Συνέντευξη για το ραδιόφωνο!

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου υπάρχει ένα στοιχείο που με χαρακτηρίζει: η απέραντη αγάπη μου για τη μουσική και δη για το ραδιόφωνο! Θυμάμαι μάλιστα στο λύκειο που είχα παθιαστεί με έναν συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης μου και έβαζα το ξυπνητήρι  (το hi-fi  για να είμαι ακριβής το οποίο άνοιγε αμέσως στον εν λόγω σταθμό, αχ ωραίες εποχές!) στις 8:00 το πρωί όταν ξεκινούσαν οι εκπομπές (ναι ακόμα και τα Σαββατοκύριακα ή τις γιορτές, εγώ, που λατρεύω τον ύπνο, ξυπνούσα με την έναρξη των εκπομπών!!!) και δεν κοιμόμουν ποτέ πριν τη 1:00 μετά τα μεσάνυχτα οπότε και τελείωναν οι εκπομπές!

Ήθελα όταν τελείωσα το σχολείο, ως φοιτήτρια πλέον, να ασχοληθώ με αυτό κάνοντας εκπομπή σε κάποιον σταθμό (υπήρχαν τότε κάποιοι που έδιναν αυτήν την ευκαιρία σε νέα παιδιά) αλλά οι γονείς μου δεν με άφησαν, μου το απαγόρεψαν κάθετα, οριζόντια και όπως αλλιώς θέλετε. Έτσι λοιπόν το όνειρό μου δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Παρέμεινα όμως μια πιστή ακροάτρια και επικοινωνούσα συχνά μέσω τηλεφώνου (δεν υπήρχε ίντερνετ τότε, γκούχου, γκούχου) με τους παραγωγούς που άκουγα.

Μερικές φορές περνούσα και από τα στούντιο και έπαιρνα και εγώ μια γεύση από αυτό που λαχταρούσα να κάνω αλλά δεν έκανα ποτέ! 

Και φτάνουμε λοιπόν στο έτος 2017 και γνωρίζομαι μέσω μια ομάδας του Facebook με μια φοιτήτρια από την Αθήνα η οποία κάνει εκπομπή σε ένα φοιτητικό ραδιόφωνο του Παντείου Πανεπιστημίου και είναι σαν να μιλάω μέσω χρονομηχανής με τον νεότερό μου εαυτό σε άλλο μέρος και χρόνο όμως! 

Μπορεί εγώ να ακούω κατά βάση ξένη μουσική και η Ευγενία στην εκπομπή της να παίζει ελληνική έντεχνη αλλά η αγάπη είναι η ίδια!

Το ραντεβού δόθηκε και η συνέντευξη έλαβε χώρα μέσω messenger...

GreekCharm: Καλησπέρα Ευγενία!

Ευγενία Σιέμπου: Καλησπέρα Δανάη.

GC: Εντεχνάλε λοιπόν! Είσαι εσύ η «νονά» του τίτλου της εκπομπής σου; Πώς προέκυψε το όνομα;

Ε.Σ.: Ναι έγινα και για πρώτη φορά νονά στην ζωή μου χαχα. Βεβαια θα έλεγα ότι η εντεχνale θα μπορούσε να είμαι και η ίδια διότι πολλές φορές αυτοαποκαλώ και τον εαυτό μου έτσι στις εκπομπές ! Το όνομα προέκυψε ξαφνικά θα έλεγα… συγκεκριμένα έψαχνα έναν τίτλο το καλοκαίρι για την εκπομπή και λέω ας την πω εντεχνale να μοιάζει και λίγο ιταλικό… Ωστόσο επειδή είμαι και φαν του Κωστή Μαραβέγια ο οποίος είναι επονομαζόμενος και ilegal θα έλεγα ότι μάλλον μπορεί και να μου καρφώθηκε και από εκείνον.

GC: Υπάρχουν θέλω να πιστεύω πολλά άτομα που αγαπούν το ραδιόφωνο και ενδεχομένως να θέλουν να ασχοληθούν με αυτό. Τι κινήσεις πρέπει να ακολουθήσει ένας φοιτητής προκειμένου να κάνει μια εκπομπή στο spam radio; Υπάρχουν και άλλοι φοιτητικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί; 

Ε.Σ.: Αρχικά η μεγαλύτερη κίνηση που πρέπει να κάνει ένας φοιτητής που αγαπάει το ραδιόφωνο είναι εκείνη της περισυλλογής που σημαίνει ότι θα πρέπει κατά την γνώμη μου να σκεφτεί πολύ καλά την ιδέα του να βρίσκεσαι πίσω από το μικρόφωνο και να προλογείς τα τραγούδια που θα βάλεις πόσο μάλλον το γεγονός ότι θα βρίσκεται σε ένα χώρο που μελλοντικά θα νοιώθει σαν το σπίτι του. Επίσης θα πρέπει να το αγαπάει πάρα πολύ!! Εγώ αυτά είχα στο μυαλό μου πηγαίνοντας εκεί. Ο spam radio πάντως είναι ένας σταθμός που θέλει παραγωγούς που να χαίρονται αυτό που κάνουν. Η διαδικασία του να ενταχθείς στην ομάδα των παραγωγών είναι πολύ εύκολη!! Πέρα από το Πάντειο νομίζω ότι υπάρχει διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός και στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.

GC: Ναι, αλλά στην πράξη πού πρέπει να απευθυνθεί ο υποψήφιος παραγωγός για να πάρει εκπομπή; Επικοινωνεί άμεσα με τον σταθμό; Μπορεί κάποιος που δεν είναι φοιτητής στο Πάντειο να κάνει εκπομπή στον spam ή πρέπει οπωσδήποτε να είσαι φοιτητής κάποιου τμήματος;

Ε.Σ.: Ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να είναι από κάποιο τμήμα του Παντείου. Έπειτα θα μπορεί να επικοινωνήσει με το email του σταθμού και να τους πει το είδος της εκπομπής που θέλει να κάνει καθώς και τα άτομα που θα την πλαισιώνουν. Το είδος δεν αφορά μόνο την μουσική αλλά και γενικότερα. Έχουμε ας πούμε και αθλητικές εκπομπές στο πρόγραμμά μας.

GC: Πέρα από το πάθος για το ραδιόφωνο τι γνώσεις πρέπει να έχει κάποιος για να καταφέρει να κάνει μια ραδιοφωνική εκπομπή; 

Ε.Σ.: Τεχνικά απολύτως καμία! Όσον αφορά την λειτουργία της κονσόλας την οποία χειριζόμαστε εμείς οι ίδιοι κάνοντας και ηχοληψία μαζί με την εκπομπή, αυτή μαθαίνεται από τους άλλους παραγωγούς οι οποίοι θα έλεγα ότι "κληροδοτούν" τις γνώσεις τους στους νεότερους. Μετά όλα γίνονται μηχανικά και είναι θέμα συνήθειας. Τώρα όσον αφορά τις γνώσεις που πρέπει να έχει ένας παραγωγός όσον αφορά το λέγειν του θεωρώ ότι πρέπει να πηγάζουν από την εμπειρία του παραγωγού στο να έχει ακούσει και άλλες εκπομπές και να ξέρει κάποια βασικά πράγματα όπως το χρόνο που πρέπει να μιλάει καθώς και το πότε αναφέρουμε τους τρόπους με τους οποίους οι ακροατές τον ακούνε και το πως επικοινωνούν μαζί του.

GC: Τι θα ακούσει κανείς μέσα στην εκπομπή σου; Υπάρχει επικοινωνία με τους ακροατές σου και αν ναι με ποιόν τρόπο γίνεται αυτή; 

Ε.Σ.: Αρχικά άφθονη έντεχνη μουσική καθώς και κάποιες μπαλάντες . Ασφαλώς και υπάρχει και πίστεψε με Δανάη μου κάθε φορά περιμένω καρτερικά τα μηνύματα των ακροατών μου. Οι δικοί μου ακροατές μπορούν να επικοινωνούν μαζί με την εντεχνale μέσω της σελίδας που έχει η εκπομπή σε facebook και instagram.

GC: Βγαίνει κάποιο μικρό χαρτζιλίκι από την εκπομπή ή είναι καθαρά εθελοντική δουλειά;

Ε.Σ.: Καθαρά εθελοντική! Αλλά αν το αγαπάς πολύ στην συγκεκριμένη περίπτωση το πλήρωμα γίνεται ηθικά και συναισθηματικά! 

GC: Ποιές είναι οι φιλοδοξίες σου αναφορικά με το ραδιόφωνο για το μέλλον;

Ε.Σ.: Να μπω κάποια στιγμή σε ένα μεγαλύτερο ραδιοφωνικό σταθμό όπου θα αμείβομαι και χρηματικά αυτή τη φορά! Γενικότερα θέλω να κάνω εκπομπή σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό που να είναι στα fm έτσι ώστε να μπορώ να "κοντραριστώ" και τους άλλους παραγωγούς που βρίσκονται την ίδια ώρα στον αέρα!! Κάτι σαν radio wars χαχαχα!

GC: Σ’ευχαριστώ για τη συνέντευξη, Ευγενία. Σου εύχομαι η αγάπη σου για τη μουσική να μη σβήσει ποτέ και να έχεις την σταδιοδρομία στο ραδιόφωνο που επιθυμείς!

Ε.Σ.: Και εγώ σε ευχαριστώ πολύ Δανάη μου! Εύχομαι κάθε επιτυχία στο blog σου!! Τέλος θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή για τους αναγνώστες που θα διαβάσουν τη συνέντευξη μας " αγαπήστε το ραδιόφωνο και γενικότερα την μουσική" γιατί όπως λέω και στο τέλος κάθε εκπομπής "Το χαμόγελο και η μουσική πάνε πακέτο!! Ακούστε το!"

Την Ευγενία μπορείτε να την ακούτε στο spam radio κάθε Τρίτη από τις 16:30 - 18:00.

Κωστής Μαραβέγιας, Συναυλία στο Θέατρο Δάσους 07-09-2017

Αρχικά σκέφτηκα αυτή η ανάρτηση να έχει πιο "δημοσιογραφικό" ύφος και να κάνω μια περιγραφή της μοναδικής συναυλίας που έδωσε ο Κωστής Μαραβέγιας και η μπάντα του στο Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης. Τέτοια όμως άρθρα μπορείτε να βρείτε πολλά στο Ίντερνετ. Ανέκαθεν στο μπλογκ μου έγραφα με το πιο προσωπικό μου στυλ και τύπωνα και τις εντυπώσεις μου και το ίδιο θα κάνω και τώρα!

Για όσους έρχονται για πρώτη φορά στο μπλογκ μου να πω ότι τον Κωστή τον "γνώρισα" πρώτη φορά μέσα στο Voice. Ως τότε αγνοούσα παντελώς την ύπαρξή του και ούτε γνώριζα τραγούδια του. Από τα πρώτα επεισόδια μου έγινε συμπαθής χάρη στο λέγειν του, στις μουσικές του γνώσεις, στο χιούμορ του και στο πόσο ετοιμόλογος και άμεσος ήταν. Έτσι μου κινήθηκε και η περιέργεια και αναζήτησα στο YouTube τραγούδια του. Και αυτό ήταν: κόλλησα!

Έτσι λοιπόν λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση ότι θα έρθει στο τέλος της περιοδείας του στη Θεσσαλονίκη για συναυλία, αγόρασα τα πολυπόθητα εισιτήρια! 30 Ιουνίου ήταν! Και από τότε - για πρώτη φορά στη ζωή μου - λαχταρούσα "να φύγει το καλοκαίρι" (κατά το τραγούδι του) και να έρθει επιτέλους η εβδόμη Σεπτεμβρίου για να τον απολαύσω από κοντά!

Πάμε λοιπόν να δούμε αναλυτικά τι έγινε την περασμένη Πέμπτη...

Φτάσαμε στο Θέατρο Δάσους στις 7:30 και πιάσαμε μια καλή θέση στις κερκίδες μέχρι να ξεκινήσει η συναυλία. Σκοπός μου ήταν μετά την έναρξη να κατεβώ μπροστά στη σκηνή και να χορέψω. Λογάριαζα όμως χωρίς τον ξενοδόχο που λένε! Δεν γέμισαν μόνο όλες οι κερκίδες, κατέλαβαν και θεατές όλες τις σκάλες και ήταν αδύνατο να κατεβείς. 5000 κόσμο γέμισε το Θέατρο Δάσους σύμφωνα με εκτιμήσεις. Δεν το μετανιώνω όμως γιατί τράβηξα αρκετά βιντεάκια και ξαναζώ τη συναυλία μέσα από την οθόνη του υπολογιστή. Θα το μετάνιωνα αν ήξερα ότι θα έκανα καιρό να τον ξαναδώ. Όμως ανακοίνωσε ότι θα έχει κάποιες εμφανίσεις σε κάποιον χώρο στη Θεσσαλονίκη οπότε εκεί θα πάω αποκλειστικά για χορό. Δεν θα πιάσω καθόλου κινητό ή μηχανή στο χέρι! 

Ο Κωστής - που σέβεται το κοινό του - βγήκε στην ώρα του στη σκηνή. Η συναυλία ήταν να ξεκινήσει στις 9:00 και βγήκαν ακριβώς 9:15. Και κράτησε ως τις 11:45. Δυόμιση ώρες πάνω στη σκηνή ήταν αεικίνητος! Έπαιξε πιάνο, φαρφίζα (σαν αρμόνιο που είναι), ακορντεόν, τύμπανο, κιθάρα! Μας είπε ευφάνταστες ιστορίες, μας έκανε να γελάσουμε πολλάκις, μας συγκίνησε με τα πιο ερωτικά του κομμάτια, μας έκανε να χορέψουμε και να γίνουμε όλοι μια μεγάλη παρέα! Δεν γνωρίζω άλλον καλλιτέχνη που να ενώνει τόσο πολύ το κοινό του. Ακόμα και άτομα που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους και είναι διαφορετικής ηλικίας έχουν κοινό την αγάπη τους για τον Κωστή και μπορούν να συνυπάρξουν και να περάσουν καλά δίπλα δίπλα. Και πράγματι έβλεπες από όλες τις γκάμες των ηλικιών: από μικρά παιδάκια μέχρι μεγάλης ηλικίας ανθρώπους να γίνονται μια φωνή και να "ακουστούμε ως το λιμάνι" όπως είπε ο ίδιος κάποια στιγμή! ;)

Ο Άγγελος, ο Νίκος, ο Κρίτων, ο Τζιμ και ο Κωστής βγήκαν λοιπόν στη σκηνή με intro το Τρία Τέταρτα Αρχής και δυναμικά μετά με τον Φάρο:

Σε όλες τις συναυλίες οι τραγουδιστές αναφέρουν αυτούς που παίζουν τα όργανα αλλά η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν σου μένουν τα ονόματα. Ο Κωστής όμως αν τον παρακολουθείς έστω και λίγο είναι αδύνατο να μην σου μείνουν τα ονόματα των παιδιών. Για αυτόν είναι το ίδιο σημαντικό όπως και ο ίδιος. Έχει διαλέξει για την μπάντα του πράγματι πολύ άξιους και ικανούς μουσικούς που όλοι μας πλέον τους έχουμε μάθει και τους γνωρίζουμε! 

Συνέχεια είχε το πολύ αγαπημένο Welcome To Greece που το τραγουδούσα όλο το καλοκαίρι, σε παραλίες, σε θάλασσες κλπ κλπ! 

Ακολούθησε το τραγούδι που έχει γράψει ο Κωστής για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και στο οποίο είχε παίξει κιθάρα ο μοναδικός Manu Chao τον οποίο ευχαρίστησε για ακόμα μια φορά που άσκησε θετική επιρροή πάνω του. Parapatam λοιπόν με το ακορντεόν (πόσο το αγαπώ αυτό το όργανο!) στην αγκαλιά του:

Και μετά ήρθε η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα! Ήμουν βέβαιη ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το πει! Κι όμως το είπε και ήταν ανέλπιστο δωράκι για μένα γιατί το λατρεύω το συγκεκριμένο κομμάτι:

Tu Vuo Fa L'Americano

Περάσαμε σε ρομαντική διάθεση στη συνέχεια με τον Κωστή να κάθεται στο πιάνο και να τραγουδά Ας Είν'Καλά Το Γινάτι Σου διασκευάζοντας για ακόμα μια φορά Δημήτρη Χορν και Μάνο Χατζηδάκη:

Και πάλι σειρά είχε να ξεσηκωθούμε. Η εναλλαγή ρομαντικής διάθεσης και τρελού χορού ήταν χαρακτηριστική της συναυλίας...

Βάρκα Στο Γιαλό

Καραγκιόζης

Komasusu

Η Παρεξήγηση του Φάουστ

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι σε καλλιτέχνη και τον αναφέρω με το μικρό του όνομα. Όλους τους άλλους τους λέω πάντα με το επίθετο. Στην περίπτωση του Κωστή όμως δεν γίνεται λόγω έλλειψης σεβασμού αλλά γιατί σου εμπνέει αυτήν την οικειότητα και την αμεσότητα. Εξάλλου έχουμε λίγα χρόνια διαφορά και γεννήθηκε μια μέρα μόλις πριν από τον μεγάλο μου αδελφό με τον οποίο είναι και συνονόματος. Σκέφτομαι συχνά ότι θα μου άρεσε πολύ να κάναμε παρέα αν μέναμε στην ίδια πόλη. Δεν πειράζει όμως, υπάρχει έστω και αυτή η ελάχιστη επαφή μέσω διαδικτύου που είναι καλύτερο από το τίποτα!

Λιμάνι Η Καρδιά Σου

Μια από τις ωραιότερες στιγμές της συναυλίας ήταν όταν φωνάξαμε ΓΚΟΟΟΟΟΛ σε ένα φανταστικό ("διπλής") σουτ που έκανε ο Κωστής επί σκηνής:

Συγχωροδοπέταλα

Πάρε Χρώμα

Ο Κωστής δεν κάνει εκπτώσεις στις συναυλίες του είτε εμφανίζεται σε μεγάλη πόλη είτε σε μικρότερη με λιγότερο κοινό και αυτό φάνηκε και από τα διάφορα βίντεο που ανέβαιναν κατά καιρούς κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής του περιοδείας! Ίσα ίσα που έχει έναν "κορμό" η συναυλία του αλλά και την προσαρμόζει ανάλογα με το μέρος που είναι προσθέτοντας τραγούδια που ταιριάζουν στον τόπο και στο κοινό.

Το Καλοκαίρι Έφυγε

Όταν σκέφτηκα να κάνω αυτό το ποστ είχα πει ότι θα κάνω μερικά ποτ πουρί από τα τραγούδια που τράβηξα. Αλλά ειλικρινά δεν μου πήγε η καρδιά να τα κόψω. Ξέρω ότι είναι πολλά για να ανεβούν για αυτό λοιπόν δημοσιεύω την ανάρτηση και σε κάθε νέο βιντεάκι που ανεβαίνει θα επανέρχομαι με edit και θα το προσθέτω, αλλιώς θα μείνει για πάντα στα drafts. Στη βράση κολλάει το σίδερο.

Ζεστό Κρασί

Δε Σταματώ

Κυριακή Εκδρομή

Πες Μου Μια Λέξη

Στο Καλό!

Λόλα

Στην Καταιγίδα

Δε Ζητάω Πολλά

Πού Να Βρω Μια Να Σου Μοιάζει

Πριν το τραγούδι έχουμε έναν αυτοσχεδιασμό από τον Άγγελο Αγγελίδη στην κιθάρα και τον Κωστή να αυτοσχεδιάζει αρχικά στα αγγλικά και κατόπιν στα ιταλικά. Είπε και λίγο από Sapore Di Sale και μετά τραγούδησε το Πού Να Βρω Μια Να Σου Μοιάζει! Το αστείο είναι ότι εντόπισε στο κοινό μια κοπέλα που φορούσε ακριβώς τα ίδια ρούχα με αυτόν και την ανέβασε στη σκηνή! Μπορεί λοιπόν να μη βρήκε μια που να μοιάζει με αυτήν που θέλει αλλά βρήκε μια που να μοιάζει στον ίδιο! Χαχαχα! :)

Δύο Γυναίκες

Ανέβηκα Στην Πιπεριά

Φίλα Με Ακόμα

Πόσο μου άρεσε που συνέπεσε ο στίχος "το φεγγάρι να έχουμε στρώμα" με εμένα να τραβάω την πανσέληνο! :)

Όμορφη Πτώση

Παλιά ανάβανε αναπτήρες στις συναυλίες για να κάνουν ατμόσφαιρα στα ρομαντικά τραγούδια. Τώρα ανάβουμε τους φακούς από τα κινητά μας! Καλύτερα έτσι, δεν καίγονται και τα χέρια, χεχε! :)

Τρελό Από Χαρά

Δεν είναι δυνατόν να ακούσεις αυτό το τραγούδι και να μη σου φτιάξει η διάθεση. Πόσω μάλλον να το ακούσεις ζωντανά! Από την πρώτη νότα πετάγεσαι από τη θέση σου, δεν γίνεται αλλιώς!

Άσε Με Να Μπω

Τσαλαπατώ

Ο Κωστής το αφιέρωσε σε όλους όσους μένουν στο εξωτερικό και παρακολούθησαν τις συναυλίες του. Σίγουρα όσοι είναι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού νιώθουν διαφορετικά το εν λόγω τραγούδι. Έχω ζήσει για μήνες εκτός της χώρας μας και το καταλαβαίνω απολύτως!

Η συναυλία τελείωσε όπως ήταν αναμενόμενο όπως κλείνει και ο δίσκος "Κατάστρωμα" με τα Τρία Τέταρτα Ευχής:





Καλή αντάμωση τον χειμώνα! Και είπαμε: Στις καρδιές μας έχουμε πάντα καλοκαίρι! ;)

Επίσης υπόσχομαι ότι όταν ανεβούν όλα θα επανέλθω και με δεύτερη ανάρτηση η οποία θα είναι απλά ένα φωτορεπορτάζ. Με τις φωτογραφίες θα ασχοληθώ όταν τελειώσει η επεξεργασία και το ανέβασμα των βίντεο. :)

Κωστής Μαραβέγιας - Μίλα Μου Μόνο Μια Φορά (στίχοι)

Μόλις κυκλοφόρησε το νέο τραγούδι του Κωστή Μαραβέγια, μια ιδέα του οποίου είχαμε πάρει μέσα από τη διαφήμιση του τυριού Milner. Σας παραθέτω το βίντεο καθώς και τους στίχους τους οποίους μόλις έγραψα:

Στίχοι:

Κωστής Μαραβέγιας – Μίλα Μου Μόνο Μια Φορά

Δώσ’μου μια λέξη γι’αγκαλιά

Καν’την καρδιά μου σινεμά

Σαν το φιλί που δίνεις πρώτη σου φορά

Σαν ένα δώρο στα παιδιά

χωρίς καμία αφορμή

άσε τη λέξη από τα χείλη σου να βγει

Μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

πες μου μια λέξη μοναχά

μίλα μου μόνο μια φορά

η αγάπη να ακουστεί πιο δυνατά

Μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

πες μου μια λέξη μοναχά

μίλα μου μόνο μια φορά

η αγάπη να ακουστεί πιο δυνατά

Μίλα μου μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

Μίλα μου μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

Μίλα μου μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

Μίλα μου μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

Σαν αυγουστιάτικο πρωί

στην αμμουδιά μας τη χρυσή

η ευτυχία μας σε μια μικρή σκηνή

Με μια κιθάρα αγκαλιά

θα σου χαρίσω τη βουτιά

μεσ’το βυθό θα βρεις τον άλλο σου εαυτό

Μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

πες μου μια λέξη μοναχά

μίλα μου μόνο μια φορά

η αγάπη να ακουστεί πιο δυνατά

Μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

πες μου μια λέξη μοναχά

μίλα μου μόνο μια φορά

η αγάπη να ακουστεί πιο δυνατά

Μίλα μου μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

Μίλα μου μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

Μίλα μου μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

Μίλα μου μίλα μου μίλα μου μόνο μια φορά

Περιοδεία Κωστή Μαραβέγια - Καλοκαίρι 2017

Εδώ και καιρό περίμενα πως και πως να ανακοινωθεί η καλοκαιρινή περιοδεία του Κωστή Μαραβέγια! Είχαν ανακοινωθεί μόνο 2-3 μέρη, αλλά σήμερα το πρωί έβαλε ο ίδιος το πρόγραμμα των συναυλιών για την καλοκαιρινή του περιοδεία 2017.

Ορίστε λοιπόν οι ημερομηνίες και τα μέρη ανά μήνα:

Ιούνιος

• 11/06/2017 @ Πάτρα, Παλαιά Σφαγεία
• 23/06/2017 @ Αθήνα, Τεχνόπολη
• 25/06/2017 @ Νεμέα, Θέατρο αρχαίων Κλεωνών Νεμέας
• 29/06/2017 @ Ηράκλειο, Θέατρο Τεχνόπολις
• 30/06/2017 @ Χανιά, Θέατρο ανατολικής τάφρου 

Ιούλιος

• 05/07/2017 @ Έδεσσα, Αμφιθέατρο Γαβαλιώτισσας
• 09/07/2017 @ Λευκωσία,  Δημοτικό θέατρο Λακαταμιάς (Κύπρος)
• 10/07/2017 @ Λεμεσός, Δημοτικό κηποθέατρο Λεμεσού (Κύπρος)
• 14/07/2017 @ Ρόδος, Θέατρο μεσαιωνικής τάφρου
• 16/07/2017 @ Αρβανίτσα, Μουσικό φεστιβάλ δάσους
• 21/07/2017 @ Κέρκυρα, Παλαιό φρούριο Κέρκυρας
• 24/07/2017 @ Βόλος, Ανοιχτό δημοτικό θέατρο Βόλου
• 28/07/2017 @ Φολέγανδρος χώρα, 2ο Anemi Festival

Αύγουστος

• 06/08/2017 @ Ρέθυμνο, Κάστρο Fortezza
• 11/08/2017 @ Αρχαία Ολυμπία, Ανοιχτό θέατρο Φλόκα
• 13/08/2017 @ Πρέβεζα, Δημοτικό κηποθέατρο Πρέβεζας
• 16/08/2017 @ Ζάκυνθος, Υπαίθριο δημοτικό θέατρο
• 17/08/2017 @ Κεφαλλονιά, Δημοτικό στάδιο Αργοστολίου
• 21/08/2017 @ Μυτιλήνη, Κάστρο Μυτιλήνης

Σεπτέμβριος

• 04/09/2017 @ Λαμία, Φεστιβάλ Οιτής, Χώρα τόπος τεχνών
• 05/09/2017 @ Λάρισα, Κηποθέατρο Αλκαζάρ
• 07/09/2017 @ Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους

Στο Θέατρο Δάσους είχα πάει σε κάποια θεατρική παράσταση πριν πάρα πολλά χρόνια! Τις περισσότερες συναυλίες τις έχω παρακολουθήσει στο Θέατρο Γης. Χαίρομαι όμως που θα έρθει τον Σεπτέμβριο (το θεωρούσα αναμενόμενο καθώς οι περισσότεροι καλλιτέχνες συνήθως κλείνουν την περιοδεία τους στη Θεσσαλονίκη) καθώς είχα ένα άγχος μήπως έρθει στη μία βδομάδα που θα λείπω διακοπές. Ευτυχώς! :)

Ραντεβού λοιπόν την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους. Αχ πόσο καιρό έχω να πάω σε συναυλία! Και ειδικά από τότε που ανακάλυψα τον Μαραβέγια θέλω τόσο να τον δω live! :)

Clean Bandit - Rockabye ft. Sean Paul & Anne-Marie

Ωραία μουσική και από τα σπάνια χορευτικά τραγούδια που έχουν στίχους με νόημα!

Lyrics:

"Rockabye"
(feat. Anne-Marie & Sean Paul)

Call it love and devotion
Call it a mom's adoration
Foundation
A special bond of creation,
Ha

For all the single moms out there
Going through frustration
Clean Bandit, Sean-da-Paul, Anne-Marie
Sing, make them hear

She works the nights by the water
She's gone astray so far away
From my father's daughter
She just wants a life for her baby
All on her own, no one will come
She's got to save him

Daily struggle

She tells him, "Ooh, love, no one's ever gonna hurt you, love.
I'm gonna give you all of my love.
Nobody matters like you."

Stay out there, stay out there

She tells him, "Your life ain't gon' be nothing like my life.
You're gonna grow and have a good life.
I'm gonna do what I've got to do."

Stay out there, stay out there

So, rockabye baby, rockabye
I'm gonna rock you
Rockabye baby, don't you cry
Somebody's got you
Rockabye baby, rockabye
I'm gonna rock you
Rockabye baby, don't you cry
Rockabye, no

Rockabye-rocka-rocka-rocka-bye
Rockabye, yeah, oh, oh
Rockabye-rocka-rocka-rocka-bye

Single mama, you doing out there
Facing the hard life without no fear, yeah
Just so you know that you really care
'Cause any obstacle come you're well prepared,
Oh, no
No, mama, you never shed tear
'Cause you have to shed things year after year
And you give the youth love beyond compare, yeah
You find his school fee and the bus fare, yeah

Mmm, Marie, the pops' disappear
In the round back can't find him nowhere
Steadily you work flow, everything you know
Say you nah stop no time – no time for your jear

Now she got a six-year-old
Trying to keep him warm
Trying to keep out the cold
When he looks in her eyes
He don't know he is safe

When she says, "Ooh, love, no one's ever gonna hurt you, love.
I'm gonna give you all of my love.
Nobody matters like you."

So, rockabye baby, rockabye
I'm gonna rock you
Rockabye baby, don't you cry
Somebody's got you
Rockabye baby, rockabye
I'm gonna rock you
Rockabye baby, don't you cry

Oh-badda-bang-bang-bang, alright then

Rockabye, no

Rockabye-rocka-rocka-rocka-bye
Rockabye, yeah, oh, oh
Rockabye-rocka-rocka-rocka-bye

Rockabye, don't bother cry
Lift up your head, lift it up to the sky
Rockabye, don't bother cry
Angels surround you, just dry your eye

Now she got a six-year-old
Trying to keep him warm
Trying to keep out the cold
When he looks in her eyes
He don't know he is safe when she says...

She tells him, "Ooh, love, no one's ever gonna hurt you, love.
I'm gonna give you all of my love.
Nobody matters like you."

Stay out there, stay out there

She tells him, "Your life ain't gonna be nothing like my life. Stay.
You're gonna grow and have a good life.
I'm gonna do what I've got to do."

So, rockabye baby, rockabye
Rockabye-rocka-rocka-rocka-bye
I'm gonna rock you
Rockabye baby, don't you cry
Rockabye-rocka-rocka-rocka-bye
Somebody's got you
Rockabye baby, rockabye
Rockabye-rocka-rocka-rocka-bye
I'm gonna rock you
Rockabye baby, don't you cry
Oh-badda-bang-bang-bang, alright then
Rockabye

Rockabye, don't bother cry
Lift up your head, lift it up to the sky. Rockabye
Rockabye, don't bother cry, yeah
Angels surround you, just dry your eye, yeah

Rockabye, don't bother cry, no
Lift up your head, lift it up to the sky, oh
Rockabye, don't bother cry
Angels surround you, just dry your eye

Άνοιγμα καρδιάς...

Στο μπλογκ μου, από τότε που το άνοιξα, έδινα περισσότερο βάση στην καταγραφή των ταξιδιών μας, στον σχολιασμό σειρών ή ταινιών ή στην ανάρτηση τραγουδιών, σε πράγματα δηλαδή που με ενδιαφέρουν.

Σπανίως έκανα και πιο προσωπικές αναρτήσεις. Από τότε όμως που το Google ένωσε τα blogs με τα πραγματικά προφίλ και η ανωνυμία λίγο ως πολύ χάθηκε νιώθω ότι άθελα ή ηθελημένα αυτολογοκρίνομαι. Κατά καιρούς έχω αρχίσει να γράφω κάποια ποστ αλλά στη σκέψη ότι μπορεί να τα διαβάσουν άτομα που με ξέρουν in real life που λέμε, με έκανε να τα σβήσω και να μην τα δημοσιεύσω ποτέ.

Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω μια ανάρτηση, προσωπική μεν αλλά ίσως λίγο πιο ήπια από αυτή που αρχικά σκεφτόμουν.

Διαβάζω συχνά από άλλες μπλόγκερς για την στενή σχέση που έχουν με τη μητέρα τους και δεν μπορώ να αρνηθώ ότι νιώθω μια μικρή ζήλια. Από την ώρα που έγινα και εγώ μητέρα έχω αντιληφθεί πολλά πράγματα που μικρότερη τα θεωρούσα δεδομένα και πίστευα ότι όλες οι οικογένειες είναι όπως και η δική μου. Η μητέρα μου από μικρή ήταν εργασιομανής και εξακολουθεί να είναι. Χωρίς υπερβολή δεν έχω ούτε μία ανάμνηση από την παιδική μου ηλικία που η μητέρα μου να έπαιξε μαζί μου! Ούτε μία! 

Ομοίως και η γιαγιά μου (η μαμά της μαμάς μου) ήταν κοινωνική με τις παρέες της και ποτέ δεν βίωσα την εικόνα της γιαγιάς όπως την περιγράφουν πολλοί. Ποτέ δεν μου διάβασε παραμύθια, ποτέ δεν μου είπε ιστορίες. Όσο για τους γονείς του μπαμπά μου ήταν λίγο πιο αυστηροί και απόμακροι και δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις μαζί τους.  

Από μικρή αγαπούσα πολύ τα παιδιά. Θα με δείτε σε φωτογραφίες σε ηλικία τέλη δημοτικού και στο γυμνάσιο να είμαι όλο αγκαλιά με μωρά όταν βρισκόμουν σε σπίτι που είχε βρέφη! 

Επομένως όταν έκανα το δικό μου παιδί ήρθε η απόλυτη ευτυχία! Μπορεί σε πολλούς αυτό που θα πω να φανεί υπερβολικό αλλά αυτός είναι ο ρόλος που υποσυνείδητα αναζητούσα σε όλη μου τη ζωή! Ποτέ δεν ένιωσα να έχω επαγγελματικές φιλοδοξίες, να ξεκινήσω από κάπου και να ανέλθω επαγγελματικά. Προς θεού, δεν κατηγορώ ούτε κατακρίνω όσους έχουν τέτοιες φιλοδοξίες, καθένας κάνει τις επιλογές του.  Εγώ αυτό που ήθελα πάντα πραγματικά είναι να είμαι 100% εκεί για το παιδί μου! Και το χαίρομαι και το απολαμβάνω στο ακέραιο!

Κάθε φορά που κάποιος συναντάει για πρώτη φορά τη μικρή απορεί "πάντα τόσο ήσυχη είναι;" Και η απάντηση είναι πάντα θετική. Είναι ήρεμη γιατί είναι γεμάτη από αγάπη. Παίζουμε μαζί, της μαθαίνω πολλά πράγματα αλλά είναι και ανεξάρτητη. Ξέρει ότι όταν θα έχω κάποια δουλειά να κάνω θα απασχοληθεί μόνη της με κάτι άλλο (ζωγραφική, παιχνίδια, ή κάποιο επεισόδιο από την Ντόρα ή το κλαμπ του Μίκυ).

Η μητέρα μου φυσικά και δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό. Η μέρα μου είναι μονίμως γεμάτη με δουλειές του σπιτιού. Το πρωί την πηγαίνω στο νηπιαγωγείο και μέχρι να γίνει 1:00 για να πάω να την πάρω δεν καταλαβαίνω πότε πέρασε η ώρα! 

Λυπάμαι που και εκείνη με τη σειρά της δεν θα βιώσει από τη μαμά μου την εικόνα της κλασσικής γιαγιάς. Χαίρομαι όμως που έχει εμένα και είμαστε κολλητούλες και περνάμε τόσο όμορφα παρέα!

Δεν ξέρω που ήθελα να καταλήξω με αυτήν εδώ την ανάρτηση, ένιωθα όμως εδώ και καιρό την ανάγκη να την κάνω!

Σας ευχαριστώ αν μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε αυτό εδώ το ποστ! Καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα! :)

Πάσχα 2017, Θεσσαλονίκη - Χηνίτσα

Φέτος το Πάσχα θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Η μικρή μεγάλωσε αρκετά και ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο θα ήταν πια πιο εύκολο. Ήδη από έναν μήνα πριν σκεφτόμασταν προορισμούς. Πού να περνούσαμε το Πάσχα; Κάπου εντός Ελλάδας φυσικά που όμως να έχει ιδιαίτερους πασχαλινούς εορτασμούς! Θα ήθελα πολύ να πηγαίναμε στην Κέρκυρα αλλά όλοι μας απέτρεπαν και εμείς από μόνοι μας το σκεφτόμασταν ότι θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο με τόσο μικρό παιδί και τόσο πολύ κόσμο που μαζεύει το νησί κατά τη διάρκεια του Πάσχα. Πολύ στριμωξίδι και θα πρέπει να στηθείς ώρες πριν για να πιάσεις καλές θέσεις να δεις το ρήξιμο των κανατιών. Ίσως όταν μεγαλώσει αρκετά...

Έτσι λοιπόν το ψάχναμε πολύ καιρό. Ώσπου έρχεται μια μέρα ο Γιάννης και μου ανακοινώνει "το βρήκα, θα πάμε στη Χηνίτσα"!

"Θα πάμε πού;" λέω εγώ γουρλώνοντας τα μάτια καθώς πρώτη φορά άκουγα αυτήν την ονομασία! "Πού είναι αυτό;"

Και μου δείχνει στο χάρτη! OMG! Λίγο μακριά δεν πέφτει;

Γενικώς όταν βγαίνουμε από τη Θεσσαλονίκη και βλέπω πινακίδα "ΑΘΗΝΑ" με πιάνει ένα κατιτίς! Ο μόνιμος φόβος μου ήταν μη χάσουμε καμιά έξοδο και βρεθούμε στην Αθήνα! Αλλά να πάμε ακόμα πιο μακριά από την Αθήνα;

Τέλος πάντων, όταν μου είπε ότι θα επισκεφθούμε και δύο νησιά, τις Σπέτσες και την Ύδρα, δεν το σκέφτηκα παραπάνω. Θα ήταν και η πρώτη φορά που θα έμπαινε και η μικρή σε πλοίο και θα το χαιρόταν πολύ! Και εγώ δεν έχω πάει ποτέ κατά εκεί.

Άρα η απόφαση πάρθηκε! 

Ξεκινήσαμε την Πέμπτη το πρωί στις 8:30 ακριβώς και φτάσαμε στον προορισμό μας στις 8:00 το βράδυ, έχοντας κάνει και τέσσερις στάσεις.

Για όσους δεν γνωρίζουν την περιοχή σας βάζω και μια φωτογραφία του χάρτη για να προσανατολιστείτε. Η Χηνίτσα είναι ακριβώς δίπλα στο Πόρτο Χέλι (όπου πήγαμε για τον επιτάφιο και την Ανάσταση, αλλά όλα αυτά σε προσεχή ποστ...)

Αυτή εδώ η ανάρτηση είναι λοιπόν εισαγωγική και θα παρουσιάσω σε λίγες φωτογραφίες αυτά που άξιζαν από την σχεδόν 12ωρη διαδρομή μας ως τον προορισμό μας, τη Χηνίτσα!

(Ήθελα να κάνω και ένα βιντεάκι αλλά ο χρόνος είναι περιορισμένος και επιφυλάσσομαι για ένα edit στο μέλλον!)

Το πρώτο αξιόλογο πράγμα που είδαμε από το αυτοκίνητο ήταν ο χιονισμένος Όλυμπος:

Στη συνέχεια περάσαμε από τα νέα τούνελ που παρακάμπτουν την κοιλάδα των Τεμπών και ήταν υπέροχα! (για αυτά έχω τραβήξει και ωραίο βίντεο στην επιστροφή, θα το βάλω στην τελευταία ανάρτηση όμως)

Κάπου κοντά στην Αθήνα είδαμε και ένα ελικόπτερο:

Και κάπου παρακάτω κάναμε στάση στον Ισθμό της Κορίνθου για να βγάλουμε φωτογραφίες! Ευτυχώς ο Γιάννης το είχε ψάξει και βρήκε έναν παράδρομο όπου πηγαίνει και το ΚΤΕΛ και έχει και κάτι Goody's και ρώτησα εκεί και που είπε μια κοπέλα ότι ακριβώς απέναντι είναι η γέφυρα και μπορείς να βγάλεις φωτογραφίες. Γιατί αλλιώς αν είσαι στον αυτοκινητόδρομο τον περνάς τον Ισθμό χωρίς να το πάρεις καν χαμπάρι!

Αυτά ήταν λοιπόν όσα είδαμε στη διαδρομή και ήταν άξια αναφοράς. Την Μεγάλη Παρασκευή πήγαμε ημερίσια εκδρομή στις Σπέτσες στις οποίες θα είναι αφιερωμένη και η επόμενη ανάρτηση! Μείνετε συντονισμένοι! ;)


Update

ΥΓ. Ξέχασα να αναφέρω το συνολικό πόσο που πληρώσαμε σε όλα τα διόδια, το οποίο και είχα κάνει screenshot από το calculator ακριβώς για να το βάλω σε αυτό το ποστ! Ίδου λοιπόν το σύνολο: 37,35 για τα πας και άλλα τόσα για να γυρίσεις, δηλαδή 74,70 ευρώ στο σύνολο!