Δεν ήμουν σίγουρη τι τίτλο ήθελα να δώσω σε αυτό το ποστ. Βασικά είναι πολλά πράγματα που θέλω εδώ και καιρό να γράψω αλλά δεν ήξερα αν όλα αυτά πρέπει να γίνουν ένα ποστ ή πολλά μικρότερα.
Το καλύτερο λοιπόν που έχω να κάνω είναι να αρχίσω να γράφω και όπου με βγάλει! Μου λείπει πολύ το γράψιμο και δη το blogging! Αλλά μου λείπει με την παλιά μορφή, τότε που είχαμε γίνει μια "παρέα" με διάφορους bloggers και επισκεπτόμασταν καθημερινά ο ένας το μπλογκ του άλλου και αφήναμε σχόλιο στο blog! Και τονίζω το blog γιατί πλέον όλα γίνονται δυστυχώς μέσω facebook.
Δεδομένου ότι εδώ και δυο χρόνια η οθόνη του λάπτοπ ήταν σχεδόν μόνιμα κατεβασμένη, εμένα με εξυπηρετούσε που μπορούσα να κρατήσω επαφή μέσω κινητού. Κατανοώ ότι η ζωή των περισσοτέρων τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει, όπως και η δική μου άλλωστε και τα πράγματα δεν μπορεί να είναι όπως παλιά. Αυτό σε πολλούς - όπως και σε εμένα - μπορεί να οφείλεται στην άφιξη ενός παιδιού, στην αλλαγή εργασίας, τόπου εργασίας ή διαμονής.
Προσωπικά τώρα που η δικιά μου η μικρή μεγάλωσε λίγο και πάει προνήπια, έχω λίγο περισσότερο χρόνο. Έχω φέρει τον υπολογιστή στο σαλόνι και κάνω μια προσπάθεια να επανέλθω στο blogging.
Και μια που ανέφερα τα προνήπια, έρχομαι στον τίτλο του ποστ. Σκέφτομαι πόσο "αστείο" είναι που από τότε που ξεκίνησε το νηπιαγωγείο, επτά μήνες τώρα, συναντιέμαι με αρκετές μαμάδες τόσο το πρωί που αφήνουμε τα παιδιά μας όσο και το μεσημέρι που τα παίρνουμε και γνωριζόμαστε μεταξύ μας ως "η μαμά της Άννας", "η μαμά του Γιάννη", "η μαμά της Κωνσταντίνας" κ.ο.κ. Με μερικές που έχουμε βρεθεί σε κάποια γενέθλια προσπάθησα να μάθω και τα πραγματικά τους ονόματα, κάποια έχω συγκρατήσει, αλλά γενικώς δεν φημίζομαι για την καλή μου μνήμη (εκτός αν αφορά στίχους τραγουδιών, χαχαχα!) και επομένως συνεχίζουν να είναι "η μαμά του ή της τάδε", χεχε!
Τώρα με φωνάζει η μικρή για να παίξουμε οπότε κλείνω την ανάρτηση εδώ.
Ως το επόμενο ποστ, γειά σας!
"Η μαμά της Μάγδας" (aka Δανάη) χεχε!
No comments:
Post a Comment