Spring poem

Παγκόσμια ημέρα ποίησης η σημερινή και μόλις μου ήρθε έμπνευση και έγραψα αυτό:

Η φωτογραφία δικιά μου, την τράβηξα προχθές! Καλή άνοιξη να έχουμε!

Είσαι σαν ανοιξιάτικο ποίημα

Ακολουθώ το κάθε σου βήμα

Μια πεταλούδα που χάνεσαι ξαφνικά

Κι εμφανίζεσαι πάλι μαγικά

Ένα λουλούδι ανθισμένο

Μια μυρωδιά μεθυστική

Έλα κοντά μου που σε θέλω

Να μείνουμε πάντα εμείς μαζί

Μα και τις στιγμές που είμαστε χώρια

Παίρνω δύναμη πολλή

Δεν υπάρχει στενοχώρια

Γιατί με αγαπάς εσύ

Ο ήλιος τώρα ξεθωριάζει

Πάει κι αυτός να κοιμηθεί

Το φεγγάρι μας κοιτάζει

Αγκαλιά ως την αυγή

It's all about perspective!

Αχ πόσο χαίρομαι που επανήλθα στο blogging και ας μην έχω και σχόλια κάτω από τα ποστ. Είναι ωραίο να γράφεις!

Τις προάλλες που λέτε λοιπόν ήμουν έξω από το νηπιαγωγείο της μικρής το μεσημέρι και περίμενα να σχολάσουμε. Ήταν και μια άλλη μαμά από έξω που έχει τρία μικρά παιδιά (το μεγάλο είναι στα νήπια και τα άλλα δυο πιο μικρά). Ε και πάνω στην κουβέντα είπα εγώ τι κρίμα που η 25η Μαρτίου πέφτει Σάββατο και δεν έτυχε να είναι τριήμερο και εκεί πάνω λέω "ε τώρα πια το Πάσχα με το καλό θα ξεκουραστούμε"! Και με το που είπα αυτό με κοίταξε σαν εξωγήινη χαχαχα! Λέει "με τα παιδιά στο σπίτι θα ξεκουραστούμε;;;!!" Και τότε συνειδητοποίησα ότι αυτή έχει τρία και μάλιστα μικρά και φυσικά θα έχουν πολλές απαιτήσεις και το να είναι για τόσες μέρες όλοι μαζί σίγουρα δεν θα είναι εύκολο για εκείνην!

Εγώ από την άλλη που έχω μόνο μία, χαίρομαι απίστευτα τις μέρες που είναι αργία στο σχολείο. Είτε είναι τα Χριστούγεννα, είτε κάποιο τριήμερο, είτε τώρα που θα έρθει το Πάσχα!

Γενικώς εγώ δεν είμαι καθόλου του πρωινού ξυπνήματος οπότε καθημερινά που ξυπνάω στις 7:00 για να πάμε στο σχολείο στην ώρα μας δεν είναι και το καλύτερό μου! Το κάνω βέβαια αδιαμαρτύρητα και χαίρομαι που πηγαίνει στο νηπιαγωγείο και μαθαίνει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Και τις ώρες που είναι στο σχολείο μπορώ και εγώ και κάνω τις δουλειές του σπιτιού ή τα απαραίτητα ψώνια από το σουπερμάρκετ ή την λαϊκή με την ησυχία μου!

Αλλά τις μέρες που είμαστε όλη μέρα μαζί, ξυπνάμε ό,τι ώρα θέλουμε με την ησυχία μας, παίζουμε, κάνουμε διάφορες δραστηριότητες, τις χαίρομαι διαφορετικά! Είμαστε πιο χαλαρές, τα περνάμε όμορφα!

Εγώ δεν έχω καμία ανάμνηση της μαμάς μου να με παίζει καθώς ήταν και εξακολουθεί να είναι εργασιομανής. Το να κάνω παρεούλα με την μικρή μου είναι το καλύτερό μου! Χαίρεται και αυτή, χαίρομαι και εγώ! Win-win χεχε!

Ανυπομονώ λοιπόν να έρθει το Πάσχα και να τα περάσουμε όμορφα και οικογενειακά!

Μου έλειψε πολύ να πάμε κανένα ταξίδι, τις τελευταίες μέρες κοιτάζω μέσω του μπλογκ μου τα ταξίδια που κάναμε και νοσταλγώ! Λίγη ακόμα υπομονή όμως, τι να κάνουμε. Για οργανωμένη εκδρομή δεν είμαστε ακόμα. Ίδωμεν... 

Arrivederci!

Η μαμά του/της...

Δεν ήμουν σίγουρη τι τίτλο ήθελα να δώσω σε αυτό το ποστ. Βασικά είναι πολλά πράγματα που θέλω εδώ και καιρό να γράψω αλλά δεν ήξερα αν όλα αυτά πρέπει να γίνουν ένα ποστ ή πολλά μικρότερα.

Το καλύτερο λοιπόν που έχω να κάνω είναι να αρχίσω να γράφω και όπου με βγάλει! Μου λείπει πολύ το γράψιμο και δη το blogging! Αλλά μου λείπει με την παλιά μορφή, τότε που είχαμε γίνει μια "παρέα" με διάφορους bloggers και επισκεπτόμασταν καθημερινά ο ένας το μπλογκ του άλλου και αφήναμε σχόλιο στο blog! Και τονίζω το blog γιατί πλέον όλα γίνονται δυστυχώς μέσω facebook. 

Δεδομένου ότι εδώ και δυο χρόνια η οθόνη του λάπτοπ ήταν σχεδόν μόνιμα κατεβασμένη, εμένα με εξυπηρετούσε που μπορούσα να κρατήσω επαφή μέσω κινητού. Κατανοώ ότι η ζωή των περισσοτέρων τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει, όπως και η δική μου άλλωστε και τα πράγματα δεν μπορεί να είναι όπως παλιά. Αυτό σε πολλούς - όπως και σε εμένα - μπορεί να οφείλεται στην άφιξη ενός παιδιού, στην αλλαγή εργασίας, τόπου εργασίας ή διαμονής. 

Προσωπικά τώρα που η δικιά μου η μικρή μεγάλωσε λίγο και πάει προνήπια, έχω λίγο περισσότερο χρόνο. Έχω φέρει τον υπολογιστή στο σαλόνι και κάνω μια προσπάθεια να επανέλθω στο blogging.

Και μια που ανέφερα τα προνήπια, έρχομαι στον τίτλο του ποστ. Σκέφτομαι πόσο "αστείο" είναι που από τότε που ξεκίνησε το νηπιαγωγείο, επτά μήνες τώρα, συναντιέμαι με αρκετές μαμάδες τόσο το πρωί που αφήνουμε τα παιδιά μας όσο και το μεσημέρι που τα παίρνουμε και γνωριζόμαστε μεταξύ μας ως "η μαμά της Άννας", "η μαμά του Γιάννη", "η μαμά της Κωνσταντίνας" κ.ο.κ. Με μερικές που έχουμε βρεθεί σε κάποια γενέθλια προσπάθησα να μάθω και τα πραγματικά τους ονόματα, κάποια έχω συγκρατήσει, αλλά γενικώς δεν φημίζομαι για την καλή μου μνήμη (εκτός αν αφορά στίχους τραγουδιών, χαχαχα!) και επομένως συνεχίζουν να είναι "η μαμά του ή της τάδε", χεχε!

Τώρα με φωνάζει η μικρή για να παίξουμε οπότε κλείνω την ανάρτηση εδώ.

Ως το επόμενο ποστ, γειά σας!

"Η μαμά της Μάγδας" (aka Δανάη) χεχε!

Πρώτη εκδρομή με το νηπιαγωγείο!

Μετά την πρώτη μέρα στο σχολείο, ήρθε η ώρα και για την πρώτη σχολική εκδρομή που ήταν χθες. Η ανακοίνωση είχε βγει από την προηγούμενη εβδομάδα και οι νηπιαγωγοί μας είπαν ότι μπορούσαν μερικές μητέρες να συνοδεύσουν. Φυσικά δεν θα το έχανα αυτό με τίποτα! Θα ήταν και η πρώτη φορά που μπαίναμε σε πούλμαν!

Η εκδρομή δεν ήταν αναψυχής αλλά εκπαιδευτική. Ο προορισμός ένας πολυχώρος στο Ωραιόκαστρο και εμείς θα βλέπαμε "το αρχαιοελληνικό αγρόκτημα" όπου θα μας μιλούσαν για την υγιεινή διατροφή.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Πήγαμε στο νηπιαγωγείο κανονικά το πρωί στις 8:30. Βγήκαν όλα τα παιδάκια στην αυλή και μπήκανε σε ζευγαράκια για να πάμε στο πούλμαν. Η ώρα ήταν αιχμής και είχε αρκετή κίνηση. Κατά τις 9:15 φτάσαμε στον πολυχώρο. Δεν παρακολουθήσαμε αμέσως το πρόγραμμα αλλά τα παιδάκια κάθησαν να φάνε το κολατσιό τους σε έναν παιδότοπο και να παίξουν...

Τις μαμάδες μας πήγαν σε έναν χώρο από πάνω που είχε παγωνιά. Από όλες τις μαμάδες (καμιά δεκαριά) μόνο 3-4 παρακολουθήσαμε το πρόγραμμα το οποίο ξεκίνησε στις 10:00 ακριβώς. Οι υπόλοιπες κάθισαν εκεί για καφέ. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ποιό το νόημα να συνοδεύσεις τα παιδιά ως εκεί και να μην έχεις την περίεργεια να δεις τι θα παρακολουθήσουν τα παιδιά. Για καφέ πας οπουδήποτε. Τέλος πάντων! :)

Αρχικά πήγαμε σε μια αίθουσα δεξιώσεων με τραπέζια ροτόντες (μια μαμά είπε ότι είχε πάει σε γάμο στη συγκεκριμένη αίθουσα). Καθίσαμε στα τραπέζια και δύο κοπέλες ρώτησαν αρχικά τα παιδάκια αν κάποιο έχει τύχει να φυτέψει ποτέ κάτι. Αρκετά παιδάκια απάντησαν και οι απαντήσεις ήταν από αναμενόμενες όπως λουλούδια και πιπεριές ως πιο ευφάνταστες όπως... καρπούζια!!! Στόχος ήταν να πουν τα παιδιά τα συστατικά που είναι απαραίτητα για να φυτέψουμε κάτι (χώμα, σπόροι, νερό, ήλιος, οξυγόνο και... αγάπη και φροντίδα!)

Στη συνέχεια μοίρασαν πλαστικά ποτηράκια νερού με λίγο χώμα μέσα και έδωσαν στα παιδάκια από λίγες φακές να φυτέψουν. Αυτά θα τα παίρναμε μαζί μας στο τέλος αλλά τα ξεχάσαμε!

Έπειτα ρώτησαν τα παιδάκια αν έχουν ετοιμάσει ποτέ κάτι με τις μαμάδες τους στην κουζίνα. Οι απαντήσεις ήταν αυτές που περιμέναμε: κέικ, ψωμί, τούρτα. Σκοπός ήταν να μιλήσουν για το πως φτιάχνεται το ψωμί, ποιά υλικά χρειάζονται (αλεύρι, νερό, μαγιά, αλάτι, λάδι). Έδωσαν και από ένα μικρό κομμάτι ζυμαράκι σε κάθε παιδάκι για να κάνει ό,τι σχεδιάκι ήθελε.

Αφήσαμε τα ζυμαράκια στο τραπέζι και περάσαμε στο κυρίως θέμα, στην ξενάγηση στο αρχαιοελληνικό αγρόκτημα. Ήταν ένας αίθριος παραλληλόγραμμος χώρος περιμετρικά του οποίου υπήρχαν θεματικά "δωματιάκια". Ένας νεαρός διατροφολόγος μας ξενάγησε και έδινε πληροφορίες για το τι βλέπαμε.

 Η είσοδος στο αρχαιοελληνικό αγρόκτημα

Πιθάρια με διάφορους σπόρους

 Το αίθριο με την στολή πολεμιστή και άλλες αρχαιοελληνικές ενδυμασίες. Μας είπε για τους χιτώνες και ότι οι γυναίκες φορούσαν ως τον αστράγαλο ενώ οι άντρες ως το γόνατο.

Το αρχαιοελληνικό δωμάτιο (εδώ μας μίλησε για τα συμπόσια και τα παρομοίασε με τα σημερινά πάρτυ για να καταλάβουν τα παιδάκια)

 Το σχολείο όπου πήγαιναν μόνο αγόρια.

 Η γριούλα με τον αργαλειό της.

 Η γυναίκα που καλωπίζεται και το λουτρό της εποχής.

 Ο ξυλόφουρνος όπου έψηναν το ψωμί.

 Το πρωινό που περιλάμβανε οπωσδήποτε φρούτα.

Ο γιατρός της εποχής.

Και περνάμε στους τεχνίτες...

 Η παρασκευή του κρασιού με το πάτημα του σταφυλιού και τη δημιουργία του μούστου.

 Η δημιουργία του ελαιόλαδου με το τρίψιμο της ελιάς.

 Το άρμεγμα για να πάρουμε το γάλα.

 Οι κεραμοποιοί που κατασκεύαζαν πιθάρια για να φυλάνε τους καρπούς, το λάδι, το γάλα, το νερό και γενικώς ό,τι χρειαζόταν αποθήκευση.

 Οι ξυλουργοί.

 Οι κατασκευαστές μαχαιριών, εργαλείων και όπλων.

 Το σχολείο.

Μετά από την περιήγηση στο αγρόκτημα, επιστρέψαμε στην αρχική αίθουσα όπου μας μίλησαν για την διατροφική πυραμίδα:

Μας είπαν πόσο σημαντική είναι η καθημερινή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών που μας δίνουν την απαραίτητη ενέργεια που χρειαζόμαστε καθημερινά και ποιές κατηγορίες τροφίμων πρέπει να καταναλώνουμε κάθε μέρα, ποιές σε εβδομαδιαία βάση και ποιές λίγες φορές τον μήνα (βλέπε γλυκά).

Τα παιδάκια συμμετείχαν με χαρά και απαντούσαν σε όλες τις ερωτήσεις που τους έκαναν! Άκουσα και πολλές ατάκες από τα στοματάκια τους που με έκαναν να γελάσω πολλές φορές!

Ήταν μια όμορφη πρώτη εμπειρία. Θα πάμε άλλη μια εκδρομή τον Μάιο όπου θα έχει ως θέμα τις μέλισσες και την παραγωγή του μελιού!