Από τότε που διάβασα για την θεατρική παράσταση "Ο Ιππότης Του Χιονιού" από το blog της Kid's Cloud ήθελα να πάω την μικρή. Τότε ήταν ακόμα Μάρτιος και ήταν 2 χρονών και 4 μηνών, αρκετά μικρούλα και δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να παρακολουθήσει.
Τώρα όμως που έσβησε στην τούρτα και τα τρία της κεράκια έχει μεγάλη διαφορά σε σχέση με 8 μήνες πριν και το πήρα απόφαση να την πάω! Το λέγαμε καιρό μέχρι να έρθει η μέρα να πάμε και ανυπομονούσε!
Έτσι λοιπόν το Σάββατο αν και δούλευα το πρωί και ήμουν κουρασμένη, γύρισα στο σπίτι, φάγαμε και ίσα ίσα προλάβαμε να ντυθούμε και να φύγουμε για να πάμε στο θέατρο. Η παράσταση άρχιζε στις 5:00 το απόγευμα, πράγμα που σημαίνει ότι έπρεπε να φύγουμε στις 3:30 από το σπίτι γιατί το παρκάρισμα στη γειτονιά του θεάτρου Κολοσσαίον δεν είναι και η πιο εύκολη υπόθεση! Μπορεί να γυρνάς από μισή ως και μία ώρα για να βρεις, αν και εγώ γενικώς είμαι τυχερή στο θέμα αυτό, πότε δεν ξέρεις...
Τελικά αναχωρήσαμε στις 4:00 και ευτυχώς μετά από 2-3 γύρους βρήκα να παρκάρω. Είδαμε τα πεσμένα από τα δέντρα κίτρινα φύλλα, μιλήσαμε για το φθινόπωρο, έμαθε ότι τα δέντρα που ρίχνουν τα φύλλα λέγονται φυλλοβόλα ενώ τα άλλα που τα κρατάνε όπως το έλατο τα λέμε αειθαλή, είδαμε τις γατούλες που την αράζουν σε μια αλάνα και τις χάρηκε πολύ, συναντήσαμε τον ανθοπώλη που με ξέρει από μικρό κοριτσάκι στην είσοδο του ανθοπωλείου του και της χάρισε ένα μικρό ροζ κουκλάκι κουνελάκι και χάρηκε πολύ! Και με αυτά και με εκείνα φτάσαμε επιτέλους στο θέατρο!
Πήραμε ποπ κορν μέχρι να αρχίσει η θεατρική παράσταση και ενθουσιάστηκε! Όταν άνοιξε η αίθουσα μπήκαμε μέσα, κάθισε σε μια θέση δίπλα στο διάδρομο (τα εισιτήρια δεν ήταν αριθμημένα, ο καθένας καθόταν όπου ήθελε ή προλάβαινε).
Η παράσταση είχε ζωντανή μουσική με ορχήστρα και μαέστρο. Στην αρχή βγήκαν οι μουσικοί κάτω από τη σκηνή και έπαιξαν ένα μουσικό κομμάτι. Μετά άνοιξε η κουρτίνα και φάνηκαν μεγάλες και μικρές νιφάδες χιονιού με προβολέα. Τα σκηνικά ήταν πολύ εντυπωσιακά! Μεγάλα δέντρα που μας έδιναν να καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα δάσος.
Χάρηκα πολύ που έμαθε για τα κουδουνάκια που ακούγονται πριν την έναρξη της παράστασης, αρχικά ένα, μετά δύο και όταν ακουστούν τα τρία κουδουνάκια σημαίνει ότι η παράσταση πρόκειται να ξεκινήσει! Ακόμα και τώρα, δύο μέρες μετά, το λέει από μόνη της!
Αρχικά η μικρή καθόταν στη θέση της, αλλά όταν άρχισε η παράσταση έσκυψα για να δω από το ύψος της αν έβλεπε στη δεξιά πλευρά της σκηνής και διαπίστωσα ότι ήταν χαμηλά και την πήρα αγκαλιά για να βλέπει καλύτερα. Μέσα στην αγκαλίτσα μου της εξηγούσα και κατά διαστήματα τι έβλεπε γιατί όλο το θεατρικό ήταν σε όπερα και λογικό ήταν να μην τα καταλαβαίνει όλα (εδώ εγώ δεν μπορούσα να διακρίνω όλα τα λόγια!)
Στη συνέχεια βρήκαν στη σκηνή οι έξι πριγκίπισσες που χαζοπαίζανε και ήρθε η μητέρα τους η βασίλισσα και τις μάλωσε. Τότε ήρθε μια χιονοθύελλα και τις πήρε μακριά και η βασίλισσα ένιωσε άσχημα που τις μάλωσε. Τότε εμφανίστηκε ένας πρίγκιπας που ήταν ο γιος της και άρχισε να ψάχνει τις αδελφές του μέσα στο δάσος.
Τελικά τις βρήκε και νίκησε και τον κακό μάγο που τις κρατούσε παρά τη θέλησή τους! Ανακάλυψαν ότι ο νεαρός πρίγκιπας ήταν αδελφός τους και γυρίσαν όλοι στη μητέρα τους, τη βασίλισσα, και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
Τα κοστούμια ήταν εξίσου εντυπωσιακά με το σκηνικό! Πολύ όμορφα όλα και προσεγμένα!
Ένας ακόμα λόγος που επέλεξα τη συγκεκριμένη παράσταση ήταν και η διάρκειά της: μία ώρα μόνο που για πρώτη παράσταση ήταν ιδανική, δεν κούρασε!
Το τελευταίο πράγμα που μάθαμε είναι πως όταν τελειώνει η παράσταση οι ήρωες στη σκηνή κάνουν την υπόκλιση και εμείς τους χειροκροτάμε! Το καλύτερό μας να κάνουμε παλαμάκια χεχε! :)
Την επόμενη εβδομάδα θα πάμε στον Μαγικό Κόσμο της Παραμυθούπολης! Πιστεύω ότι θα της αρέσει ακόμα περισσότερο γιατί χαρακτήρες όπως ο Πήτερ Παν, ο Πινόκιο, η Σταχτοπούτα κλπ τους γνωρίζει και θα της είναι πιο οικείο το θέμα! Ανυπομονώ!
