Saturday, 31 May 2008

Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καπνίσματος - Θεσσαλονίκη



Όπως ανέφερα στο προηγούμενό μου post σήμερα ήταν η Παγκόσμια Ημέρα κατά του καπνίσματος. Στην πλατεία Αριστοτέλους είχε στηθεί το περίπτερο που βλέπετε (ένα και όχι έξι όπως αναφέρονταν στα sites στα οποία παρέπεμπτα) και κοπέλες μοίραζαν ένα ενημερωτικό φυλλάδιο. Κάνοντας βόλτα στην Τσιμισκή είδαμε και ένα δεύτερο περίπτερο στην αρχή της Ικτίνου, οπότε υποθέτω πως τα έξι περίπτερα που αναφέρονταν ήταν σκορπισμένα σε διάφορα μέρη του κέντρου της Θεσσαλονίκης.

Δυστυχώς δεν έχω scanner για να βάλω το φυλλάδιο σαν εικόνα στο blog. Μεταφέρω τις σημαντικότερες πληροφορίες γραπτώς...

  • Το κάπνισμα ευθύνεται για το 30% του συνόλου των θανάτων από καρκίνο.
  • Κάθε χρόνο 600 Έλληνες πεθαίνουν από το παθητικό κάπνισμα.
  • Οι ενεργοί καπνιστές παρουσιάζουν την τέταρτη υψηλότερη θνησιμότητα σε σχέση με τις άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, ενώ έχουμε το υψηλότερο ποσοστό καπνιστών: 36,7%.
  • Ο μέσος όρος έναρξης του καπνίσματος είναι τα 15 χρόνια. Και σ'αυτό έχουμε τα πρωτεία.
Από 1/1/2010 το κάπνισμα θα απαγορεύεται:

Σε όλους τους κλειστούς και στεγασμένους, δημόσιους και ιδιωτικούς επαγγελματικούς χώρους, εστιατόρια, κυλικεία, καφετέριες, κέντρα διασκέδασης και άλλα καταστήματα παρασκευής, αποθήκευσης, συντήρησης και εμπορίας τροφίμων ή άλλων σκευασμάτων.

Επιπλέον, θα απαγορεύεται στα φαρμακεία, τα νοσοκομεία και άλλους σχετικούς χώρους με τη Δημόσια Υγεία και τις υπηρεσίες αυτής καθώς και σε πάσης φύσεως χώρους αναμονής, σε αεροδρόμια, λιμάνια, σταθμούς Μετρό, ΗΣΑΠ, ΟΑΣΑ και Προαστιακό, στα ταξί και στα αγοραία.

Το κάπνισμα θα επιτρέπεται:

Στους εξωτερικούς χώρους των προαναφερθέντων σημείων καθώς και σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους πλήρως διαχωρισμένους από την υπόλοιπη αίθουσα, που να μην υπερβαίνουν το 20% του συνόλου των καθισμάτων και έκτασης λιγότερης των 60 τ.μ.


Με τον νόμο αυτό προστατεύουμε τη δημόσια υγεία:
  • Απαγορεύουμε την πώληση προϊόντων καπνού σε ανηλίκους.
  • Διακόπτουμε τη λειτουργία μηχανημάτων αυτόματης πώλησης τσιγάρων.
  • Ενισχύουμε τα αντικαπνιστικά ιατρεία του Ε.Σ.Υ.
Εφαρμόζουμε τη νομοθεσία: δημιουργούμε Ειδική Υπηρεσία για την προστασία των ανηλίκων από τον καπνό, ενισχύουμε το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας, για την κατασταλτική εφαρμογή του νόμου και επιβάλλουμε αυστηρά πρόστιμα στους παραβάτες του νόμου.

Ενημερώνουμε τους πολίτες: υλοποιούμε την εθνική εκστρατεία ενημέρωσης για την εφαρμογή του νόμου, θεσμοθετούμε τα προγράμματα αγωγής υγείας για παιδιά και νέους και εφαρμόζουμε πρόγραμμα τηλε-συμβουλευτικής (quit - line) για τη διακοπή του καπνίσματος.

Αναπνέουμε ελεύθερα.
Είναι δικαίωμά μας.


31 Μαΐου: Παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος


Σήμερα, 31 Μαΐου, είναι η παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος, που όπως αναφέρεται στην Wikipedia καθιερώθηκε το 1987. Σε αρκετές πόλεις θα γίνουν κάποιες εκδηλώσεις με αφορμή την μέρα αυτή και την ευαισθητοποίηση του κοινού ενάντια στις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος, τόσο για τους καπνιστές, όσο και για το περιβάλλον τους.

Συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη έμαθα πως έχουν στηθεί σχετικά περίπτερα στην πλατεία Αριστοτέλους, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα λόγω διαφόρων υποχρεώσεων να κατέβω σήμερα στο κέντρο για να δω και από κοντά την καλή αυτή κίνηση του δήμου.

Αντιγράφω απόσπασμα από το site της Ναυτεμπορικής σχετικά με τα περίπτερα αυτά:

Αντικαπνιστικό πάρκο

Την πλατεία Αριστοτέλους και το αντικαπνιστικό πάρκο μπορούν να επισκεφτούν οι Θεσσαλονικείς, στο πλαίσιο αντικαπνιστικής εκδήλωσης που διοργανώνει ο δήμος Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Ελληνική Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών Ιατρικής (helmsic), με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του καπνίσματος. Στο αντικαπνιστικό πάρκο, θα λειτουργούν έξι ενημερωτικά περίπτερα, όπου θα διανέμονται έντυπα με μηνύματα κατά του καπνίσματος από φοιτητές της Ιατρικής Σχολής.

Επίσης, θα γίνεται δωρεάν σπιρομέτρηση και οξυμετρία στους καπνιστές με τη συνεργασία της Εταιρείας Μελέτης Πνευμονοπαθειών και Επαγγελματικών Παθήσεων Θώρακος και της Αντικαπνιστικής Εταιρείας Β. Ελλάδος.

Δείτε επίσης και την είδηση μέσα από το site της ΕΡΤ3.

Πιστεύω πως είναι μια πολύ καλή κίνηση του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ελπίζω αύριο να καταφέρω να βρεθώ στο κέντρο και να σας μεταφέρω το όλο κλίμα. Αν όχι, όσοι βρίσκεστε στην πόλη και μπορείτε πιστεύω πως θα ήταν καλό να περάσετε να δείτε από κοντά τα περίπτερα και να ενημερωθείτε!

Ας ευχηθούμε η εκδήλωση αυτή να βοηθήσει στην μείωση των καπνιστών και στην συνειδητοποίηση εκ μέρους τους της επιτακτικής αναγκαιότητας να ισχύσει ο αντικαπνιστικός νόμος επιτέλους και στην Ελλάδα. Για περισσότερες πληροφορίες για τον αντικαπνιστικό νόμο και για το τι επικρατεί αυτήν τη στιγμή στις άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σας παραπέμπω στo blogs της ~~a~~ και του Γκρινιάρη που έχουν κάνει και οι 2 εκπληκτικά και αναλυτικά posts πάνω στο θέμα αυτό!

Thursday, 29 May 2008

Ώρα να λάμψει η αλήθεια!

Για να μην σας κρατάω άλλο σε αγωνία, δίνω την σωστή απάντηση στο παιχνίδι του προηγούμενου post.

Η σωστή απάντηση είναι η #1 που κανείς σας δεν ψήφισε! :P

Χαχαχα, φυσικά αστειεύομαι! Ποτέ δεν τα είχα καλά με τα γυμναστήρια. Δύο φορές επιχείρησα στη ζωή μου να πάω και τις δύο κράτησε η προσπάθεια αυτή μόνο για έναν μήνα. Θεωρώ ότι στα γυμναστήρια επικρατούν πολύ οι "κλίκες". Συνήθως αυτοί που πάνε είναι φανατικοί με την γυμναστική, και δεν το μπορώ αυτό!

Απάντηση #2: Λάθος. Το όνομα μου δεν το πήρα από γονείς των γονιών μου. Ως τρίτη στη σειρά, οι γονείς μου κατάφεραν να βγάλουν το απωθημένο τους και να μου δώσουν αρχαίο ελληνικό όνομα που τόσο ήθελαν.

Απάντηση #3: Και ναι είναι η σωστή! Δεν έχω πιεί καφέ ποτέ μου. Όπως δεν αντέχω την μυρωδιά του τσιγάρου, έτσι δεν μπορώ και την μυρωδιά του καφέ, ανεξαιρέτως είδους. Συγχαρητήρια σε όσους βρήκαν την σωστή απάντηση! Είμαι όμως λάτρης της σοκολάτας, ζεστής ή κρύας! :)

Απάντηση #4: Η αλήθεια είναι πως όντας δίπλα στην Χαλκιδική δεν έχω πάει σε πολλά νησιά και το θέλω πάρα πολύ στο εξής να επισκεφτώ όσο το δυνατόν περισσότερα. Στα μόνα νησιά που έχω πάει είναι η Κρήτη (λόγω καταγωγής της μαμάς - NdN την πάτησες!), η Κέρκυρα ένα Πάσχα όταν ήμουν μικρή, επίσης πριν λίγα χρόνια ένα Πάσχα στην Θάσο, δύο φορές στην Μύκονο ως φοιτήτρια με το πανεπιστήμιο και πέρσι που πήγα και στην Σαντορίνη που ήταν ένα όνειρο ετών που πραγματοποιήθηκε!

Περιμένω να δω προτάσεις και από τους υπόλοιπους που έχω προσκαλέσει και από όποιον άλλο ακόμα θέλει φυσικά!

Μου άρεσε αυτό το παιχνίδι! :)

Tuesday, 27 May 2008

Αλήθεια ή ψέμματα;

Η Σοφία με προσκάλεσε να παίξω στο καινούριο παιχνίδι που κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες στα blogs. Πρέπει να γράψεις 4 προτάσεις για σένα, από τις οποίες η μία μόνο να είναι αληθινή. Δυσκολεύτηκα αρκετά να βρω προτάσεις που να μην ισχύουν για το άτομό μου, αλλά να μοιάζουν αληθινές (για να σας δυσκολέψω και λίγο, αμ πως!), καθώς δύσκολα λέω ψέμματα. Τέλος πάντων, κατέληξα στις παρακάτω:

01. Πηγαίνω στο γυμναστήριο δύο φορές την εβδομάδα.

02. Το όνομά μου το πήρα από την γιαγιά μου (την μαμά της μαμάς μου) γιατί τα 2 μου αδέλφια πήραν τα ονόματά τους από τους γονείς του μπαμπά μου.

03. Δεν έχω πιει κανένα είδος καφέ ποτέ στην ζωή μου.

04. Κατά τις καλοκαιρινές μου διακοπές έχω ταξιδέψει στα περισσότερα νησιά της χώρας μας, που είναι εκπληκτικής ομορφιάς. Ένα από αυτά που δεν έχω επισκεφτεί και θέλω πολύ να πάω είναι η Κρήτη.

Για να δούμε... μπορείτε να εντοπίσετε τι είναι αλήθεια και τι όχι; :)


Edit: Ξέχασα να προσκαλέσω και εγώ με την σειρά μου μερικούς φίλους να συμμετάσχουν σ'αυτό το παιχνίδι! Καλώ λοιπόν τον Γκρινιάρη, την Σοφία, τον Στάθη, τον Χρήστο, την ~~a~~, την Μαρία και τον Νικόλα.

Monday, 26 May 2008

Η θερμοκρασία σήμερα...

... άγγιξε τους 39 βαθμούς!

Και ΟΚ, μπορεί το αυτοκίνητο να ήταν για 2 ώρες στον ήλιο όταν μπήκα μέσα, αλλά αφού το κίνησα το θερμόμετρο έδειξε 37 βαθμούς και μετά 36, πράγμα που δεν είναι και λίγο. Ως τα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας ήμασταν με τα μπουφανάκια και τώρα ο καιρός απαιτεί σόρτς και κοντομάνικα! Δεν παραπονούμαι, ούτε διαμαρτύρομαι, μου αρέσει πολύ το καλοκαίρι! Απλά η αλλαγή στον καιρό μου ήρθε κάπως απότομα. Ειδικά σήμερα έβραζε η πόλη. Ο ζεστός αέρας και κάποια σύννεφα που μαζεύτηκαν το απογευματάκι δημιουργούσαν μια "κουφόβραση"!

Χθες το βράδυ δε, δεν μπορούσα να κοιμηθώ από την ζέστη. Σήμερα μάλλον θα βάλω ανεμιστήρα!

Και πάλι Καλό Καλοκαίρι σε όλους! :)

Sunday, 25 May 2008

Πάνω στην τρέλα μου...

... σήμερα έκανα την πρώτη βουτιά στην θάλασσα!

Κάπως έτσι, χεχε!

Δεν θυμάμαι ποτέ να έχω κάνει τόσο νωρίς μπάνιο, συνήθως το πρώτο μπάνιο το κάνω μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουνίου!

Αν και στην αμμουδιά είχε αρκετή ζέστη (γύρω στους 30-32 βαθμούς) η θάλασσα ήταν δροσερή και δεν κολυμπήσαμε πολύ, αλλά και μόνο που βουτήξαμε τονωθήκαμε και ανανεωθήκαμε!

Άντε ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!! :)

Thursday, 22 May 2008

s1NgLEs 3 - S04E11 - Νέες Αρχές

Το χθεσινό επεισόδιο των s1ngles το είδα σήμερα το πρωί (λόγω του χθεσινού ποδοσφαιρικού αγώνα) και μου άρεσε πάρα πολύ, ειδικά το τέλος του!

Είχαμε δει στο τέλος του προηγούμενου επεισοδίου πως ο Τζάμπα επιστρέφει. Στο τέλος του χθεσινού επεισοδίου ο Τζάμπα, κατά κόσμον Πάνος Μουζουράκης, ο οποίος όπως πολλοί να γνωρίζετε είναι και μουσικός και τραγουδιστής, ερμηνεύει ένα τραγούδι που έγραψε για τις ανάγκες της σειράς. Πιστεύω πως έχει εκπληκτική φωνή και πως το τραγούδι είναι πολύ ωραίο. Σε κάνει να χαμογελάς και να έχεις ένα αισιόδοξο feeling. Ο τίτλος του είναι "Δώσε σημασία" και είναι ίσως να συμπεριληφθεί στο προσωπικό του δίσκο ή σε κάποιο soundtrack της σειράς, αν κυκλοφορήσει κάτι τέτοιο κάποια στιγμή (πολύ θα μου άρεσε, καθώς τα τραγούδια που έχουν ακουστεί κατά καιρούς στην σειρά είναι όλα ένα και ένα!)



Κάθησα και έγραψα τους στίχους οι οποίοι είναι - όπως και η μουσική - πολύ δυνατοί και ωραίοι. Σας τους αφιερώνω.

Πάνος Μουζουράκης aka Τζάμπα - Δώσε Σημασία

Στίχοι:

Σαν άνεμος στους δρόμους τριγυρνώ
Ποτέ δεν σκέφτηκα να σταματήσω
Τι αρώματα μαζί μου κουβαλώ
Κι αν άξιζε να κάτσω να μυρίσω

Αν έστω είχα κάτι να μου πω
Τότε γιατί φοβόμουν να μιλήσω
Και αν αυτό το κάτι θα το βρω
Μπροστά μου μοναχά όταν λυγίσω

Δώσε σημασία και ίσως να δεις
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα που αξίζει να ζεις

Μη δίνεις σημασία είπα εγώ
Σ'ανθρώπους που το χέρι μου απλώσαν
Δεν πίστευα πως θα τους χρειαστώ
Ποτέ δεν είδα πως με ξελασπώσαν

Τα βήματά μου πέφταν στο κενό
Φόρτωνα τους φόβους μου στην πλάκα
Χιλιάδες τρύπες μέσα στο νερό
Τζάμπα ζούσα την ζωή μου τζάμπα

Μέχρι που ένας φίλος μου είπε...

"Δώσε σημασία και ίσως να δεις
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα που αξίζει να ζεις"

Το τραγούδι αυτό είναι
Ευχαριστώ
Σε καμιά των περιπτώσεων συγγνώμη
Το τραγούδι αυτό
Πώς να σ'το πω
Λέει μέσα πως μου άλλαξες την γνώμη

Της καληνύχτας τελευταία συμβουλή
Λίγο πριν σβήσουμε την λάμπα
μπορεί να το πληρώσεις ακριβά
μα τα καλύτερα στη ζωή έρχονται τζάμπα

Δώσε σημασία και ίσως να δεις
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα
Πως υπάρχουν πράγματα που αξίζει να ζεις

Ψάχνουμε ένα νόημα που δεν βρίσκει κανείς
Μα τελικά υπάρχει
Τελικά υπάρχει
Τελικά υπάρχει όπου το δώσουμε εμείς


Το τραγούδι μου θυμίζει το Always Look On The Bright Side Of Life των Monty Python, όχι στην μελωδία, αλλά στην θετική διάθεση που προκαλείται με το άκουσμά του!

Wednesday, 21 May 2008

New 90210



Πριν καιρό είχε πάρει το μάτι μου ένα βίντεο με τους original ηθοποιούς της τηλεοπτικής σειράς Beverly Hills 90210 που είχε κυριαρχήσει στην δεκαετία του '90 να κάνουν ένα reunion και να μιλούν για ενδεχόμενο comeback της σειράς.

Πίστευα πως η σειρά θα επανέλθει με τους γνωστούς σε όλους μας ηθοποιούς. Όμως τελικά η σειρά επανέρχεται με εντελώς νέα πρόσωπα και οι παραγωγοί την προωθούν ως καλύτερη από την πρώτη (πολύ αμφιβάλω) και πολλά υποσχόμενη (?!).

Η καινούρια σειρά θα έχει απλά τον τίτλο 90210 και πέρα από τους νέους ηθοποιούς θα παίζουν και κάποιοι που γνωρίζουμε από άλλες παλιότερες τηλεοπτικές σειρές, όπως η Lori Loughlin από το Full House και ο Rob Estes από τα Silk Stalkings και Melrose Place.

Στην εποχή του Lost, του Battlestar Galactica, των Desperate Housewives, του Prison Break κλπ, η επιστροφή μιας τέτοιας σειράς μόνο σαν ανέκδοτο φαντάζει στα μάτια μου. Άλλη μια σειρά με πλούσια κολλεγιόπαιδα που αντιμετωπίζουν "προβλήματα" και ερωτεύονται λάθος άτομα.

Monday, 19 May 2008

Desperate Housewives - S04E16-E17 - The Gun Song - Free


WOW!!! Ίσως το καλύτερο season finale ever!! Η τέταρτη σεζόν της πολυαγαπημένης μας σειράς έκλεισε με ένα απολαυστικότατο, εκρηκτικότατο διπλό επεισόδιο! Το καταευχαριστήθηκα! Το είδα το μεσημέρι και ήθελα να γράψω για αυτό, αλλά έφυγα αμέσως στην δουλειά και δεν πρόλαβα.

Στο φινάλε λοιπόν αυτής της σεζόν μας αποκαλύπτεται η ιστορία της Katherine, πράγμα που περιμέναμε αρκετά επεισόδια τώρα.

Το επεισόδιο κλείνει δείχνοντας τις πέντε φίλες πέντε χρόνια μετά. Την θέση της Eddie στο καρέ έχει πλέον πάρει η Katherine. Λίγο πολύ την εξέλιξη που δείχνει στις ζωές των πέντε ηρωίδων την θεωρώ αναμενόμενη. Όμως τι βόμβα ήταν αυτή στο τέλος με την Susan; Αυτό ειλικρινά δεν το περίμενα. Δεν αναφέρω spoilers, περιμένω όμως να μιλήσω ξεκάθαρα στα comments!

Όπως έκλεινε η σεζόν, πίστεψα πως τελείωσε η σειρά. Όμως έκανα καλού-κακού ένα search στο Google και είδα πως θα ακολουθήσει και πέμπτη σεζόν κανονικά. Το πότε δεν το γνωρίζω, όποιος έχει κανένα clue ας ενημερώσει. Σύμφωνα με την wikipedia πάντως την επόμενη σεζόν δεν θα επιστρέψουν ούτε τα παιδιά της Lynette ούτε η κόρη της Susan, ούτε η κόρη της Katherine, καθώς επίσης αγνοείται η τύχη του Mike (γιατίιιιιι;;;;;;;!!!!).

Αναμένω εναγωνίως σχόλια και προτάσεις για το τι πιστεύετε πως πρόκειται να συμβεί στην πέμπτη σεζόν! ;)

Sunday, 18 May 2008

Πλησιάζει η "μεγάλη μέρα"...

Τρεις εβδομάδες μείνανε. Όλοι με ρωτάνε να τους πω νέα και πως πηγαίνουν οι ετοιμασίες, αλλά ειλικρινά δεν έχω νέα. Από την αρχή ήμασταν χαλαροί και εξακολουθούμε να είμαστε. Την αίθουσα και την εκκλησία τα είχαμε κλείσει από τον Σεπτέμβριο οπότε από εκεί ήμασταν ήσυχοι. Όσοι σχεδιάζετε να παντρευτείτε να ξέρετε πως καλό είναι πρώτα να κλείσετε χώρο δεξίωσης και μετά την εκκλησία, γιατί είναι πιο δύσκολο να βρεις χώρο.

Το νυφικό επίσης το διαλέξαμε εγκαίρως. Την Δευτέρα που μας πέρασε έκανα και την πρώτη πρόβα. Όλα καλά. Επίσης το προηγούμενο Σάββατο αγοράσαμε το γαμπριάτικο. Επομένως όλα έχουν δρομολογηθεί. Σήμερα παραγγείλαμε τις βέρες, τις όποιες θα έχουμε μεσοβδόμαδα, και την Δευτέρα θα συναντηθούμε και με τον DJ να κανονίσουμε τα περί της μουσικής. Δεν υπάρχουν λόγοι άγχους. Μία μέρα είναι και το θεωρώ πιο πολύ σαν ένα μεγάλο πάρτυ, όπου θέλω όλοι να διασκεδάσουμε και να περάσουμε όμορφα. Μακάρι όλα τα ζευγάρια να το έπαιρναν έτσι. Για εμάς είναι απλά τυπικό το θέμα. Οι περισσότεροι το θεωρούν μεγάλο βήμα, αλλά εμείς νιώθουμε παντρεμένοι εδώ και χρόνια, δεν θα αλλάξει τίποτα! Για αυτό είμαι και τόσο cool και οι περισσότεροι απορούν που δεν έχω άγχος. Το μόνο μου ίσως "άγχος" είναι ότι δεν μου αρέσει να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με κοιτούν πολλά μάτια.

Α και μιας και ανέφερα την συνάντηση με τον DJ, θα ήθελα να ακούσω προτάσεις για το πρώτο τραγούδι που θα χορέψουμε. Έχουμε πολλά στο μυαλό μας, αλλά θα ήθελα να ακούσω κι άλλες ιδέες. Θέλουμε κάτι δυνατό και με ωραίο στίχο κι όχι πολύ αργό και μελιστάλακτο. Για να καταλάβετε μερικά από αυτά που «έχουν πέσει στο τραπέζι» είναι το Heaven του Bryan Adams ή το Keep On Loving You του Reo Speedwagon ή το You and I των Scorpions. Αν έχετε να προτείνετε κάτι σε παρόμοιο στυλ, δεκτές οι όποιες προτάσεις! Επίσης θα μου άρεσε και το Thank You της Dido που - αν και σε πιο αργό ύφος - είναι το "πρώτο μας τραγούδι" και έχει ωραίο στίχο.

EDIT: Έβαλα και poll στην sidebar πάνω πάνω, το οποίο θα λήξει 31 του μηνός. Ψηφίστε ελεύθερα! :)

Wednesday, 14 May 2008

Το κρασάκι του Τσου

Ο Γιάννης μου άφησε μήνυμα στο msn να δω το παρακάτω YouTube βιντεάκι. Είναι κορυφαίο, έριξα τρελό γέλιο! Προσέξτε τα λόγια του τραγουδιού και τα λόγια που εμφανίζονται πάνω στο βιντεάκι!

Sunday, 11 May 2008

Puzzle: London Parliament & Big Ben

Λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση του παζλ των Φηρών της Σαντορίνης παραγγείλαμε - από το ίντερνετ αυτή τη φορά - ένα καινούριο puzzle, πάλι από την Clementoni. Θέλαμε κάτι με θέμα το Λονδίνο και η συγκεκριμένη εικόνα μας άρεσε πιο πολύ απ'όλες γιατί φαίνονται τα λουλουδάκια, το ποτάμι και το κοινοβούλιο με το Big Ben.

Στις 22 Απριλίου παρέλαβα από το ταχυδρομείο σε εξαιρετική κατάσταση το κουτί το οποίο ήταν πολύ επιμελώς τυλιγμένο και από την επόμενη κιόλας μέρα πιάσαμε δουλειά!

Πήγα στο βιβλιοπωλείο και αγόρασα το παρακάτω μαύρο χαρτόνι γιατί ήταν το πιο χοντρό που υπήρχε (δυστυχώς δεν είχε άλλο χρώμα), όμως γρήγορα μας κούρασε αυτό το μαύρο και την μέρα που πήγα να παρω το καδραρισμένο πια παζλ της Σαντορίνης μου έδωσαν από το μαγαζί με τις κορνίζες ένα αλλό χοντρό χαρτόνι που μας βόλεψε πολύ και το συνεχίσαμε εκεί πάνω.

Κλασσικά, αρχίσαμε από το γύρω γύρω και προχωρήσαμε σταθερά προς το κέντρο. Ξεκινήσαμε από τα λουλούδια που ήταν πιο χαρακτηριστικά τα κομμάτια τους.


Μετά είχα την ιδέα να αρχίσω την γέφυρα που αποδείχθηκε λαμπρή, καθώς χωρίστηκε ουσιαστικά το παζλ στην μέση και μας βοήθησε πολύ αυτό!


Συνέχισα σχηματίζοντας το Big Ben ενώ ταυτόχρονα ο Γιάννης ένωνε τα κομμάτια του Parliament:



Το πιο δύσκολο κομμάτι που μας παίδεψε αρκετά ήταν ο ουρανός καθώς - πέρα από την δεξιά πλευρά που είχε τα συννεφάκια - ήταν σχεδόν ίδιος παντού. Ήταν και το πιο άχαρο τμήμα της συναρμολόγησης αφού δοκιμάζαμε κομμάτι-κομμάτι να δούμε πιο ταιριάζει. Την πρώτη μέρα που αρχίσαμε τον ουρανό είχα απογοητευτεί και έψαχνα τα κομμάτια ανόρεχτα. Όταν όμως άρχισε να παίρνει σχήμα, το πήρα ζεστά και προς το τέλος πείσμωσα για να τον τελειώσουμε και είχα έμπνευση!





Οι φωτογραφίες που είναι τραβηγμένες το βράδυ φαίνονται λίγο πιο θαμπές διότι με το φλας υπήρχε πολλή αντανάκλαση. Σίγουρα σε αυτές που έχουν τραβηχτεί μέρα τα χρώματα φαίνονται πιο ζωντανά (όπως και είναι πραγματικά), ενώ στις βραδινές μοιάζει πιο πολύ με ζωγραφιά.

Σε σύγκριση με το puzzle της Σαντορίνης, αυτό είχε περισσότερο ενδιαφέρον διότι είχε περισσότερα θέματα μέσα στην εικόνα (λουλούδια, καραβάκια, γέφυρα, ποτάμι, κοινοβούλιο, Big Ben, ουρανός).

Αναρρωτιέμαι τι θέμα να έχει το επόμενο, χεχε! :)

Wednesday, 7 May 2008

Reservation Road


Το Reservation Road του 2007 είναι μια εκπληκτική ταινία. Την είδαμε χθες το βράδυ. Τελευταίως έχουμε δει αρκετές ταινίες, αλλά δεν βρήκα χρόνο να γράψω για αυτές. Το Reservation Road όμως μου άρεσε πολύ και θέλησα οπωσδήποτε να γράψω για αυτήν την ταινία στο blog.

Πρωταγωνιστές είναι ο Mark Ruffalo, ο Joaquin Phoenix, η Mira Sorvino και η Jennifer Connelly. Η ταινία ξεκινάει βράδυ δείχνοντας δύο αυτοκίνητα. Στο ένα βρίσκεται ο Dwight (Ruffalo) με τον γιό του και στο άλλο ο Ethan (Phoenix) με την σύζυγό του Grace (Connelly) και τα δυό τους παιδιά, τον Josh και την Emma. Έχουμε την αίσθηση ότι κάτι τρομερό πρόκειται να συμβεί ανάμεσα στα δύο αυτοκίνητα! Και συμβαίνει. Το αυτοκίνητο με την οικογένεια του Ethan σταματάει σ'ένα βενζινάδικο για να πάει η μικρή τουαλέτα με την μαμά της. Ο μικρός βγαίνει από το αυτοκίνητο χωρίς να τον αντιληφθεί ο μπαμπάς του, και εκείνη τη στιγμή ο Dwight χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του πάνω στην στροφή γιατί μόλις έχει χτυπήσει το κινητό του και χτυπάει κάτι! Σταμάταει λίγο πιο κάτω και προς στιγμήν διστάζει. Όμως τελικά φεύγει.

Στην πορεία βλέπουμε πως ο Dwight είναι χωρισμένος και έφυγε γιατί φοβόταν μην χάσει το δικαίωμα να βλέπει τον γιό του. Η τραγική ειρωνεία; Ο Dwight είναι δικηγόρος και ο Ethan εμφανίζεται στο γραφείο του για να ζητήσει την βοήθεια του να βρεθεί ο δολοφόνος του γιού του! Οι τύψεις του Dwight μεγαλώνουν μέρα με την μέρα. Θα καταφέρει να παραδοθεί και να δώσει και το σωστό παράδειγμα στον γιό του; Ή μήπως ο Ethan θα ανακαλύψει την αλήθεια και θα ζητήσει εκδίκηση για τον χαμό του πολυαγαπημένου του γιού;

Παρακολουθώντας την ταινία έχεις μονίμως την αίσθηση μιας βόμβας που ετοιμάζεται να σκάσει, μόνο που δεν ξέρεις προς τα πια μεριά και ποιος θα είναι το θύμα! Το τέλος είναι εκπληκτικό και πραγματικά κατά την γνώμη μου δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο!! Οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών δείχνουν πλήρως τα συναισθήματα των χαρακτήρων που υποδύονται και είναι μοναδικές! Την προτείνω ανεπιφύλακτα την συγκεκριμένη ταινία, ειδικά σε όσους αρέσουν ταινίες που οδηγούν σε περαιτέρω προβληματισμό.

Δείτε την και την συζητάμε!! :)


Monday, 5 May 2008

Fergie - Big Girls Don't Cry

Fergie - Big Girls Don't Cry



Έχω "κολλήσει" τελευταίως με το συγκεκριμένο κομμάτι! Έχω δηλώσει και παλιότερα πως τρελαίνομαι για βραχνές φωνές είτε σε τραγουδιστές είτε σε τραγουδίστριες. Εκτός από την μελωδία, οι στίχοι του τραγουδιού είναι εξίσου δυνατοί και σας τους αφιερώνω!

Lyrics:

The smell of your skin lingers on me now
You're probably on your flight back to your home town
I need some shelter of my own protection baby
To be with myself and center, clarity
Peace, Serenity

[CHORUS:]
I hope you know, I hope you know
That this has nothing to do with you
It's personal, myself and I
We've got some straightenin' out to do
And I'm gonna miss you like a child misses their blanket
But I've got to get a move on with my life
It's time to be a big girl now
And big girls don't cry
Don't cry
Don't cry
Don't cry

The path that I'm walking
I must go alone
I must take the baby steps 'til I'm full grown, full grown
Fairytales don't always have a happy ending, do they?
And I foresee the dark ahead if I stay

[CHORUS]

Like the little school mate in the school yard
We'll play jacks and uno cards
I'll be your best friend and you'll be my Valentine
Yes you can hold my hand if you want to
'Cause I want to hold yours too
We'll be playmates and lovers and share our secret worlds
But it's time for me to go home
It's getting late, dark outside
I need to be with myself and center, clarity
Peace, Serenity

[CHORUS]

Sunday, 4 May 2008

Το Όνειρο Της Διπλανής Πόρτας

Το Σάββατο το βράδυ παρακολουθήσαμε στο θέατρο Εγνατία την παράσταση "Το Όνειρο Της Διπλανής Πόρτας" στην οποία πρωταγωνιστούν ο Γιώργος Καπουτζίδης, η Ζέτα Μακρυπούλια και ο Αργύρης Αγγέλου, όλοι πολύ γνωστοί από την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά "Παρά Πέντε" που έγραψε ο Γιώργος Καπουτζίδης.

Το 'Ονειρο Της Διπλανής Πόρτας του πολυβραβευμένου θεατρικού συγγραφέα Νιλ Σάιμον είναι ένα έργο που ακόμα και σήμερα είναι επίκαιρο και καυστικό. Ο αυθεντικός τίτλος του είναι "The Star-Spangled Girl". Την δεύτερη λέξη δεν την γνώριζα και έψαξα στο λεξικό. "The Star-Spangled Banner" είναι η Αστερόεσσα, η σημαία των Η.Π.Α. Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά στις 21 Δεκεμβρίου του 1966 με πρωταγωνιστές τον Anthony "Psycho" Perkins, τον Richard Benjamin και την Connie Stevens και συνεχίστηκε για 261 παραστάσεις.

Η παράσταση ήταν πάρα πολύ ωραία και οι τρεις ηθοποιοί έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό! Την μετάφραση και την διασκευή την έκανε η Μιμή Ντενίση και η απόδοση ήταν πολύ καλή. Το μόνο που με ξένισε ήταν η αναφορά σε κάποια σημεία σε σύγχρονα πρόσωπα (Μπους, Χίλαρυ) ενώ μέχρι εκείνο το σημείο είχαμε την εντύπωση ότι χρονικά η παράσταση διαδραματιζόταν την δεκαετία του '60 (όπως και η πρωτότυπη) λόγω της ενδυμασίας, των παλιών αντικειμένων (μαύρο παλιό τηλέφωνο με καλώδιο, τηλεφωνητής κλπ). Κατά τα άλλα όλα ήταν υπέροχα! Τα σκηνικά πολύ ωραία και οι ερμηνείες των παιδιών καταπληκτικές. Προτείνω ανεπιφύλακτα να την δείτε!

Λίγα λόγια και για την υπόθεση τώρα. Ο Άντυ (Α.Αγγέλου) και ο Νόρμαν (Γ.Καπουτζίδης) είναι δύο καρδιακοί φίλοι που μένουν μαζί στην Νέα Υόρκη και έχουν ένα κοινό όνειρο: να ταρακουνήσουν τα νερά εκδίδοντας ένα πολιτικό περιοδικό με τον τίτλο Fall out. Ο Άντυ είναι το μυαλό, αυτός που τρέχει και μοιράζει τα περιοδικά και που πρέπει να πληρώσει πολλούς λογαριασμούς ενώ δεν υπάρχει μία και ο Νόρμαν είναι το ταλέντο, αυτός που γράφει τα κείμενα του περιοδικού. Όλα βαίνουν καλώς στο όνειρό τους, μέχρι την στιγμή που μετακομίζει στο διπλανό διαμέρισμα η Σόφι Ραουζμάγιερ (Ζ.Μακρυπούλια), μια νεαρή επαρχιωτοπούλα από την Αλαμπάμα. Η Σόφι πιστεύει στο παλιό αμερικάνικο όνειρο και δεν συμφωνεί με τις ιδέες των δύο φίλων. Πιστεύει πως τα κείμενα που γράφουν δηλώνουν πως δεν αγαπούν την χώρα τους, ενώ ο Άντυ προσπαθεί να την πείσει πως τα γράφουν ακριβώς επειδή την αγαπούν και θέλουν να γίνει καλύτερη και να ξαναγίνει η χώρα των ευκαιριών όπως ξεκίνησε και όχι δυνάστης των λαών όπως έχει καταντήσει.

Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο Νόρμαν ερωτεύεται, για πρώτη φορά στην ζωή του, την Σόφι. Η όμορφη κοπέλα του γίνεται εμμονή και φτάνει σε ακρότητες. Ο Άντυ προσπαθεί μάταια να τον επαναφέρει και να τον πείσει να συνεχίσει το γράψιμο, αλλά ο Νόρμαν την "έχει δαγκώσει" για τα καλά. Περισσότερες λεπτομέρειες δεν θέλω να αναφέρω για να μην χαλάσω το στοιχείο της έκπληξης σε κάποιον που θέλει να δει το έργο.

Η παράσταση είναι πολύ ευχάριστη και λέει πολλές αλήθειες. Το τελικό συμπέρασμά της και το βαθύτερό μήνυμα που θέλει να περάσει είναι πως πρέπει ο καθένας να ακολουθεί το δικό του όνειρο και να μην επηρεάζεται από το τι θέλουν οι άλλοι να γίνει!

Στο τέλος της παράστασης οι τρεις ηθοποιοί τραγουδούν ένα τραγούδι που έχει συνθέσει ο Αργύρης Αγγέλου και τους στίχους τους έχει γράψει ο Γιώργος Καπουτζίδης. Όταν πήγα στα καμαρίνια ένα παιδί ρώτησε αν θα κυκλοφορήσει σε CD-single και ο Αγγέλου του είπε πως θα το μοιράσει μέσω internet.

Η συνέχεια επί σκηνής...


Το Όνειρο Της Διπλανής Πόρτας
Θέατρο Εγνατία (Πατριάρχου Ιωακείμ 1, πίσω από την Αγία Σοφία) - τηλ. 2310 225172
Τιμή εισιτηρίου: 23 ευρώ (κανονικό), 17 ευρώ (φοιτητικό)
Παραστάσεις: Τετάρτη-Παρασκευή στις 21:30, Σάββατο και Κυριακή στις 18:30 η απογευματινή και στις 21:30 η βραδυνή.

Thursday, 1 May 2008

Καλή Πρωτομαγιά!

Καλό μήνα και καλή πρωτομαγιά σε όλους και όλες! Αύριο όπου θα έχει καλό καιρό κοιτάξτε να το επωφεληθείτε και να βγείτε να "πιάσετε τον Μάη" χεχε! Καλά να περάσετε και καλή ξεκούραση! :)


Πέρσι τέτοια μέρα ήμασταν ημερήσια εκδρομούλα στο Νυμφαίο της Φλώρινας. Φέτος θα αράξουμε και θα κάνουμε καμιά βολτούλα μάλλον! Εσείς τι σχέδια έχετε;