano "μεσαιωνικό Μανχάτταν". Ειδικά αυτήν την φωτογραφία θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε "οι δίδυμοι πύργοι"!

Όπως βλέπετε οι πύργοι αυτοί δεν έχουν σχεδόν καθόλου παράθυρα! Όμως ποιός είναι ο λόγος ύπαρξής τους; Κάθε οικογένεια που ήταν στην εξουσία κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα έχτιζε έναν τέτοιο πύργο. Η οικογένεια που τη διαδεχόταν φρόντιζε για επίδειξη ισχύος και οικονομικής δύναμης κάθε φορά να χτίζει έναν ακόμα ψηλότερο πύργο!

Δίπλα από την Πιάτσα ντελ Ντουόμο συναντήσαμε μια υπαίθρια αγορά με κάθε λογής παλιά αντικείμενα!

Παλιά ραδιόφωνα και γραφομηχανές!

 Μια παλιά πόρτα σ'ένα παλιό σπίτι (όχι αυτή δεν ήταν για πώληση, χαχαχα)

 Παλιά πορσελάνινα διακοσμητικά με παιδάκια να παίζουν χαρτιά ή άλλα σχέδια. Θυμάμαι κάτι τέτοια είχε και η γιαγιά μου!

Εδώ και αν έχουμε παλιά αντικείμενα! Σίδερο-καρβουνιάρης, πολύ πριν αρχίσει ο Κωστέτσος να φωνάζει "τη Στιρέλα, τη Στιρέλα"!! Βρύσες, καλαπόδια, εργαλεία, κλειδαριές και ό,τι άλλο βάλει ο νους σου! 

 Πίσω στην Πιάτσα ντελά Τσιστέρνα, από άλλη άποψη αυτή τη φορά.

 Το πηγάδι μπορεί να είναι κλειστό, αλλά οι τουρίστες κλασσικά θα πετάξουν το κέρμα τους μέσα!

Το San Gimignano πλουτίζει κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα κυρίως χάρη στο εμπόριο και στην υφαντουργία και η Φλωρεντία το χρησιμοποιεί σαν προμαχώνα εναντίον των ενδεχόμενων επιθέσεων από τη Σιένα.

Το San Gimignano γίνεται ουσιαστικά τουριστικός προορισμός από το 18ο αιώνα, όταν προσκυνητές από τη βόρεια Ευρώπη (κυρίως από την Αγγλία, αλλά όχι μόνο) κάνουν μια στάση στο μέρος αυτό. Η διαδρομή που ακολουθούσαν για να καταλήξουν στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης ήταν Βενετία-Φλωρεντία-Σαν Τζιμινιάνο-Σιένα-Ρώμη.

 Κοπέλες με παραδοσιακές φορεσιές καλούσαν τον κόσμο κάπου.

 Εδώ θα βρείτε και πολλά μανιτάρια (funghi) σε σακουλάκια.

 Ιταλία χωρίς ζυμαρικά δε γίνεται! Σε διάφορα σχέδια και χρώματα!

Μανιτάρια και κρασιά.

Και κλείνω χαρακτηριστικά με το βιντεάκι-περίληψη των όσων είδαμε:

Επόμενη ανάρτηση: Φλωρεντία.