Αρχικά σκέφτηκα αυτή η ανάρτηση να έχει πιο "δημοσιογραφικό" ύφος και να κάνω μια περιγραφή της μοναδικής συναυλίας που έδωσε ο Κωστής Μαραβέγιας και η μπάντα του στο Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης. Τέτοια όμως άρθρα μπορείτε να βρείτε πολλά στο Ίντερνετ. Ανέκαθεν στο μπλογκ μου έγραφα με το πιο προσωπικό μου στυλ και τύπωνα και τις εντυπώσεις μου και το ίδιο θα κάνω και τώρα!
Για όσους έρχονται για πρώτη φορά στο μπλογκ μου να πω ότι τον Κωστή τον "γνώρισα" πρώτη φορά μέσα στο Voice. Ως τότε αγνοούσα παντελώς την ύπαρξή του και ούτε γνώριζα τραγούδια του. Από τα πρώτα επεισόδια μου έγινε συμπαθής χάρη στο λέγειν του, στις μουσικές του γνώσεις, στο χιούμορ του και στο πόσο ετοιμόλογος και άμεσος ήταν. Έτσι μου κινήθηκε και η περιέργεια και αναζήτησα στο YouTube τραγούδια του. Και αυτό ήταν: κόλλησα!
Έτσι λοιπόν λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση ότι θα έρθει στο τέλος της περιοδείας του στη Θεσσαλονίκη για συναυλία, αγόρασα τα πολυπόθητα εισιτήρια! 30 Ιουνίου ήταν! Και από τότε - για πρώτη φορά στη ζωή μου - λαχταρούσα "να φύγει το καλοκαίρι" (κατά το τραγούδι του) και να έρθει επιτέλους η εβδόμη Σεπτεμβρίου για να τον απολαύσω από κοντά!
Πάμε λοιπόν να δούμε αναλυτικά τι έγινε την περασμένη Πέμπτη...
Φτάσαμε στο Θέατρο Δάσους στις 7:30 και πιάσαμε μια καλή θέση στις κερκίδες μέχρι να ξεκινήσει η συναυλία. Σκοπός μου ήταν μετά την έναρξη να κατεβώ μπροστά στη σκηνή και να χορέψω. Λογάριαζα όμως χωρίς τον ξενοδόχο που λένε! Δεν γέμισαν μόνο όλες οι κερκίδες, κατέλαβαν και θεατές όλες τις σκάλες και ήταν αδύνατο να κατεβείς. 5000 κόσμο γέμισε το Θέατρο Δάσους σύμφωνα με εκτιμήσεις. Δεν το μετανιώνω όμως γιατί τράβηξα αρκετά βιντεάκια και ξαναζώ τη συναυλία μέσα από την οθόνη του υπολογιστή. Θα το μετάνιωνα αν ήξερα ότι θα έκανα καιρό να τον ξαναδώ. Όμως ανακοίνωσε ότι θα έχει κάποιες εμφανίσεις σε κάποιον χώρο στη Θεσσαλονίκη οπότε εκεί θα πάω αποκλειστικά για χορό. Δεν θα πιάσω καθόλου κινητό ή μηχανή στο χέρι!
Ο Κωστής - που σέβεται το κοινό του - βγήκε στην ώρα του στη σκηνή. Η συναυλία ήταν να ξεκινήσει στις 9:00 και βγήκαν ακριβώς 9:15. Και κράτησε ως τις 11:45. Δυόμιση ώρες πάνω στη σκηνή ήταν αεικίνητος! Έπαιξε πιάνο, φαρφίζα (σαν αρμόνιο που είναι), ακορντεόν, τύμπανο, κιθάρα! Μας είπε ευφάνταστες ιστορίες, μας έκανε να γελάσουμε πολλάκις, μας συγκίνησε με τα πιο ερωτικά του κομμάτια, μας έκανε να χορέψουμε και να γίνουμε όλοι μια μεγάλη παρέα! Δεν γνωρίζω άλλον καλλιτέχνη που να ενώνει τόσο πολύ το κοινό του. Ακόμα και άτομα που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους και είναι διαφορετικής ηλικίας έχουν κοινό την αγάπη τους για τον Κωστή και μπορούν να συνυπάρξουν και να περάσουν καλά δίπλα δίπλα. Και πράγματι έβλεπες από όλες τις γκάμες των ηλικιών: από μικρά παιδάκια μέχρι μεγάλης ηλικίας ανθρώπους να γίνονται μια φωνή και να "ακουστούμε ως το λιμάνι" όπως είπε ο ίδιος κάποια στιγμή! ;)
Ο Άγγελος, ο Νίκος, ο Κρίτων, ο Τζιμ και ο Κωστής βγήκαν λοιπόν στη σκηνή με intro το Τρία Τέταρτα Αρχής και δυναμικά μετά με τον Φάρο:
Σε όλες τις συναυλίες οι τραγουδιστές αναφέρουν αυτούς που παίζουν τα όργανα αλλά η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν σου μένουν τα ονόματα. Ο Κωστής όμως αν τον παρακολουθείς έστω και λίγο είναι αδύνατο να μην σου μείνουν τα ονόματα των παιδιών. Για αυτόν είναι το ίδιο σημαντικό όπως και ο ίδιος. Έχει διαλέξει για την μπάντα του πράγματι πολύ άξιους και ικανούς μουσικούς που όλοι μας πλέον τους έχουμε μάθει και τους γνωρίζουμε!
Συνέχεια είχε το πολύ αγαπημένο Welcome To Greece που το τραγουδούσα όλο το καλοκαίρι, σε παραλίες, σε θάλασσες κλπ κλπ!
Ακολούθησε το τραγούδι που έχει γράψει ο Κωστής για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και στο οποίο είχε παίξει κιθάρα ο μοναδικός Manu Chao τον οποίο ευχαρίστησε για ακόμα μια φορά που άσκησε θετική επιρροή πάνω του. Parapatam λοιπόν με το ακορντεόν (πόσο το αγαπώ αυτό το όργανο!) στην αγκαλιά του:
Και μετά ήρθε η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα! Ήμουν βέβαιη ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το πει! Κι όμως το είπε και ήταν ανέλπιστο δωράκι για μένα γιατί το λατρεύω το συγκεκριμένο κομμάτι:
Tu Vuo Fa L'Americano
Περάσαμε σε ρομαντική διάθεση στη συνέχεια με τον Κωστή να κάθεται στο πιάνο και να τραγουδά Ας Είν'Καλά Το Γινάτι Σου διασκευάζοντας για ακόμα μια φορά Δημήτρη Χορν και Μάνο Χατζηδάκη:
Και πάλι σειρά είχε να ξεσηκωθούμε. Η εναλλαγή ρομαντικής διάθεσης και τρελού χορού ήταν χαρακτηριστική της συναυλίας...
Βάρκα Στο Γιαλό
Καραγκιόζης
Komasusu
Η Παρεξήγηση του Φάουστ
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι είναι η πρώτη φορά που αναφέρομαι σε καλλιτέχνη και τον αναφέρω με το μικρό του όνομα. Όλους τους άλλους τους λέω πάντα με το επίθετο. Στην περίπτωση του Κωστή όμως δεν γίνεται λόγω έλλειψης σεβασμού αλλά γιατί σου εμπνέει αυτήν την οικειότητα και την αμεσότητα. Εξάλλου έχουμε λίγα χρόνια διαφορά και γεννήθηκε μια μέρα μόλις πριν από τον μεγάλο μου αδελφό με τον οποίο είναι και συνονόματος. Σκέφτομαι συχνά ότι θα μου άρεσε πολύ να κάναμε παρέα αν μέναμε στην ίδια πόλη. Δεν πειράζει όμως, υπάρχει έστω και αυτή η ελάχιστη επαφή μέσω διαδικτύου που είναι καλύτερο από το τίποτα!
Λιμάνι Η Καρδιά Σου
Μια από τις ωραιότερες στιγμές της συναυλίας ήταν όταν φωνάξαμε ΓΚΟΟΟΟΟΛ σε ένα φανταστικό ("διπλής") σουτ που έκανε ο Κωστής επί σκηνής:
Συγχωροδοπέταλα
Πάρε Χρώμα
Ο Κωστής δεν κάνει εκπτώσεις στις συναυλίες του είτε εμφανίζεται σε μεγάλη πόλη είτε σε μικρότερη με λιγότερο κοινό και αυτό φάνηκε και από τα διάφορα βίντεο που ανέβαιναν κατά καιρούς κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής του περιοδείας! Ίσα ίσα που έχει έναν "κορμό" η συναυλία του αλλά και την προσαρμόζει ανάλογα με το μέρος που είναι προσθέτοντας τραγούδια που ταιριάζουν στον τόπο και στο κοινό.
Το Καλοκαίρι Έφυγε
Όταν σκέφτηκα να κάνω αυτό το ποστ είχα πει ότι θα κάνω μερικά ποτ πουρί από τα τραγούδια που τράβηξα. Αλλά ειλικρινά δεν μου πήγε η καρδιά να τα κόψω. Ξέρω ότι είναι πολλά για να ανεβούν για αυτό λοιπόν δημοσιεύω την ανάρτηση και σε κάθε νέο βιντεάκι που ανεβαίνει θα επανέρχομαι με edit και θα το προσθέτω, αλλιώς θα μείνει για πάντα στα drafts. Στη βράση κολλάει το σίδερο.
Ζεστό Κρασί
Δε Σταματώ
Κυριακή Εκδρομή
Πες Μου Μια Λέξη
Στο Καλό!
Λόλα
Στην Καταιγίδα
Δε Ζητάω Πολλά
Πού Να Βρω Μια Να Σου Μοιάζει
Πριν το τραγούδι έχουμε έναν αυτοσχεδιασμό από τον Άγγελο Αγγελίδη στην κιθάρα και τον Κωστή να αυτοσχεδιάζει αρχικά στα αγγλικά και κατόπιν στα ιταλικά. Είπε και λίγο από Sapore Di Sale και μετά τραγούδησε το Πού Να Βρω Μια Να Σου Μοιάζει! Το αστείο είναι ότι εντόπισε στο κοινό μια κοπέλα που φορούσε ακριβώς τα ίδια ρούχα με αυτόν και την ανέβασε στη σκηνή! Μπορεί λοιπόν να μη βρήκε μια που να μοιάζει με αυτήν που θέλει αλλά βρήκε μια που να μοιάζει στον ίδιο! Χαχαχα! :)
Δύο Γυναίκες
Ανέβηκα Στην Πιπεριά
Φίλα Με Ακόμα
Πόσο μου άρεσε που συνέπεσε ο στίχος "το φεγγάρι να έχουμε στρώμα" με εμένα να τραβάω την πανσέληνο! :)
Όμορφη Πτώση
Παλιά ανάβανε αναπτήρες στις συναυλίες για να κάνουν ατμόσφαιρα στα ρομαντικά τραγούδια. Τώρα ανάβουμε τους φακούς από τα κινητά μας! Καλύτερα έτσι, δεν καίγονται και τα χέρια, χεχε! :)
Τρελό Από Χαρά
Δεν είναι δυνατόν να ακούσεις αυτό το τραγούδι και να μη σου φτιάξει η διάθεση. Πόσω μάλλον να το ακούσεις ζωντανά! Από την πρώτη νότα πετάγεσαι από τη θέση σου, δεν γίνεται αλλιώς!
Άσε Με Να Μπω
Τσαλαπατώ
Ο Κωστής το αφιέρωσε σε όλους όσους μένουν στο εξωτερικό και παρακολούθησαν τις συναυλίες του. Σίγουρα όσοι είναι μόνιμοι κάτοικοι εξωτερικού νιώθουν διαφορετικά το εν λόγω τραγούδι. Έχω ζήσει για μήνες εκτός της χώρας μας και το καταλαβαίνω απολύτως!
Η συναυλία τελείωσε όπως ήταν αναμενόμενο όπως κλείνει και ο δίσκος "Κατάστρωμα" με τα Τρία Τέταρτα Ευχής:
Καλή αντάμωση τον χειμώνα! Και είπαμε: Στις καρδιές μας έχουμε πάντα καλοκαίρι! ;)
Επίσης υπόσχομαι ότι όταν ανεβούν όλα θα επανέλθω και με δεύτερη ανάρτηση η οποία θα είναι απλά ένα φωτορεπορτάζ. Με τις φωτογραφίες θα ασχοληθώ όταν τελειώσει η επεξεργασία και το ανέβασμα των βίντεο. :)
