Παραμονή Χριστουγέννων 2011 μπροστά στο τζάκι!

Σαν την ατμόσφαιρα του τζακιού και σαν τη ζέστη που βγάζει δεν έχει! Τι ωραία να κάθεσαι στη βελέντζα μπροστά στο τζάκι! :)

Καλές γιορτές!

Καλά Χριστούγεννα!

Εύχομαι από καρδιάς Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας! Να τα περάσετε όμορφα και να είστε αισιόδοξοι! :)

Θεσσαλονίκη, χριστουγεννιάτικη βόλτα 2011

Την ημέρα που κατεβήκαμε στην πλατεία Αριστοτέλους για να τη γιορτή του ανάματος του χριστουγεννιάτικου πλωτού δέντρου (που πλέον δεν υφίσταται, αλλά που σύμφωνα με πηγές θα ξαναστηθεί αύριο Τετάρτη) τράβηξα μερικές ακόμα φωτογραφίες, που δεν ήθελα να τις ενσωματώσω σε εκείνο το ποστ όμως το οποίο ήθελα να επικεντρώνεται μόνο στη συγκεκριμένη γιορτή και τις εντυπώσεις μου.

Μέχρι να αρχίσει η γιορτή κάναμε μια βόλτα για να δούμε τον στολισμό στο υπόλοιπο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μέσα στο εμπορικό κέντρο Πλατεία Odeon υπήρχε όπως κάθε χρόνο το όμορφο μεγάλο έλατο! Όχι για να μη νομίζετε ότι δεν έχουμε και καθόλου δέντρο στη Θεσσαλονίκη:

Η είσοδος του "Πλατεία".

Αναμφισβήτητα την πιο όμορφη βιτρίνα του κέντρου την έχει ο Φωκάς! Από τότε που ανακαινίστηκε βάζει πολύ όμορφες βιτρίνες. Εντάξει δεν είναι και σαν εκείνες του Λονδίνου, αλλά πλησιάζουν κάπως! Υπάρχει ωραία διακόσμηση, είναι φωτεινές και περνώντας σίγουρα θα σταματήσεις να τις δεις:

Στη συνέχεια τα βήματά μας μας έβγαλαν στην οδό Αγίας Σοφίας που έγινε πεζόδρομος. Είμαι υπέρ της πεζοδρόμισής της (το όνειρό μου δε είναι να πεζοδρομηθεί κάποια στιγμή όλο το κέντρο όπως έχω ξαναπεί και να περνάει μόνο ένα τραμ από την Τσιμισκή), αλλά αυτό που αντίκρυσα ήταν αν μη τι άλλο φτωχό και προχειροφτιαγμένο. Ελπίζω αυτό που είδα να είναι απλά ένα προσχέδιο για κάτι καλύτερο που θα γίνει στο μέλλον. Και ελπίζω να διατηρηθεί ο πεζόδρομος και να μη γίνει πάλι με κάποια μελλοντική αλλαγή δημάρχου δρόμος:

Δεξιά και αριστερά έχουν τοποθετηθεί πρόχειρα παρτέρια. Βασικά πρόκειται για ξύλα που έχουν τοποθετηθεί παραλληλόγραμα και στη μέση έχουν μπει γλαστρούλες έτσι όπως τις αγοράζει κανείς από το φυτώριο, με πλαστικές γλαστρούλες. Πού όπως φαίνεται κάπως στην πάνω φωτογραφία αριστερά είτε δεν έφταναν είτε ο Ελληνάρας έκανε πάλι το θαύμα του και άρχισε να τις παίρνει!

Αρνητική επίσης εντύπωση μου έκανε ότι στο μέσον του πεζόδρομου οι κάδοι απορριμάτων ήταν γεμάτοι και με πολλά σκουπίδια και εκτός αυτών και μύριζε άσχημα!

Όντας πάνω στον πεζόδρομο δε μπορούσα να μη φωτογραφίσω και το μαγαζί Blé (που σημαίνει σιτάρι στα γαλλικά). Την πρώτη φορά που πέρασα και έπεσε το μάτι μου πάνω του και πριν δω το όνομα του μαγαζιού νόμιζα ότι επρόκειτο για κοσμηματοπωλείο! Η βιτρίνα είναι τόσο περιποιημένη που έπρεπε να κοιτάξω μερικά λεπτά για να καταλάβω ότι δεν ήταν κοσμήματα αλλά γλυκά! Την πρώτη φορά δεν είχα τη μηχανή μαζί μου, τώρα όμως που ξαναπέρασα το εκμεταλλεύτηκα!

Από το δρόμο βλέπει κανείς όλο το μαγαζί. Φαίνεται πολύ καθαρό και όλοι οι πωλητές φορούν ποδιά και καπελάκι! Τι όμορφα! 

Έχει πολλές βιτρίνες, άλλες με ψωμιά, άλλες με σιροπιαστά, άλλες με τυλιχτά. Σίγουρα πριν ήταν δύο μαγαζιά που ενώθηκαν. Έχει γίνει πολύ καλή δουλειά αναμφισβήτητα! Δεν έχει τύχει να φάω τίποτα από το συγκεκριμένο μαγαζί, αν κάποιος έχει δοκιμάσει μπορεί να αφήσει τις εντυπώσεις του σε σχόλιο! :)

 Αυτήν τη βιτρίνα είχα πρωτοδεί και νόμισα ότι ήταν κοσμηματοπωλείο!!

Και πίσω πίσω έχουν ένα μηχάνημα που παρασκευάζει κάτι...

Την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο κέντρο θέλω να περιπλανηθώ και στα στενάκια και να σας δείξω και άλλες γωνιές της πόλης μου! Ως τότε να περνάτε καλά!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους! :)

Πλατεία Αριστοτέλους, άναμα χριστουγεννιάτικου δέντρου 2011

Πριν λίγο επέστρεψα από τη "γιορτή" που έλαβε χώρα σήμερα στην Πλατεία Αριστοτέλους για το άναμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Η λέξη γιορτή δε βρίσκεται τυχαία μέσα σε εισαγωγικά! Η απογοήτευση αυτού που βίωσα δεν ήταν εμφανής μόνο στο δικό μου πρόσωπο, αλλά σχεδόν σε όλων όσων ήταν τριγύρω μου!

Ξεχάστε το όμορφο χριστουγεννιάτικο δέντρο, το καραβάκι και τη φάτνη! Πλεόν η πλατεία Αριστοτέλους έχει μια τελείως διαφορετική εικόνα.

Για να πω την αλήθεια, όταν έμαθα ότι φέτος δε θα γίνει η καθιερωμένη Γιορτή των Αγγέλων, δεν πολυστενοχωρέθηκα, καθώς γινόταν πανικός με τη συναυλία του εκάστοτε καλλιτέχνη τη συγκεκριμένη μέρα, στο κέντρο υπήρχε μεγάλη συμφόρηση και τις υπόλοιπες μέρες η κίνηση στην πλατεία ήταν σχετικά περιορισμένη. Επίσης η πλατεία γέμιζε με γύφτους που πουλούσαν κάθε λογής μπιχλιμπίδι και ήταν σαν πανηγύρι (με την κακή έννοια).

Όταν διάβασα ότι η πλατεία θα γεμίσει με σπιτάκια και θα γίνει σαν χριστουγεννιάτικο χωριό, είδα την κίνηση με αισιοδοξία! Βλέπεις αγαπητέ μου αναγνώστη πίστευα η καημένη ότι θα γίνουμε ξαφνικά σαν τη Βιέννη! Φεῦ! Πού  πας βρε ονειροπαρμένηηηηηηηηηη!!!

Πάνω στην πλατεία Αριστοτέλους έχει μπει ένα μικρό καρουζέλ και στο μέρος που άλλοτε στηνόταν η σκηνή για τις συναυλίες έχει μπει ένα παγοδρόμιο. Φυσικά και τα δύο έναντι γερού αντιτίμου!!

Βλέποντας προς τη θάλασσα στο δεξί μέρος στη μέση της πλατείας έχει στηθεί μικρή σκηνούλα όπου κάποιες μέρες ίσως να έχει μουσική...

Αν ο καημένος ο Αριστοτέλης έβλεπε πώς έχουν καταντήσει οι νεοέλληνες την πατρίδα του θα έτριζαν τα κόκκαλά του! 

Το παγοδρόμιο που λέγαμε...

 Και ο τιμοκατάλογος! Αν έχετε ένα παιδάκι και θέλει να κάνει πατινάζ στον πάγο για μια ώρα θα πρέπει να πληρώσετε 13 ευρώ. Αν έχετε δύο παιδιά τότε 26 ευρώ! Ζήτω η κρίση!!! (Το ΣαβατοΚύριακα με ένα "β" και "Κ" κεφαλαίο το αφήνω για ευνόητους λόγους ασχολίαστο!)

 Μουαχαχαχαχα!!! Χριστούγεννα χωρίς φάτνη και χωρίς δέντρο!

Ναι αυτό είναι το περίφημο "δέντρο" που περιμέναμε με μεγάααααλη αγωνία να ανάψει! Προσωπικά είπα για να το δεις σαν δέντρο πρέπει να είσαι από ψηλά και να έχεις ελικόπτερο. Ένας άλλος δίπλα μου είπε πολύ πετυχημένα "πρέπει να είσαι ο σούπερμαν"! Λίγο μετά που άναψε (βλ. παρακάτω) έτυχε να περνάει ένα αεροπλάνο από πάνω και είπα "ε οι επιβάτες τουλάχιστον θα το είδαν", χαχα!

Ακριβώς πάνω από τη Μητροπόλεως, μεταξύ του ξενοδοχείου Ηλέκτρα παλλάς και του Ολύμπιον έχει στηθεί αυτό εδώ το "Ταχυδρομείο του Άι-Βασίλη" όπου μπαίνουν τα παιδάκια και γράφουν το γράμμα τους στον Άγιο Βασίλη για το τι δώρο θέλουν από εκείνον φέτος. 

Δε θα μπορούσαν να βάλουν έστω τέτοια δεντράκια γύρω γύρω και πάνω στην πλατεία;; 

Πάνω από την Τσιμισκή υπάρχουν ακόμα 5-6 ξύλινα σπιτάκια που πουλάνε αντικείμενα ή κάρτες για φιλανθρωπικούς οργανισμούς όπως τα παιδικά χωριά SOS ή η Unicef. Όμως τα σπιτάκια αυτά όπως βλέπετε στις φωτογραφίες έχουν κανονικό φωτισμό εσωτερικά αλλά πολύ φτωχό εώς καθόλου εξωτερικά. Για μουσική φυσικά ουδείς λόγος! Εξάλλου ο περισσότερος κόσμος κυκλοφορεί κατά κύριο λόγο από την Τσιμισκή και κάτω. Η θέση τους κατά τη γνώμη μου είναι αν μη τι άλλο άκυρη...

Και φτάνοντας στην Εγνατία βλέπουμε μια ρόδα (η οποία φαίνεται και από πιο χαμηλά, απλά ανεβήκαμε ως εκει για να βγάλω μια φωτογραφία) πίσω από το άγαλμα του Βενιζέλου. 

Στις κολόνες με τα φώτα έχουν μπει αυτά τα διακοσμητικά λαμπάκια που φαντάζομαι από το σχήμα τους θα πρέπει να είναι κάτι σαν αγγελάκια, άκρως αποτυχημένα αν με ρωτάτε! Ήταν αναμένα δε τα μισά. 

Κατά τις 6:00 άρχισε η εκδήλωση κατά την οποία μαθητές και μαθήτριες ενός ωδείου της Καλαμαριάς έλεγαν από ένα τραγούδι και κατέβαιναν και ερχόταν άλλος κάθε φορά. Ξεκίνησαν αυτά τα κορτσούδια με τα σκουφάκια που μας ερμήνευσαν το Dust In The Wind σε μια ροκ διασκευή (έτσι βρε να ευθυμήσουμε! Εν τω μεταξύ χθες είδα το Final Destination 5 και όποτε ήταν η σειρά κάποιου να "δει τα ραδίκια ανάποδα" παιζόταν αυτό το τραγούδι. Και όπως και να το πεις σκιάχτηκα! :P). Μετά βγήκαν κάποια παλικαράκια 15-16 χρονών μάξιμουμ και έκαναν μια φιλότιμη προσπάθεια να ερμηνεύσουν ροκ κομμάτια των Blur, των Nirvana, των Dire Straits και άλλων, που ουδεμία σχέση είχε φυσικά με το κλίμα της χριστουγεννιάτικης γιορτής που υποτίθεται ότι παρακολουθούσαμε. Τον άθλιο ήχο δε θα τον σχολιάσω, ούτε αυτό το ανέβα-κατέβα των μουσικών και των τραγουδιστών. Για να μην παρεξηγηθώ, χαίρομαι που άτομα τόσο νέας ηλικίας ασχολούνται με τη μουσική και κατάφεραν να παίξουν μπροστά σε τόσους αγνώστους με εμφανές το τρακ τους, αλλά θα μπορούσε όλο αυτό να γίνει σε μια ξεχωριστή εκδήλωση, όχι στην χριστουγεννιάτικη γιορτή για το άναμα του δέντρου!

 Και έλεγα ποιός λείπει, ποιός λείπει;!! Ο Gummy Bear βρε!!

 Α ναι! Ξέχασα να πω ότι δίπλα από τη σκηνή υπάρχει και μικρό τρενάκι με τάρανδους για τους λιλιπούτειους φίλους μας. Και αυτό βέβαια έναντι του ανάλογου αντιτίμου!

Και φτάνουμε στη μεγάλη στιγμή όπου ο μεγάλος δήμαρχός μας, ο Γιάννης Μπουτάρης, βγήκε στη σκηνή για να ανάψουν τα φώτα του "δέντρου". Με τα χέρια στις τσέπες, με αυτήν την υπέροχη φωνή (χικ χικ χικ!), δυό κουβέντες στα γρήγορα ("έχετε το παγοδρόμιο, έχετε τα τρενάκια" λες και αυτός δεν είναι πολίτης αυτής της πόλης!) και αφού μας εξήγησε γιατί βρίσκεται στη θάλασσα το "δέντρο" ("Για το δέντρο το χριστουγεννιάτικο, που όλοι περιμένουμε, φέτος έχουμε μια έκπληξη: είναι μέσα στη θάλασσα. Και ο λόγος που είναι μέσα στη θάλασσα είναι επιτέλους να ανοίξουμε τα μάτια μας λίγο και να αγκαλιάσουμε και τη θάλασσα. Η Θεσσαλονίκη είναι πόλη της θάλασσας, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό και για αυτόν τον λόγο είπαμε φέτος να το βάλουμε μέσα στη θάλασσα") είπε: "με τα μάτια στη θάλασσα, 5,4,3,2,1, τώρα!) και ααααααααα! Τι ωραία καλέεεεεεεεεε :P!! Μια φιλαρμονική έπαιξε κάποιες χριστουγεννιάτικες μελωδίες και πήγαμε προς την παραλία να βγάλουμε και το περιβόητο δέντρο φωτισμένο:

Ένα σημείο κρατάω από τη σύντομη κουβέντα του κύριου Ζορπίδη "θα ήθελα να ευχηθώ [...] σε όλους τους επαγγελματίες καλές δουλειές!". Κρατάω αυτό το σημείο καθώς ο αγαπητός Δήμος Θεσσαλονίκης έχει αρχίσει και μοιράζει σε όλες τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε όροφο κάποιας οικοδομής ειδοποιητήρια με τα οποία ζητάει από τις επιχειρήσεις να αφαιρέσουν ό,τι πινακίδες έχουν στα μπαλκόνια τους μέχρι μετά τις γιορτές. Εν μέσω κρίσης, αντί ο Δήμος να προσφέρει όποια βοήθεια μπορεί για την τόνωση της αγοράς, ζητάει από τους επιχειρηματίες να αφαιρέσουν το μοναδικό ίσως μέσο διαφήμισης που έχουν. Σκεφτείτε μόνο πόσες πολλές επιχειρήσεις μπορουν να πληγούν από αυτήν την απόφαση του δήμου! Γιατροί, δικηγόροι, φροντιστήρια, εταιρείες πληροφορικής, κομμωτήρια και χιλιάδες άλλες! Για να μην πω για τις εταιρείες που κατασκευάζουν τις πινακίδες! Υποτίθεται ότι το μέτρο αυτό γίνεται για να "ομορφύνει" η πόλη. Λες και αν αφαιρεθούν οι πινακίδες οι πολυκατοικίες από μπετόν ξαφνικά θα φαίνονται πιο όμορφες! Η αλήθεια είναι ότι κάποιες εταιρείες το παρακάνουν με τεράστιες πινακίδες που κρύβουν μέχρι και τα παράθυρα ή βάζουν πολλές εικόνες. Εκεί το καταλαβαίνω να γίνει κάποια επίπληξη, αλλά να ζητάς συλλήβδην από όλους να τις αφαιρέσουν, αλλιώς και πρόστιμο θα πληρώσουν και θα έρθει ο δήμος να τις αφαιρέσει, πιστεύω είναι εντελώς λάθος!

Να και το δέντρο - ο θεός να το κάνει - φωτισμένο. Πρώτη φορά θα περάσω τις γιορτές στην πόλη μου χωρίς έλατο στο κέντρο. Μου φαίνεται πρέπει να κάνω καμία βόλτα σε κανένα γειτονικό δήμο, πχ στον Δήμο Καλαμαριάς για να χαρώ χριστουγεννιάτικη διακόσμηση!

ΥΓ. Μήπως για να "αγκαλιάσουμε" τη θάλασσα όπως είπε ο κ. Μπουτάρης, θα έπρεπε ο δήμος επιτέλους να την καθαρίσει; Την ώρα που πηγαίναμε προς την πλατεία Ελευθερίας για να πάρουμε το λεωφορείο και είχε νυχτώσει για τα καλά, φαινόταν από το φως του δρόμου σαν κηλίδα πετρελαίου και ένα σωρό σκουπίδια και μπουκάλια να επιπλέουν! Πραγματικά θλίβομαι να βλέπω έτσι τη θάλασσα που τόσο αγαπώ!

San Gimignano, το μεσαιωνικό Μανχάτταν!

Μετά από μια σύντομη στάση στο μαγαζί με τα κρασιά, η εκδρομή μας συνεχίστηκε για το San Gimignano. Αν και μεσαιωνική πόλη, το Σαν Τζιμινιάνο διαφέρει αρκετά από τη Σιένα που διεκδικούσε την πρωτεύουσα θέση στην επαρχία αυτή. Το San Gimignano είναι χτισμένο σε λόφο και είναι πιο παραμυθένιο από τη Σιένα. Εκεί που στη Σιένα φαντάζεσαι ιππότες και πλούσιους να πηγαινοέρχονται και να υπάρχει έντονη κίνηση, στο Σαν Τζιμινιάνο φαντάζεσαι τους προύχοντες της εποχής να κάνουν τις βόλτες τους και γενικώς να υπάρχει μια πιο χαλαρή διάθεση...

Όπως και στη Σιένα, μέσα στο San Gimignano δεν επιτρέπονται τα αυτοκίνητα. Παρκάρετε εκτός των τειχών και μπαίνετε μέσα στην πόλη πεζοί.

Περνάμε την πύλη και βρισκόμαστε μέσα στην παλιά μεσαιωνική πόλη. Εδώ, αν και μικρότερο το μέρος όπως είπαμε, οι δρόμοι είναι πιο φαρδιοί και το χρώμα των τειχών και των κτιρίων πιο γκρι. Πετύχαμε και συννεφιά γεγονός που έκανε την όλη εικόνα της πόλης πιο "βαριά".

Περίτεχνη βρυσούλα, ακριβώς πριν περάσουμε την πύλη. 

Το μουσείο των βασανιστηρίων (Museo della Tortura), όπως είχα πει και στην προηγούμενη ανάρτηση εκτός από τη Σιένα υπάρχει και στο San Gimignano. 

 Στο Σαν Τζιμινιάνο υπάρχει και παράρτημα της θεολογικής σχολής της Σιένας.

Το San Gimignano έχει πάρει και την επωνυμία "μεσαιωνικό Μανχάτταν". Το γιατί μπορείτε εύκολα να το καταλάβετε από τις φωτογραφίες που ακολουθούν, κυρίως αυτές προς το τέλος! Κατά την περίοδο του Μεσαίωνα είχαν χτιστεί στην πολύ μικρή αυτή έκταση 76 ψηλοί πύργοι (!!) από τους οποίους σήμερα διασώζονται μόνο οι 14 καθώς οι υπόλοιποι καταστράφηκαν από τους βομβαριδισμούς του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Η κεντρική πλατεία του Σαν Τζιμινιάνο, Piazza della Cisterna (Πιάτσα ντελά Τσιστέρνα), με το χαρακτηριστικό πηγάδι στο κέντρο της (1287) από το οποίο πήρε και την ονομασία της.

Αυτή η φωτογραφία ειδικά μου θυμίζει λες και είναι θεματικό πάρκο και όχι πραγματικό μέρος. Μπορείς να φανταστείς την αρχοντοπούλα της εποχής με την παραδοσιακή φορεσιά της να κοιτάζει από το παράθυρό της την πλατεία! 

Η δεύτερη μεγαλύτερη πλατεία είναι ακριβώς δίπλα από την Piazza della Cisterna και είναι η Piazza del Duomo (Πιάτσα ντελ Ντουόμο), η πλατεία του Καθεδρικού ναού δηλαδή:

Μεταξύ των ιστορικών κτιρίων της πλατείας είναι και το Palazzo vecchio del Podestà (Παλάτσο Βέκιο ντελ Ποντεστά - 1239) ο πύργος του οποίου είναι μάλλον ο παλαιότερος της πόλης. 

Ο μικρός μεσαιωνικός οικισμός του San Gimignano αρχίζει να δημιουργείται το 485 μ.Χ. όταν ο Gimignano, ένας επίσκοπος από την Modena, ήρθε να διαδώσει στην περιοχή τον χριστιανισμό. Στο σημείο αυτό θα μαρτυρήσει και ολόκληρος ο οικισμός θα πάρει το όνομά του.

Το Palazzo Comunale (Παλάτσο Κομουνάλε) ή Palazzo del Popolo (Παλάτσο ντελ Πόπολο) (1288-1323), επίσης πάνω στην πλατεία του Καθεδρικού, ήταν Δημαρχείο, ενώ σήμερα στεγάζει το μουσείο της πόλης (Museo Civico).

Περπατώντας στους άνετους δρόμους της πόλης, παρά το γεγονός ότι υπάρχει έντονος τουρισμός, θα κάνετε μια άνετη βόλτα. Εδώ υπάρχουν κάθε λογής μαγαζάκια, για ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί...

 Θα βρείτε παραδοσιακά τυριά της περιοχής με πρώτο και καλύτερο το Pecorino Toscano (πεκορίνο), ένα ανοιχτό κίτρινο τυρί (σαν κασέρι) από πρόβιο γάλα.

 Παξιμάδια, κουλουράκια και κρασιά...

 Διάφορα κεραμικά βάζα και βαζάκια...

Ζωγραφισμένα πιάτα, πιατάκια, κουτάλια και άλλα...

Εργόχειρα και δαντέλες για τις πιο παραδοσιακές κυρίες, ή κουτάκια και πετσετούλες... 

Διάφορα διακοσμητικά ζωάκια ή ποτηράκια και φλυτζανάκια για τα παιδιά σας ή τα ανίψια σας... 

 Μπολ, μπολάκια, θήκες για χαρτοπετσέτες ή ρεσό...

 Διάφορα γλυκά δικής τους παραγωγής...

 Ένας χνουδωτός μας φίλος την άραξε καθώς κουράστηκε από τον πολύ κόσμο! Δεν είναι γλύκα το σκυλάκι;; :) (προσοχή να μην το περάσετε για πατάκι, χαχαχα)

 Κάρτες, καρτ ποστάλ, κονκάρδες, μαγνητάκια, αφίσες και μια πανοπλία για ντεκόρ του καταστήματος...

 Ακόμα και σαπούνια κρεμασμένα σαν σκόρδα!

Αυτό το χαρτοπωλείο μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση! Δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί τόσα πολλά σημειωματάρια τόσο όμορφα βαλμένα και οργανωμένα! Εύγε! 

Να και το αγριογούρουνο (που το ξανασυναντήσαμε πολλές φορές ως κεφάλι στην είσοδο μαγαζιών στη Σιένα) εδώ σε λούτρινο κουκλάκι. Αυτό που δεν ανέφερα ίσως είναι πως είναι ένα από τα σήματα κατατεθέντα της περιοχής γιατί από τον αγριόχοιρο φτιάχνουν εδώ ένα αλλαντικό σαν ζαμπόν, καθώς και λουκάνικα. Αν είσαι καταναλωτικό ον μπορείς να φύγεις από το Σαν Τζιμινιάνο με ένα σωρό σακούλες. Εγώ δεν είμαι, αλλά στο τέλος δεν αντιστάθηκα και αγόρασα μια ποδιά με τα χρώματα της ιταλικής σημαίας (σαν αυτή που βλέπετε από πίσω, μόνο που δεν είχε μόνο την Πίζα, αλλά και το Σαν Τζιμινιάνο και τη Σιένα και τη Φλωρεντία, όλα τα μέρη δηλαδή που επισκεφθήκαμε σ'αυτήν την εκδρομή) και παρόμοιο σκούφο μάγειρα! Είναι ιδανικά για για στολή τα καρναβάλια χεχε! ;)

Αφού κάναμε μια πρώτη βόλτα λοιπόν στο κέντρο, ανηφορίσαμε προς τον λόφο όπου και βρίσκονται τα τείχη. Ξαφνικά βρίσκεσαι στη φύση, σ'ένα πολύ όμορφο πάρκο και βλέπεις όλη την περιοχή του Σαν Τζιμινινιάνο από ψηλά!

 Γήπεδο ποδοσφαίρου για τους μόνιμους κατοίκους που σ'όλη την ευρύτερη ζώνη του San Gimignano δεν ξεπερνούν τους 6.000.

 Ελιές και τα τείχη από πίσω...

 Το Duomo από ψηλά.

 Υπέροχη πανοραμική θέα! 

 Λουλούδια που κρέμονται κυριολεκτικά από τα τείχη!

Κάποιο μοντέρνο άγαλμα...

 Για να ανεβείτε στο φρούριο έχει αρκετές σκάλες, για αυτό φροντίστε να έχετε δυνάμεις!

 Στις χαμηλότερες πλαγιές του λόφου υπάρχουν πολλά στρέμματα με ελαιώνες από τους οποίους κατασκευάζεται και το λευκό κρασί της Vernaccia (βερνάτσα).

Κυριολεκτικά είναι σαν από τη μια στιγμή στην άλλη να βρίσκεσαι σε άλλο σύμπαν! Αν και υπήρχαν τουρίστες εδώ πάνω, οι περισσότεροι περιορίζονται στο κέντρο και δεν ανεβαίνουν στο λόφο. Για αυτό και φαίνεται τόσο ειδυλλιακό το μέρος!

 Να και ο λόγος που είπαμε ότι λέγεται το San Gimignano "μεσαιωνικό Μανχάτταν". Ειδικά αυτήν την φωτογραφία θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε "οι δίδυμοι πύργοι"!

Όπως βλέπετε οι πύργοι αυτοί δεν έχουν σχεδόν καθόλου παράθυρα! Όμως ποιός είναι ο λόγος ύπαρξής τους; Κάθε οικογένεια που ήταν στην εξουσία κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα έχτιζε έναν τέτοιο πύργο. Η οικογένεια που τη διαδεχόταν φρόντιζε για επίδειξη ισχύος και οικονομικής δύναμης κάθε φορά να χτίζει έναν ακόμα ψηλότερο πύργο!

Δίπλα από την Πιάτσα ντελ Ντουόμο συναντήσαμε μια υπαίθρια αγορά με κάθε λογής παλιά αντικείμενα!

Παλιά ραδιόφωνα και γραφομηχανές!

 Μια παλιά πόρτα σ'ένα παλιό σπίτι (όχι αυτή δεν ήταν για πώληση, χαχαχα)

 Παλιά πορσελάνινα διακοσμητικά με παιδάκια να παίζουν χαρτιά ή άλλα σχέδια. Θυμάμαι κάτι τέτοια είχε και η γιαγιά μου!

Εδώ και αν έχουμε παλιά αντικείμενα! Σίδερο-καρβουνιάρης, πολύ πριν αρχίσει ο Κωστέτσος να φωνάζει "τη Στιρέλα, τη Στιρέλα"!! Βρύσες, καλαπόδια, εργαλεία, κλειδαριές και ό,τι άλλο βάλει ο νους σου! 

 Πίσω στην Πιάτσα ντελά Τσιστέρνα, από άλλη άποψη αυτή τη φορά.

 Το πηγάδι μπορεί να είναι κλειστό, αλλά οι τουρίστες κλασσικά θα πετάξουν το κέρμα τους μέσα!

Το San Gimignano πλουτίζει κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα κυρίως χάρη στο εμπόριο και στην υφαντουργία και η Φλωρεντία το χρησιμοποιεί σαν προμαχώνα εναντίον των ενδεχόμενων επιθέσεων από τη Σιένα.

Το San Gimignano γίνεται ουσιαστικά τουριστικός προορισμός από το 18ο αιώνα, όταν προσκυνητές από τη βόρεια Ευρώπη (κυρίως από την Αγγλία, αλλά όχι μόνο) κάνουν μια στάση στο μέρος αυτό. Η διαδρομή που ακολουθούσαν για να καταλήξουν στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης ήταν Βενετία-Φλωρεντία-Σαν Τζιμινιάνο-Σιένα-Ρώμη.

 Κοπέλες με παραδοσιακές φορεσιές καλούσαν τον κόσμο κάπου.

 Εδώ θα βρείτε και πολλά μανιτάρια (funghi) σε σακουλάκια.

 Ιταλία χωρίς ζυμαρικά δε γίνεται! Σε διάφορα σχέδια και χρώματα!

Μανιτάρια και κρασιά.

Και κλείνω χαρακτηριστικά με το βιντεάκι-περίληψη των όσων είδαμε:

Επόμενη ανάρτηση: Φλωρεντία.